25 juni 2021 1:28

Belastingschijf

Wat is een belastingschijf?

Een belastingschijf verwijst naar een reeks inkomens die onderworpen zijn aan een bepaald inkomstenbelastingtarief. Belastingschijven resulteren in een progressief belastingstelsel, waarin de belasting geleidelijk toeneemt naarmate het inkomen van een individu toeneemt. Lage inkomens vallen in belastingschijven met relatief lage inkomstenbelastingtarieven, terwijl hogere inkomens tussen schijven vallen met hogere tarieven.

Belangrijkste leerpunten

  • Er zijn momenteel zeven federale belastingschijven in de VS, met tarieven variërend van 10% tot 37%.
  • Het Amerikaanse belastingstelsel is progressief: lagere schijven betalen lagere tarieven en hogere schijven betalen hogere.
  • Tenzij uw inkomen u in de laagste belastingschijf plaatst, worden u meerdere tarieven in rekening gebracht naarmate uw inkomen stijgt, in plaats van alleen tegen het tarief van de schijf waarin u valt.

Inzicht in belastingschijven

In de VS gebruikt de Internal Revenue Service (IRS) een progressief belastingstelsel, wat betekent dat belastingbetalers het laagste belastingtarief betalen op het eerste niveau van het belastbare inkomen in hun schijf, een hoger tarief op het volgende niveau, enzovoort. Momenteel zijn er zeven federale belastingschijven, elk met een ander tarief, variërend van 10% tot 37%, waarbij de dollarbereiken in elk variëren voor enkelvoudige indieners, gehuwde gezamenlijke indieners (en kwalificerende weduwe (n)), gehuwde indiening afzonderlijk filers, en hoofd van huishoudelijke filers, resulterend in 28 effectieve belastingschijven.

Om te bepalen welke belastingschijf hij moet gebruiken, moet een belastingplichtige eerst zijn belastbaar inkomen berekenen ( inkomen uit verdiensten en beleggingen minus aanpassingen en aftrekposten ).

Laten we een voorbeeld nemen op basis van de tarieven voor het belastingjaar 2020. Enkele filers die minder dan $ 9.875 aan belastbaar inkomen hebben, zijn onderworpen aan een inkomstenbelastingtarief van 10% (de laagste schijf). Bij enkelvoudige aanvragers die meer verdienen dan dit bedrag, wordt hun eerste $ 9.875 aan inkomsten belast tegen 10%, maar hun inkomsten na dat afkappunt en tot $ 40.125 worden onderworpen aan een tarief van 12%, de volgende schijf. Inkomsten tussen $ 40.125 en $ 84.200 worden belast tegen 22%, de derde schijf. Enzovoort.


De belastingschijven worden elk jaar aangepast aan de inflatie, gebruikmakend van de consumentenprijsindex (CPI).

 Enkele belastbare inkomstenbelastingschijven en tarieven voor 2020

Gehuwd indienen van gezamenlijk belastbare inkomstenbelastingschijven en tarieven voor 2020

Belastingtarieven versus belastingschijven

Mensen verwijzen vaak naar hun belastingschijven en hun belastingtarieven als hetzelfde, maar dat zijn ze niet. Een belastingtarief is een percentage waartegen inkomen wordt belast; elke belastingschijf heeft een ander belastingtarief (10%, 12%, 22%, enz.), het marginale tarief genoemd. De meeste belastingbetalers – allemaal behalve degenen die vierkant in de minimale schijf vallen – hebben echter inkomen dat progressief wordt belast, dus zijn ze feitelijk onderworpen aan verschillende tarieven, boven de nominale van hun belastingschijf. Uw belastingschijf geeft niet noodzakelijk weer hoeveel u aan totale belastingen zult betalen. De term hiervoor is het effectieve belastingtarief. Dit is hoe het werkt.

