Scheidsrechter clausule
Wat is een scheidsrechterclausule
n scheidsrechterclausule verwijst naar taal in een verzekeringspolis die voorziet in een middel tot oplossing door een onbevooroordeelde derde partij als een verzekeraar en een verzekerde het niet eens kunnen worden over het bedrag van een claimbetaling. Een scheidsrechterclausule is hetzelfde als een arbitrageclausule. Het arbitrageproces vereist dat zowel de verzekeringsmaatschappij als de verzekeringnemer een taxateur van hun keuze inhuren om de schade en de reparatiekosten te beoordelen. De scheidsrechter zal het eens zijn met een of misschien beide van de resulterende beoordelingen en dat bedrag zal worden gebruikt om aan de claim te voldoen.
De scheidsrechterclausule begrijpen
De umpire-clausule is nauw verwant aan de taxatieclausule, die een verzekeringnemer in staat stelt een onafhankelijke taxateur in te huren om de waarde van zijn schade te bepalen. De verzekeringsmaatschappij zal op haar beurt ook een eigen taxateur inhuren. De twee taxateurs zullen dan samenkomen en een scheidsrechter selecteren. De scheidsrechter is in feite de arbiter.
Deze drie personen staan bekend als het beoordelingspanel. Het doel van het beoordelingspanel is om het bedrag van het verlies of het totale bedrag in dollars vast te stellen of te bepalen dat nodig is om het beschadigde eigendom terug te brengen naar de oorspronkelijke staat door reparatie of vervanging.
Belangrijkste leerpunten
- De umpire-clausule is vergelijkbaar met een arbitrageclausule en wordt gebruikt om geschillen tussen verzekeringsmaatschappijen en de verzekerde te beslechten.
- Elke partij huurt een onafhankelijke taxateur in die met de scheidsrechter samenwerkt om geschillen met betrekking tot de claim op te lossen.
- Slechts twee van de drie leden van dit panel hoeven in te stemmen om de zaak op te lossen.
Met een taxateurpanel zullen de door de verzekeringnemer gekozen taxateur en de door de verzekeringsmaatschappij gekozen taxateur de documenten, schattingen en verschillen daartussen beoordelen. Ze zullen dan proberen hun verschillen op te lossen. In een dergelijk scenario zullen de drie de problemen bespreken en proberen om tot een overeengekomen oplossing van de verschillen te komen. Als meningsverschillen tussen de twee taxateurs niet kunnen worden opgelost, neemt de scheidsrechter de uiteindelijke beslissing.
Interessant is dat niet iedereen in het taxateurpanel het daarmee eens moet zijn. Slechts twee van de drie personen hoeven het met elkaar eens te zijn, de scheidsrechter en de taxateur of de twee taxateurs zelf. Zodra twee van de drie personen in het beoordelingspanel de onderscheiding hebben ondertekend, is het geschil voorbij. Het bedrag van de toekenning wordt aan de verzekeringnemer betaald.
Voorbeeld van hoe een scheidsrechterclausule werkt
Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Max een auto-ongeluk heeft gehad en dat zijn auto is opgeteld. Hij heeft een fout gemaakt, dus dient hij een first-party claim in bij zijn eigen verzekeringsmaatschappij. De verzekeraar stelt vast dat de waarde van zijn totale voertuig $ 10.000 is en biedt aan hem de $ 10.000 minus zijn aftrekbare botsing van $ 1.000 te betalen. Volgens zijn onderzoek gelooft Max dat de waarde van zijn auto dichter bij $ 15.000 ligt. Omdat ze zo ver uit elkaar liggen, komen Max en zijn verzekeraar overeen om een beroep te doen op de umpire-clausule van de polis en een scheidsrechter en taxateurs de waarde van de auto te laten bepalen.