Acceptatienormen
Wat zijn acceptatienormen?
Acceptatienormen zijn richtlijnen die zijn opgesteld om ervoor te zorgen dat veilige leningen worden verstrekt en onderhouden. De geldende acceptatienormen helpen om benchmarks vast te stellen voor hoeveel schuld aan een persoon kan worden uitgegeven, de voorwaarden van de leningen, hoeveel schuld een specifiek bedrijf bereid is uit te geven en welke rentetarieven in rekening worden gebracht.
Belangrijkste leerpunten
- Overnemingsnormen zijn richtlijnen die door banken en kredietinstellingen zijn opgesteld om te bepalen of een kredietnemer kredietwaardig is (dwz een lening).
- Acceptatienormen helpen bepalen hoeveel schuld moet worden uitgegeven, voorwaarden en rentetarieven.
- Deze normen helpen banken te beschermen tegen buitensporige risico’s en verliezen.
- De Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) heeft eerder aanbevelingen gepubliceerd voor acceptatienormen, waaronder kijken naar de kredietgeschiedenis en het beoordelen van inkomstenbronnen.
Hoe acceptatienormen werken
Gedegen acceptatienormen beschermen financiële instellingen tegen buitensporige risico’s die tot verliezen kunnen leiden. De geschiedenis leert dat kredietverlenings- en acceptatienormen over het algemeen procyclisch zijn. Naarmate de concurrentiedruk voor kredietgroei toeneemt, kunnen banken worden verleid om de acceptatienormen te versoepelen om de kredietportefeuille uit te breiden om zo winst te genereren. Naarmate de omstandigheden beginnen te verslechteren, kan deze versoepeling van de acceptatienormen ertoe leiden dat banken met een verhoogd risico worden geconfronteerd, gevolgd door oplopende verliezen en een eventuele aanscherping van de acceptatienormen.
Zo hebben sommige kredietverstrekkers tijdens de financiële crisis van 2008-2009 de vergoedingen voor vervroegde aflossing verlaagd en meer flexibiliteit geboden met betrekking tot de voorwaarden van de leningen die ze verstrekten. Tijdens diezelfde crisis hebben veel bedrijven ook de acceptatienormen aangescherpt (een van de boosdoeners van de recessie).
Vereisten voor acceptatienormen
De keuze om de kredietvoorwaarden en acceptatienormen van een financiële instelling te wijzigen, is meestal het resultaat van beslissingen van de raad van bestuur en het senior management. Als alternatief kunnen subtiele, feitelijke herzieningen van beleid het gevolg zijn van de manier waarop normen en procedures in de praktijk worden toegepast. In beide gevallen moeten passende risicobeheerstappen worden genomen om ervoor te zorgen dat de risico’s naar behoren worden geïdentificeerd, bewaakt en beheerst, en dat de prijsstelling van leningen, voorwaarden of andere waarborgen tegen niet-nakoming passend zijn voor de genomen risico’s.
Een studie uit 1998 van kredietpraktijken schetste zes kernvoorwaarden en acceptatienormen voor het handhaven van een sterke kredietdiscipline en het verzekeren van slimme kredietbeslissingen. Die normen omvatten:
- Formeel kredietbeleid moet de risicobereidheid van een bank communiceren en tegelijkertijd specifieke richtlijnen en meetnormen bieden, samen met een consistent proces voor het goedkeuren en bewaken van uitzonderingen.
- Formele kredietgoedkeuringsprocessen dienen onafhankelijk te zijn van functies voor lijnleningen.
- Er moeten gestandaardiseerde goedkeuringsdocumenten voor leningen worden gebruikt die een consistente financiële analyse, waardering van onderpand, ondersteuning door garantiegevers en convenantbepalingen bevorderen.
- Gebruik toekomstgerichte tools om projecties en verschillende scenario’s te beoordelen die zich richten op de belangrijkste determinanten van prestaties.
- Gebruik risicobeoordelingssystemen die kwantitatieve en kwalitatieve overwegingen nauwkeurig beoordelen om het kredietrisico bij aanvang en tijdens de looptijd van de lening te evalueren.
- Zorg ervoor dat management- en kredietverstrekkersinformatiesystemen het goedkeuringsproces en de voortdurende bewaking van de portefeuillesamenstelling en risicoposities ondersteunen.
Voorbeeld van acceptatienormen
De Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) heeft zijn eigen aanbevolen richtlijnen voor acceptatienormen voor creditcards. Volgens de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) helpen acceptatienormen ervoor te zorgen dat creditcards die aan klanten worden aangeboden, voldoen aan een aanvaardbaar risiconiveau. Enkele van de belangrijkste acceptatienormen die de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) aanbeveelt voor creditcards zijn:
- Beoordeling van de bereidheid en capaciteit van de aanvrager.
- Kredietgeschiedenis en prestaties met betrekking tot vroegere en bestaande verplichtingen.
- Inkomensbeoordelingen, zoals inkomen uit zelfstandige activiteiten, inkomen uit investeringen, enz.
- Overweging van de totale kredietrelatie van de kredietnemer met de bank.