Overweeg de volgende belastingverantwoordelijkheid voor een enkele indiener met een belastbaar inkomen van $ 50.000 in 2020:

  • De eerste $ 9.875 wordt belast tegen 10%: $ 9.875 x 0,10 = $ 987,50
  • Dan wordt $ 9.876 tot $ 40.125, of $ 30.250, belast tegen 12%: $ 30.250 x 0,12 = $ 3.630
  • Ten slotte wordt de bovenste $ 9.875 (wat er nog over is van het inkomen van $ 50.000) belast tegen 22%: $ 10.524 x 0,22 = $ 2.172,50

Tel de verschuldigde belastingen tussen de haakjes op en je krijgt $ 987,50 + $ 3.630 + $ 2.172,50 = $ 6.790.

Resultaat: het effectieve belastingtarief van deze persoon is ongeveer 13,5% van het inkomen.

Voors en tegens van belastingschijven

Belastingschijven – en het progressieve belastingstelsel dat ze creëren – staan ​​in contrast met een vlakke belastingstructuur, waarin alle individuen tegen hetzelfde tarief worden belast, ongeacht hun inkomensniveau.

Voordelen

  • Mensen met een hoger inkomen zijn beter in staat om inkomstenbelasting te betalen en een goede levensstandaard te behouden.

  • Mensen met een laag inkomen betalen minder, waardoor ze meer in hun levensonderhoud kunnen voorzien.

  • Belastingaftrek en -kredieten bieden personen met een hoog inkomen belastingvermindering, terwijl nuttig gedrag wordt beloond, zoals doneren aan goede doelen.

Nadelen

  • Rijke mensen betalen uiteindelijk onevenredig veel belastingen.

  • Haakjes zorgen ervoor dat de rijken zich concentreren op het vinden van mazen in de belastingwetgeving die ertoe leiden dat velen hun belastingen te weinig betalen, waardoor de overheid inkomsten wordt ontnomen.

  • Progressieve belastingheffing leidt tot verminderde persoonlijke besparingen.

Pluspunten

Voorstanders van belastingschijven en progressieve belastingstelsels beweren dat personen met een hoog inkomen beter in staat zijn inkomstenbelasting te betalen terwijl ze een relatief hoge levensstandaard behouden, terwijl personen met een laag inkomen – die moeite hebben om in hun basisbehoeften te voorzien – minder belasting zouden moeten betalen.

Ze benadrukken dat het alleen maar eerlijk is dat rijke belastingbetalers meer belasting betalen dan de armen en middenklasse, waardoor de ongelijkheid van inkomensverdeling wordt gecompenseerd. Dat maakt het progressieve belastingstelsel ‘progressief’ in beide betekenissen van het woord: het stijgt in fasen en is ontworpen met het oog op hulp voor belastingbetalers met een lager inkomen. Belastingen die u betaalt over bijvoorbeeld 401 (k) -opnames, zijn ook gebaseerd op belastingschijven.

Voorstanders beweren dat dit systeem hogere inkomsten voor regeringen kan genereren en toch eerlijk kan zijn door belastingbetalers hun belastingaanslag te laten verlagen door middel van aanpassingen, zoals belastingaftrek of belastingvermindering voor uitgaven zoals bijdragen aan goede doelen.

Het hogere inkomen dat belastingbetalers realiseren, kan vervolgens weer in de economie worden gesluisd. Bovendien heeft het gebruik van belastingschijven een automatisch stabiliserend effect op het inkomen na belasting van een persoon, aangezien een afname van de middelen wordt gecompenseerd door een verlaging van het belastingtarief, waardoor de persoon met een minder substantiële afname overblijft.

Minpunten

Tegenstanders van belastingschijven en progressieve belastingregelingen stellen dat iedereen, ongeacht inkomen of economische status, gelijk is volgens de wet en dat er geen discriminatie tussen arm en rijk mag zijn. Ze wijzen er ook op dat progressieve belastingheffing kan leiden tot een aanzienlijke discrepantie tussen het bedrag aan belasting dat rijke mensen betalen en het bedrag aan overheidsvertegenwoordiging dat ze ontvangen. Sommigen wijzen er zelfs op dat burgers maar één stem per persoon krijgen, ongeacht het persoonlijke of zelfs nationale belastingpercentage dat ze betalen.

