Derde marktmaker
Wat is een maker van een derde markt?
Een derde market maker is een type market maker dat handelt op de derde markt, een segment van de financiële markten waarin op de beurs verhandelde effecten door institutionele beleggers over-the-counter (OTC) worden verhandeld.
De term kan ook in meer algemene zin worden gebruikt om te verwijzen naar een externe effectenhandelaar die bereid en bereid is om op beurzen genoteerde aandelen te verhandelen tegen openbaar verhandelde prijzen.
Belangrijkste leerpunten
- Derde marktmakers zijn marketmakers die actief zijn op de derde markt van de financiële wereld.
- De derde markt bestaat uit grote beleggers die doorgewinterde effecten verhandelen op OTC-basis in plaats van rechtstreeks met een beurs.
- Makers van derde markten hebben hun eigen effecteninventaris, en ze streven ernaar om winst te maken door die inventaris tegen een hogere prijs door te verkopen. Door dit te doen, dragen ze bij aan de algehele liquiditeit van de markt.
- Marktmakers zijn bereid voorraad te kopen als er niet direct een extra koper of verkoper beschikbaar is voor die zekerheid, en nemen daarmee een deel van het voorraadrisico van de markt op zich.
- Omdat derde-marktmakers meestal handelen in grote blokken effecten, is de handel voornamelijk beperkt tot grote beleggers, zoals pensioenfondsen en hedgefondsen.
Inzicht in een Third Market Maker
Zoals hun naam doet vermoeden, opereren third market makers op de zogenaamde derde markt. In dit segment van de financiële markten, broker-dealers en institutionele beleggers de handel grote blokorders voorraad met elkaar, vaak het omzeilen van de noodzaak van makelaardij provisies. Handelen op deze markt is doorgaans beperkt tot grote beleggers, zoals pensioenfondsen, hedgefondsen en andere financiële instellingen.
De derde markt ondersteunt de beursintroducties (IPO’s), de secundaire markt is waar meer gevestigde of “gekruid” effecten worden verhandeld. De derde markt kan worden gezien als een aanvulling op de secundaire markt, in die zin dat het gaat om OTC-transacties van doorgewinterde effecten door institutionele beleggers.
Toen de handel op de derde markt begon, was het een manier voor beleggers om anonimiteit te bereiken, door hun aankopen af te schermen voor de publieke opinie, die ze niet konden verkrijgen door rechtstreeks op de beurzen te handelen. Door handel op de derde markt konden financiële instellingen ook onderhandelen over vaste provisies;lager dan de vaste provisiekosten op beurzen, waardoor beleggen kostenvriendelijker wordt en de handelswinsten worden verbeterd.
Handelen op de derde markt
De handel op de derde markt werd in de jaren zestig ontwikkeld door bedrijven als Jefferies & Company. Tegenwoordig zijn er echter een aantal beursvennootschappen die zich richten op handel op de derde markt. Meer recentelijk zijn ook zogenaamde dark pools of liquidity populair geworden, met name onder high-frequency trading (HTF) bedrijven.
Zoals bij alle marketmakers, verschaffen de marketmakers die op de derde markt opereren liquiditeit aan de markt door de aan- en verkoop van effecten te vergemakkelijken. Dat doen ze door voor eigen rekening een voorraad effecten op te kopen, die ze aanhouden en vervolgens doorverkopen aan andere marktpartijen.
Marktmakers genereren winst door laag te kopen en hoog te verkopen, en ze zijn bereid voorraad te kopen als er daarna niet direct een extra koper of verkoper beschikbaar is voor die zekerheid. Om deze reden nemen marketmakers een deel van het voorraadrisico van de markt op zich; als de vraag naar hun voorraad afneemt voordat deze kan worden doorverkocht, kunnen market makers een verlies realiseren bij de verkoop van die voorraad.
Voorbeeld van een Third Market Maker
Sean is een marktexploitant die actief is op de derde markt. Als zodanig houdt hij zich voornamelijk bezig met grote institutionele tegenpartijen die OTC-transacties willen verrichten in effecten die doorgaans op de secundaire markt worden verhandeld. Omdat deze grote uitvinders rechtstreeks met elkaar handelen, hoeven ze vaak geen commissie te betalen.
Om van deze transacties te profiteren, treedt Sean op als marktmaker, door zijn eigen voorraad effecten op te kopen en deze vervolgens tegen een hogere prijs door te verkopen aan institutionele tegenpartijen. Bij deze transacties gaat het doorgaans om grote aandelenpakketten die in handen zijn van elkaar.
Omdat Sean voorraad in deze aandelen heeft, is het mogelijk dat hij geld verliest als hij er niet in slaagt om binnen een redelijke termijn een koper te vinden. Daarom is een grondige kennis van de institutionele markt essentieel voor Seans succes op lange termijn als derde marktmaker.