Stroomopwaartse garantie
Wat is een upstream-garantie?
Een upstreamgarantie, ook wel subsidiaire garantie genoemd, is een financiële garantie waarbij de dochteronderneming de schuld van haar moedermaatschappij garandeert.
Een upstream-garantie staat in contrast met een downstream-garantie, een pandrecht op een lening namens de lenende partij door de moedermaatschappij of aandeelhouder van de lenende partij.
Belangrijkste leerpunten
- Een upstream-garantie is wanneer de schuld of verplichting van een moedermaatschappij wordt gedekt door een of meer van haar dochterondernemingen.
- Een kredietverstrekker kan een dergelijke garantie verlangen wanneer de voornaamste activabasis van de moedermaatschappij haar eigendom in de dochteronderneming zelf is.
- Upstreamgaranties worden ook gebruikt bij leveraged buyouts wanneer de moedermaatschappij onvoldoende activa bezit om de door schuld gefinancierde aankoop van het buyoutsyndicaat te ondersteunen.
Hoe stroomopwaartse garanties werken
Upstreamgaranties stellen een moedermaatschappij in staat om schuldfinanciering te verkrijgen tegen betere financieringsvoorwaarden, door het beschikbare onderpand uit te breiden. Ze komen vaak voor bij leveraged buy-outs, wanneer de moedermaatschappij niet genoeg activa heeft om als onderpand te verpanden.
Een betalingsgarantie verplicht de garantsteller om de schuld te betalen als de lener in gebreke blijft, ongeacht of de uitlener een vordering op de lener doet. Als alternatief verplicht een incassogarantie de garantsteller alleen als de geldschieter het verschuldigde bedrag niet kan innen nadat hij een rechtszaak heeft aangespannen en zijn rechtsmiddelen tegen de lener heeft uitgeput. Garanties kunnen absoluut, beperkt of voorwaardelijk zijn.
Doorgaans zal een geldschieter aandringen op een upstream-garantie wanneer hij leent aan een moedermaatschappij wiens enige activa het aandelenbezit van een dochteronderneming is. In dat geval bezit de dochter nagenoeg alle activa waarop de kredietgever zijn kredietbeslissing baseert.
Het probleem met upstreamgaranties is dat kredietverstrekkers het risico lopen te worden aangeklaagd wegens frauduleuze overdracht wanneer de garantsteller insolvent is of niet over voldoende kapitaal beschikt op het moment dat hij de garantie uitvoerde. Als de kwestie van frauduleuze overdracht met succes wordt bewezen in een faillissementsrechtbank, zou de geldschieter een concurrente schuldeiser worden, wat duidelijk een slechte uitkomst voor de geldschieter is.
Aangezien de dochteronderneming die de schuldbetalingen garandeert, geen aandelen bezit in de moedermaatschappij die de middelen leent, ontvangt de eerste geen rechtstreeks voordeel uit de leningopbrengst en ontvangt ze dus geen redelijk gelijkwaardige waarde voor de verstrekte garantie.
Garanties stroomopwaarts versus stroomafwaarts
Een upstream-garantie, zoals een downstream-garantie waarbij de moedermaatschappij de schuld van de dochteronderneming garandeert, hoeft niet als een verplichting op de balans te worden geboekt. Het wordt echter vermeld als een voorwaardelijke verplichting, inclusief eventuele voorzieningen die de garantsteller in staat zouden kunnen stellen om in een garantie uitgekeerde gelden terug te vorderen.
Een benedenwaartse garantie kan worden verstrekt om een dochteronderneming te helpen bij het verkrijgen van schuldfinanciering die ze anders niet zou kunnen krijgen, of om middelen te verkrijgen tegen rentetarieven die lager zouden zijn dan ze zou kunnen krijgen zonder de garantie van haar moedermaatschappij.
In veel gevallen is een kredietverstrekker mogelijk alleen bereid om een zakelijke kredietnemer te financieren als een gelieerde onderneming ermee instemt de lening te garanderen. Dit komt doordat, eenmaal gesteund door de financiële kracht van de holding, het risico van het in gebreke blijven van de schulden van de dochteronderneming aanzienlijk kleiner is. De garantie is vergelijkbaar met het feit dat een persoon voor een ander een lening ondertekent.