Tegenstanders beweren ook dat hogere belasting op hogere inkomens kan (en doet) leiden tot de rijke zakgeld de fiscale wetgeving achterpoortjes te benutten en creatieve manieren vinden om te schuilen inkomsten en activa-vaak met als gevolg dat ze eigenlijk moeten betalen minder belastingen dan de minder bedeelden, waardoor de regering inkomsten wordt ontnomen. (Amerikaanse bedrijven die hun hoofdkantoor naar het buitenland verplaatsen, doen dit bijvoorbeeld vaak om Amerikaanse vennootschapsbelastingen te vermijden.)

Ze beweren ook dat het progressieve systeem van oudsher heeft geleid tot verlaging van de persoonlijke spaarquote onder belastingbetalers. Na een piek tot 12% in december 2012, daalde de persoonlijke spaarquote plotseling tot 5,8% in februari 2013. Vanaf februari 2021 was het tarief echter opnieuw gestegen tot 13,6%.

Geschiedenis van de federale belastingschijven

Belastingschijven bestaan ​​in de Amerikaanse belastingwetgeving sinds het begin van inkomstenwet in 1862 legdede eerste twee belastingschijven vast : 3% voor een jaarinkomen van $ 600 tot $ 10.000 en 5% voor inkomens boven $ 10.000. De oorspronkelijke vier aangiftestatussen waren vrijgezel, gezamenlijk aangifte gehuwde, gescheiden aangifte gehuwd en gezinshoofd, hoewel de tarieven ongeacht de belastingstatus hetzelfde waren.

In 1872 schafte het Congres de inkomstenbelasting af. Het verscheen pas weer toen de 16e wijziging van de grondwet – die het recht van het Congres instelde om een ​​federale inkomstenbelasting te heffen – werd geratificeerd in 1913. Datzelfde jaar voerde het Congres een inkomstenbelasting van 1% in voor individuen die meer dan $ 3.000 per jaar verdienen en stellen die meer dan $ 4.000 verdienen, met een getrapte toeslag van 1% tot 7% ​​op inkomens vanaf $ 20.000 en hoger.5

Het aantal belastingschijven fluctueert door de jaren heen. Toen de federale inkomstenbelasting in 1913 begon, waren er zeven belastingschijven. In 1918 steeg het aantal tot 78 haakjes, variërend van 6% tot 77%. In 1944 bereikte het hoogste percentage 91%. Maar het werd teruggebracht tot 70% door president Johnson. President Reagan bracht aanvankelijk het toptarief terug tot 50%.

Vervolgens werden in de Tax Reform Act van 1986 de schijven vereenvoudigd en de tarieven verlaagd, zodat er in 1988 slechts twee schijven waren: 15% en 28%. Dit systeem duurde slechts tot 1991, toen de derde schijf van 31% werd toegevoegd.  Sindsdien zijn er extra haakjes geïmplementeerd en is de cirkel rond en zijn we terug bij zeven haakjes, een structuur die werd gehandhaafd door de Tax Cuts and Jobs Act 2017.

Belastingschijven van de staat

Sommige staten hebbengeen inkomstenbelasting : Alaska, Florida, Nevada, South Dakota, Texas, Washington en Wyoming. Tennessee belastte voorheen alleen investeringen en rente-inkomsten, maar die praktijk werd afgeschaft op 1 januari 2021. Ondertussen vervalt de belasting van New Hampshire op investeringen en rente-inkomsten in 2024.1415

In 2020 hebben negen staten een forfaitaire structuur, met één tarief dat van toepassing is op het inkomen van een inwoner: Colorado (4,63%), Illinois (4,95%), Indiana (3,23%), Kentucky (5,0%), Massachusetts (5,05%), Michigan (4,25%), North Carolina (5,25), Pennsylvania (3,07%) en Utah (4,95%).

