Waarom zijn handelaren op de beursvloer?
De beursvloer was ooit de belangrijkste locatie voor markttransacties. Het was de thuisbasis van handelaren en makelaars die de daadwerkelijke aankoop, verkoop en onderhandeling op de fysieke beursvloer deden. Dit was natuurlijk vóór de evolutie van elektronische handelsplatforms.
Diezelfde makelaars en handelaren worden nu omringd door computers die het merendeel van de aan- en verkoop van aandelen voor hun verschillende rekeningen beheren. Vloerhandel bestaat nog steeds, maar is verantwoordelijk voor een snel afnemend aandeel van de marktactiviteit – volgens een CNBC-rapport slechts 10% in 2017.
Belangrijkste leerpunten
- Openlijke verontwaardiging ontstond na de oprichting van de eerste beurs in de 17e eeuw.3
- Er zijn maar weinig beurzen die pit-trading hebben, waarbij wordt overgegaan van handsignalen en verbale communicatie naar geautomatiseerde systemen.
- Sommige beurzen zoals de NYSE en CME gebruiken nog steeds vloerhandel voor grote bedrijven en meer gecompliceerde transacties.5
- Vloerhandel zorgt voor showmanship en om grote, gecompliceerde bestellingen te vereenvoudigen.
Het Open Outcry-systeem
Openlijke verontwaardiging was een systeem dat door handelaren op alle beurzen en termijnbeurzen werd gebruikt. Deze manier van handelen werd de norm nadat de eerste effectenbeurs – de Amsterdam Stock Exchange, nu Euronext Amsterdamgeheten- in de 17e eeuw werd opgericht.4
Traders communiceren mondeling en via handsignalen tot de handel informatie over te brengen, samen met hun intenties en acceptatie van transacties in de trading pit. Signalen variëren meestal op basis van de uitwisseling. Een handelaar op een verdieping kan bijvoorbeeld een signaal laten knipperen met zijn handpalmen naar buiten gericht, weg van zijn lichaam, om aan te geven dat hij een waardepapier wil verkopen. Net als bij een veiling kan iedereen die meedoet en deel uitmaakt van de handelskuil meedingen naar orders via het open outcry-systeem.
Dit handelssysteem lijkt misschien chaotisch en ongeorganiseerd, maar het is eigenlijk behoorlijk geordend. Handelaren gebruiken signalen om snel te onderhandelen over aan- en verkopen op de vloer. Deze signalen kunnen verschillende soorten orders, een prijs of het aantal aandelen vertegenwoordigen dat bedoeld is om deel uit te maken van de transactie. Specialisten houden een boek bij met alle openstaande orders voor een aandeel of voor een groep aandelen.
Het einde van een tijdperk?
Tegenwoordig hebben maar weinig beurzen daadwerkelijk handel die fysiek op de vloer plaatsvindt via het open outcry-systeem. Toen veel beurzen in de jaren tachtig geautomatiseerde systemen gebruikten, werd vloertransactie geleidelijk vervangen door telefonische handel. Een decennium later begon dat systeem te worden vervangen door computernetwerken toen beurzen zich begonnen te ontwikkelen en naar elektronische handelsplatforms overgingen.
De London Stock Exchange (LSE) was een van de eersten ter wereld die in 1986overgingop een geautomatiseerd systeem. De Milan Stock Exchange – in het Italiaans bekend als de Borsa Italiana – volgde in 1994, waarbij de Toronto Stock Exchange de drie jaar later overschakelen.
Deze geautomatiseerde systemen maakten niet alleen het handelsproces eenvoudiger, ze hielpen traders ook om de snelheid van hun transacties te verbeteren. Elektronische handelssystemen verminderen ook het aantal fouten, verlagen de kosten en, nog belangrijker, helpen de mogelijkheid van interferentie en manipulatie door gewetenloze makelaars en dealerste elimineren.
De stap om de handel elektronisch te automatiseren, was ook logisch omdat het retailbeleggers de mogelijkheid bood om zelfstandig transacties uit te voeren, waardoor de noodzaak voor makelaars, dealers en andere professionals om namens hen transacties uit te voeren, overbodig werd.
Niet alles is verloren
Terwijl de handel op de beursvloer snel wordt uitgehold door elektronische handelsplatforms, lijkt de open-outcry-handelsmethode niet snel volledig te verdwijnen. Er zijn nog steeds handelaren die op de vloer van de New York Stock Exchange (NYSE) werken – waar enkele grote bedrijven nog steeds in de put handelen – evenals goederen- en optiebeurzen zoals de Chicago Mercantile Exchange (CME).5
Floor- of pit-trading via het open outcry-systeem wordt nog steeds uitgevoerd op de NYSE.
Maar met zoveel van de handelingen van de handelswereld die elektronisch worden uitgevoerd, heeft het dan echt zin om mensen in de put te houden? Sommige mensen denken dat er veel te verliezen valt door de openlijke protestmethode te elimineren. Dat komt omdat ze zeggen dat elektronische handel maar zo veel kan vastleggen, terwijl menselijke activiteit op de vloer veel meer onthult.
Voorstanders van de handelskuil zeggen dat het hebben van mensen op de vloer kan helpen de boodschap van de kuil over te brengen, en kan helpen bij het beoordelen van de bedoelingen van een handelaar achter een koop- of verkoopbeweging. Bovendien vermelden bedrijven die op de beurs staan af en toe het showmanschap, de menselijke aanraking en de zekerheid van menselijke handelaren tijdens crises als redenen voor hun selectie, aldus Quartz.
Face-to-face handelen helpt ook om orders te vereenvoudigen die ingewikkelder zijn, zoals commodity- futures ofhandel in opties. Door deze grote en complexe orders uit te voeren via het open outcry-systeem, zijn handelaren beter in staat om met anderen samen te werken om een betere prijs te krijgen – iets wat elektronische systemen niet altijd kunnen.
Het komt neer op
Het openlijke protestsysteem maakt sinds de jaren 1600 deel uit van de handelswereld en vestigde een decorum en een taal die veel handelaren moesten leren om hun werk te doen. Maar dat veranderde met de ontwikkeling van technologie. Elektronische handel is nu misschien de norm van de industrie, maar het heeft het openlijke protestsysteem niet volledig weggevaagd. Handelaren handelen voorlopig nog op de beursvloer.6 En dat zal waarschijnlijk nog wel een tijdje zo blijven, waar staan op de beursvloer nog steeds een noodzakelijke manier van handelen op de beurs is