Grondstofspeculanten: meer hulp dan kwaad?

Speculanten krijgen vaak een slechte reputatie, vooral wanneer krantenkoppen een crash in aandelen, een piek in de olieprijzen of de waarde van een valuta in korte tijd melden. Dit komt doordat de media speculatie vaak verwarren met manipulatie. Manipulatie is frauduleus en onethisch en leidt vaak tot grote economische schade; terwijl speculatie, hoewel riskant voor de speculant, verschillende belangrijke functies vervult die onze markten en economie gezond houden. Met name speculatie op de grondstoffenmarkten zorgt ervoor dat niet alleen de financiële markten, maar ook onze supermarktschappen en voedselvoorzieningsketens soepel blijven draaien.

In dit artikel kijken we naar de functie van speculanten op de grondstoffenmarkt.

Hoewel ze vaak een slechte naam krijgen, nemen speculanten eigenlijk een belangrijke plaats in op de huidige markten.

Wat is een speculant?

De speculant verdient zijn of haar geld door activa te kopen en verkopen, zoals derivatencontracten die hem / haar in staat stellen om activa zoals grondstoffen te controleren zonder ze ooit rechtstreeks te behandelen. Grondstofspeculanten regelen bijvoorbeeld niet de verzending en opslag van de goederen die zij controleren, zoals een hedger dat zou kunnen doen. In plaats daarvan zetten ze gewoon in op prijsbewegingen en sluiten ze hun posities voordat ze vervallen.

Deze hands-off benadering heeft speculanten het verkeerde beeld gegeven van afstandelijke financiers die markten betreden waar ze niets om geven om winst te maken van de producenten – de zout-van-de-aardetypes die wetgevers altijd beweren te verdedigen. Maar dit betekent dat speculanten een groot risico voor zichzelf nemen. Als de prijs van tarwe daalt, verliest een lange speculant al die waarde, terwijl een voedselproducent die zich heeft ingedekt door tarwefutures te kopen, toch zal profiteren van het kopen van goedkopere fysieke tarwe om hun producten te maken, ondanks de dalende waarde van hun futures. Daarom kunnen speculanten veel verdienen, maar ook veel verliezen.

Tekorten vermijden

De meest voor de hand liggende functie die mensen over het hoofd zien bij het bekritiseren van speculanten, is hun vermogen om tekorten aan bepaalde goederen op te vangen. Tekorten zijn gevaarlijk omdat ze leiden tot prijspieken of rantsoenering van middelen. Als een droogte de helft van de opbrengst aan hooi in een bepaald jaar doodt, is het normaal om te verwachten dat de prijs van hooi in de herfst zal verdubbelen. Op grotere schaalvoordelen zijn deze tekorten echter niet zo gemakkelijk op te sporen. Dat is de reden waarom grondstofspeculanten helpen om de algehele productie in de gaten te houden, tekorten te herkennen en producten naar plaatsen van nood (en bijgevolg hogere winst) te verplaatsen via tussenpersonen – de tussenpersonen die futures-contracten gebruiken om hun kosten te beheersen. In die zin fungeren speculanten als financiers om de tussenpersoon in staat te stellen het aanbod over de hele wereld te laten stromen.

Een speculant moet dus niet worden verward met de tussenpersoon of makelaar. Onze economie zou niet veel kunnen groeien als we alleen toegang hadden tot de producten die we nodig hebben of willen en die in de buurt zijn geproduceerd. Vaker wel dan niet, heeft elk product in uw huis op zijn minst een onderdeel waarvoor een internationale reis nodig was om daar te komen. De markup van de tussenpersoon houdt rekening met de overheadkosten die worden gebruikt om die producten in een winkel bij u in de buurt te verzenden, sorteren, inpakken en uitstallen, plus wat winst om de tussenpersoon deze functie te laten vervullen. Deze krijgt ahornsiroop naar Hawaï, Koreaanse laptops naar New York en andere producten naar bestemmingen waar een hogere winst te behalen is.

Speculanten financieren niet alleen tussenpersonen, ze beïnvloeden de prijzen van grondstoffen, valuta’s en andere goederen door gebruik te maken van futures om het aanleggen van voorraden tegen tekorten aan te moedigen. Alleen omdat we goedkope olie of mango’s willen, wil dat nog niet zeggen dat we speculanten de schuld moeten geven als de prijzen stijgen. Vaker hebben andere factoren, zoals de OPEC en tropische orkanen, het risico van een meer volatiele prijs in de toekomst verhoogd, dus speculanten verhogen de prijzen nu om de potentieel grotere toekomstige prijs af te vlakken. Een hogere prijs tempert de huidige vraag, waardoor de consumptie afneemt en meer middelen – meer mensen om de mangoteelt op te nemen of meer geld voor olie-exploratie – worden aangewakkerd om in grotere voorraden te gaan. Deze prijsverlaging betekent dat, hoewel je het misschien niet op prijs stelt om meer te betalen voor gas of een mango, je er altijd wel eentje kunt vinden.