In andere staten varieert het aantal belastingschijven van drie tot wel negen (in Missouri en Californië) en zelfs twaalf (in Hawaï). De marginale belastingtarieven tussen deze schijven variëren ook aanzienlijk. Californië heeft het hoogste niveau, met een maximum van 12,3%.

De inkomstenbelastingregels van de staat kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van de federale regels. Sommige staten staan ​​bijvoorbeeld ingezetenen toe om de federale persoonlijke vrijstelling en standaard aftrekbedragen te gebruiken voor het berekenen van de inkomstenbelasting, terwijl andere hun eigen vrijstelling en standaard aftrekbedragen hebben.

Hoe u uw belastingschijf kunt vinden

Er zijn talloze online bronnen om uw specifieke federale inkomstenbelastingschijf te vinden. De IRS stelt een verscheidenheid aan informatie beschikbaar, waaronder jaarlijkse belastingtabellen met zeer gedetailleerde belastingaangiftestatussen in stappen van $ 50 aan belastbaar inkomen tot $ 100.000.

Andere websites bieden rekenmachines voor belastingschijven die de wiskunde voor u doen, zolang u uw aanvraagstatus en belastbaar inkomen kent. Uw belastingschijf kan van jaar tot jaar verschuiven, afhankelijk van inflatiecorrecties en veranderingen in uw inkomen en status, dus het is de moeite waard om het op jaarbasis te controleren.

Veelgestelde vragen over belastingschijf

Wat zijn de federale belastingschijven voor belastingjaar 2020?

  • Het hoogste belastingtarief blijft 37% voor individuele alleenstaande belastingbetalers met een inkomen van meer dan $ 518.400 ($ 622.050 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).
  • 35%, voor inkomens van meer dan $ 207.350 ($ 414.700 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 32% voor inkomens van meer dan $ 163.300 ($ 326.600 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 24% voor inkomens van meer dan $ 85.525 ($ 171.050 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 22% voor inkomens van meer dan $ 40.125 ($ 80.250 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 12% voor inkomens van meer dan $ 9.875 ($ 19.750 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).
  • Het laagste tarief is 10% voor inkomens van alleenstaanden met een inkomen van $ 9.875 of minder ($ 19.750 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).

Zijn de belastingtabellen gewijzigd voor 2021?

Ja. Elk jaar past de IRS de belastingschijven aan om rekening te houden met de inflatie. Hieronder staan ​​de inkomensdrempels voor het aanslagjaar 2021.

  • Het hoogste belastingtarief blijft 37% voor individuele alleenstaande belastingbetalers met een inkomen van meer dan $ 523.600 ($ 628.300 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).
  • 35%, voor inkomens van meer dan $ 209.425 ($ 418.850 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 32% voor inkomens van meer dan $ 164.925 ($ 329.850 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 24% voor inkomens van meer dan $ 86.375 ($ 172.750 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 22% voor inkomens van meer dan $ 40.525 ($ 81.050 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen);
  • 12% voor inkomens van meer dan $ 9.950 ($ 19.900 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).
  • Het laagste tarief is 10% voor inkomens van alleenstaanden met een inkomen van $ 9.950 of minder ($ 19.900 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).

Hoeveel kan ik verdienen voordat ik 40% belasting betaal?

Voor het belastingjaar 2020 betalen de hoogste verdieners in de VS een belastingtarief van 37% over alle inkomsten boven de $ 518.400 ($ 622.050 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen).

Hoe bereken ik mijn belastingschijf?

Om te schatten onder welke belastingschijf uw inkomsten vallen, kunt u de wiskunde zelf uitvoeren met behulp van de bovenstaande berekening of de IRS-website bezoeken die zeer gedetailleerde belastingaangiftestatussen biedt in stappen van $ 50 aan belastbaar inkomen tot $ 100.000.

 

Related Posts