Oneconomische groei
Wat is oneconomische groei
Oneconomische groei is groei die negatieve externe effecten teweegbrengt die de algehele kwaliteit van leven verminderen. Dit staat ook bekend als niet-duurzame groei, waarbij de negatieve sociale en ecologische gevolgen opwegen tegen de kortetermijnwaarde van een extra eenheid groei, waardoor het onrendabel wordt.
Belangrijkste leerpunten
- Oneconomische groei vindt plaats wanneer de marginale voordelen van een groeiende economie opwegen tegen de negatieve sociale en ecologische gevolgen.
- Fondsen die beleggen op basis van ecologische, sociale en governancecriteria (ESG), hebben tot doel hun portefeuilles af te stemmen op het ideaal dat groei duurzamer zou moeten zijn.
- Sommige voorstanders van het milieu zijn van mening dat de gevolgen van oneconomische groei alleen kunnen worden aangepakt door lagere groeipercentages.
Inzicht in oneconomische groei
Oneconomische groei vindt plaats wanneer de marginale voordelen van de productie van meer goederen en een groeiende economie worden gecompenseerd door de negatieve sociale en milieueffecten. Het is een geloofsartikel geworden in de milieu en ecologische economie – hoewel het idee van onproductieve groei al een tijdje bestaat.
Een deel van de filosofie is ook overgenomen door klimaatbewuste beleggers op het gebied van milieu, maatschappij en goed bestuur (ESG), waar grote vermogensfondsen en stichtingen hun brandstofvoorraden hebben afgestoten. Maatschappelijk bewuste beleggers hebben voorraden fossiele brandstoffen vermeden en andere ethische investeringsbeslissingen genomen om de kern van hun investeringsstrategie af te stemmen op hun waarden.
Groenen verdedigen de oorzaak van oneconomie
Het concept van oneconomische groei en de stabiele economie werd eind jaren negentig gepopulariseerd door de econoom van de Wereldbank, Herman Daly. Ecologen, zoals milieuactivist David Suzuki, beweren dat de wereldeconomie nu zo groot is dat de samenleving niet langer veilig kan doen alsof ze opereert binnen een grenzeloos ecosysteem.
Wanneer een natie de productie verhoogt door het milieu te beschadigen, heeft dit negatieve gevolgen die door de hele planeet worden gevoeld, in termen van verloren ecosysteemdiensten. Hetzelfde principe kan worden toegepast op het niveau van een stad, bedrijf of zelfs de eigen woning.
Een grimmige prognose voor de toekomst van wereldwijde economische groei?
Bezorgdheid over mogelijke negatieve effecten van groei op het milieu en de samenleving hebben ertoe geleid dat milieuactivisten en klimaatactivisten pleiten voor lagere economische groei en het gebruik van fossiele brandstoffen om de schade aan het milieu en het klimaat te beperken. Ecologische economen denken dat de wereld het punt gepasseerd is waarop groei meer kost dan het waard is, en dat we ons moeten concentreren op de bescherming van natuurlijke habitats.
De Verenigde Naties hebben een progressieve agenda aangenomen om “duurzame economische groei” te bereiken. Maar zelfs dat gaat niet ver genoeg voor groene economen die ‘verder willen gaan dan groei’ en alternatieve mondiale indicatoren willen vinden voor het bruto binnenlands product (bbp) – die, omdat het een monetaire waardering is, geen onderscheid maakt tussen markttransacties die een positieve bijdrage leveren aan duurzame ontwikkeling. welzijn (zoals het kopen van fietsen, zonnepanelen of vers voedsel) en degenen die het verminderen (zoals het kopen van benzineslurpers, geweren of sigaretten).
De focus op het bbp betekent dat economisch beleid automatisch een voorkeur heeft voor groei en dat er geen onderscheid is tussen economieën die kritieke ecosystemen ondermijnen en economieën die dat niet zijn.