Tycoon
Wat is een tycoon?
Een tycoon is een prominente figuur in een bepaalde branche die aanzienlijke rijkdom en macht heeft vergaard tijdens het opbouwen van een zakenimperium. Tycoons worden vaak geïdentificeerd in industrieën met een economische prominentie. Tycoons worden van oudsher geassocieerd met staalproductie, spoorwegen, olie en mijnbouw, maar modernere tycoons zijn nauw verbonden met technologie- en internetbedrijven. Het woord tycoon is gebaseerd op taikun, een Japanse term die wordt gebruikt om shoguns te beschrijven.
Belangrijkste leerpunten
- Tycoon werd voor het eerst gebruikt om rijke industriëlen te beschrijven die hun industrieën domineerden in de 19e en 20e eeuw.
- De term tycoon is minder negatief dan de term roofbaron, die op veel tycoons werd toegepast vanwege misbruik van zakelijke tactieken.
- Traditioneel waren tycoons actief in industriële sectoren zoals olie, staal en spoor. Nu hebben veel van de moderne tycoons bedrijven in technologie en entertainment.
- Rijke investeerders met grote bedrijven worden over het algemeen niet als tycoons beschouwd, omdat ze met ondernemers investeren in plaats van zelf een bedrijf te runnen.
Tycoon begrijpen
Het noemen van eigenaren van grote bedrijven als tycoons werd populair tijdens de industriële revolutie, toen kleinschalige productie plaats maakte voor gemechaniseerde productie op industriële schaal. Tycoons werden zowel gepopulariseerd als gedemoniseerd tijdens de Gilded Age, een term die door Mark Twain werd bedacht om de periode na de burgeroorlog te beschrijven waarin de roofbaronnen en Amerika’s eerste grote multinationale bedrijven opkwamen. Hoewel roofbaron een duidelijk negatief label was voor deze industriëlen, kon tycoon worden gebruikt om grote bedrijven meer te impliceren dan concurrentievervalsende en corrupte zakelijke praktijken. De publieke opinie over de zakelijke praktijken van sommige tycoons leidde uiteindelijk echter tot strengere regelgeving rond kritieke kwesties als kinderarbeid en monopolies.
De industriële tycoons
Tijdens het vergulde tijdperk vergaarden een aantal ondernemers ongeëvenaarde hoeveelheden rijkdom door agressieve zakelijke deals die enorme bedrijven creëerden. Deze bedrijven domineerden de Amerikaanse economie op een historisch ongekende manier. John D. Rockefeller was ’s werelds eerste miljardair dankzij de prille olie-industrie van de jaren 1860 en slimme overnames. Rockefeller diversifieerde zijn olievoorraden door één product in meerdere te raffineren, waaronder kerosine voor lampen, paraffine voor kaarsen en vaseline voor medische leveranciers. Hij deed ook overnames op en neer in de energiewaardeketen, waardoor het voor zijn concurrenten erg moeilijk werd om te opereren zonder ook zijn bedrijfsresultaten op te vullen.
Andrew Carnegie bouwde op dezelfde manier zijn imperium op als staalmagnaat door middel van een reeks goede investeringen. Toen Carnegie een manier nodig had om ijzererts uit mijnen te vervoeren, kocht hij een spoorwegmaatschappij. Toen hij zag dat het staalbedrijf sneller ging dan ijzer in de scheepvaartvolumes, draaide Carnegie om en begon staalfabrieken op te kopen en verticaal te integreren, zodat hij meer van de toeleveringsketen in handen had. Het staal van Carnegie werd verkocht aan bedrijven die spoorwegen, treinwagons, schepen en auto’s produceerden, die tijdens zijn leven bijna allemaal explodeerden in productie. In 1901 verkocht Carnegie US Steel voor $ 500 miljoen aan bankmagnaat JP Morgan.
Terwijl Rockefeller en Carnegie de rijkste tycoons van hun tijd waren, waren er nog veel meer. Deze omvatten industriële tycoons wiens bedrijven later een hoogtepunt bereikten, zoals Henry Ford, evenals enkele van de eerdere tycoons zoals spoorwegmagnaat Cornelius Vanderbilt en de prototech-ondernemer Thomas Edison.
Moderne tycoons
Veel mannen en vrouwen zijn in de populaire verbeelding in de recente herinnering tot tycoon gestegen. Bill Gates richtte Microsoft op in de jaren zeventig en zijn technologiebedrijf nam een vlucht in de jaren negentig toen personal computers betaalbaarder werden. Het persoonlijke vermogen van Gates lag in 2020 tussen $ 96 en $ 98 miljard. Dit is aanzienlijk meer dan het fortuin van meer dan $ 50 miljard aan socialemediamagnaat Mark Zukerberg, maar minder dan dat van Amazon’s Jeff Bezos $ 110 miljard.
Niet elke tycoon is nu echter puur technologie. Oprah Winfrey heeft haar fortuin vergaard door haar populaire tv-talkshow die miljoenen mensen inspireerde dankzij haar dagelijkse gesprekken over onderwerpen als spiritualiteit, literatuur en gezondheid. Ze had aan het begin van de 21e eeuw meer dan $ 900 miljoen verdiend en is nu $ 2,6 miljard waard vanaf 2020. Dit is grotendeels te danken aan het feit dat ze een eigendomsrol op zich nam in de inhoud die ze heeft geproduceerd en waar ze toezicht op hield terwijl haar carrière bleef groeien.
Zijn rijke investeerders tycoons?
Warren Buffett, bijgenaamd het Orakel van Omaha, wordt vaak beschouwd als een van ’s werelds rijkste mannen, net als sommige van zijn investerende collega’s, zoals George Soros. Hoewel er veel investeerders zijn die een fortuin hebben opgebouwd door keer op keer de juiste beslissing te nemen, worden ze over het algemeen niet als tycoons beschouwd – en trouwens ook niet als ondernemers. Investeren gaat niet zozeer over het bouwen van een imperium, maar over het spotten van het volgende imperium dat wordt opgebouwd en het bedrijf dat het best gepositioneerd is om het te doen.