Wanneer we de ingesloten goederenwereld verlaten en naar een van de grootste markten ter wereld kijken, deviezen ( forex ), kunnen we zien hoe speculanten essentieel zijn om de internationale handel en financiën op peil te houden en valutamanipulatie te voorkomen. Overheden worden bestempeld als enkele van de meest flagrante manipulatoren. Regeringen willen meer geld om programma’s te financieren, maar willen ook een robuuste munteenheid voor internationale handel. Deze tegenstrijdige belangen moedigen regeringen aan om hun valuta aan elkaar te koppelen en tegelijkertijd de werkelijke waarde weg te blazen om te betalen voor binnenlandse uitgaven. Het zijn valutaspeculanten, door middel van kortsluiting en andere middelen, die regeringen eerlijk houden door de gevolgen van inflatoir beleid te versnellen.

Manipulatie voorkomen

Hoewel mensen het belang van speculanten bij het voorkomen van tekorten en het afvlakken van prijzen kunnen erkennen, zullen maar weinigen speculatie associëren met het beschermen tegen manipulatie – het zeer slechte gedrag dat mensen denken dat speculanten zich ermee bezighouden. In markten met veel verschillende speculanten die deelnemen, is het veel moeilijker om een grootschalige manipulatie uitvoeren en veel duurder om het te proberen (en zelfs duurder als het niet lukt). Ongebruikelijke prijsactie in Mr. Copper en Silver Thursday zijn voorbeelden van aanhoudende manipulaties die uiteindelijk ineenstortten toen meer marktspeculanten tegengestelde transacties betraden tegen ongewoon hoge prijzen in in het nauw gedreven markten. Om manipulatie op markten te voorkomen, hebben we meer speculatie nodig, niet minder.

In nauwelijks verhandelde markten zijn prijzen noodzakelijkerwijs volatieler en is de kans op manipulatie groter omdat slechts enkele marktdeelnemers een veel grotere impact kunnen hebben. Op markten zonder speculanten verschuift de macht om prijzen te manipuleren tussen producenten en tussenpersonen / kopers, afhankelijk van de gezondheid van het gewas of de opbrengst van een product. Deze ‘mini-monopolies’ en monopsonies resulteren in een grotere volatiliteit die wordt doorgegeven aan de consumenten in de vorm van variërende prijzen. Omdat speculanten deze volatiele markten zien als handelsmogelijkheden, voeren ze de prijsactie binnen en verminderen ze de manipulatieve tendensen.

Toon mij het geld

Speculanten kunnen veel geld verdienen als ze gelijk hebben, en dat kan zowel producenten als consumenten boos maken. Maar deze buitensporige winsten worden afgewogen tegen de risico’s waartegen ze diezelfde consumenten en producenten beschermen. Voor elke speculant die miljoenen verdient met een enkel contract, verliest er minstens een gelijk aantal miljoenen op de transactie – of een dollar op elk van een miljoen kleinere transacties. Op zeer volatiele markten, zoals die na een natuurramp of een zwarte zwaangebeurtenis, verliezen speculanten in het algemeen geld, waardoor de prijzen stabiel blijven door het verschil uit hun diepe zakken te compenseren.

Het komt neer op

Over het geheel genomen helpt speculatie ons veel meer dan het ons ooit zou kunnen schaden door het risico te verplaatsen naar degenen die het financieel aankunnen. Ondanks het misverstand en de negativiteit waarmee speculanten worden geconfronteerd, zal het potentieel voor buitensporige winsten mensen blijven aantrekken, zolang regeringen ze niet in de vergetelheid brengen.

Met alle negativiteit gericht op short-sellers en speculanten, vergeten we gemakkelijk dat hun activiteiten de prijzen handhaven, tekorten voorkomen en het risico vergroten dat ze nemen. Ik wil geen speculant worden, maar het is belangrijk dat we speculatieve investeringen behouden voor de mensen die dat wel doen – meer dan belangrijk, het is een noodzaak voor een gezonde markt en een levendige economie. Je hoeft geen speculant te worden, of zelfs maar de volgende te knuffelen die je ziet, onthoud gewoon dat de volgende keer dat je fors meer een gallon voor gas betaalt, het dus is dat we nog wat over hebben voor volgende week, jaar, decennium en eeuw.