V-vormig herstel
Wat is V-vormig herstel?
V-vormig herstel is een soort economische recessie en herstel dat lijkt op een “V” -vorm in grafieken. Concreet vertegenwoordigt een V-vormig herstel de vorm van een grafiek van economische maatregelen die economen creëren bij het onderzoeken van recessies en herstel. Een V-vormig herstel omvat een sterke stijging terug naar een vorige piek na een scherpe daling van deze statistieken.
Belangrijkste leerpunten
- Een V-vormig herstel wordt gekenmerkt door een snel en aanhoudend herstel van maatstaven voor economische prestaties na een scherpe economische terugval.
- Vanwege de snelheid van de economische aanpassing en het herstel van de macro-economische prestaties, is een V-vormig herstel het beste scenario gezien de recessie.
- De terugvorderingen die volgden op de recessies van 1920-21 en 1953 in de VS zijn voorbeelden van V-vormige terugvorderingen.
Inzicht in V-vormig herstel
V-vormig herstel is een van de talloze vormen die een recessie- en herstelgrafiek kan aannemen, inclusief L-vormig, W-vormig, U-vormig en J-vormig. Elk type herstel vertegenwoordigt de algemene vorm van de grafiek van economische maatstaven die de gezondheid van de economie meten. Economen ontwikkelen deze grafieken door de relevante maatstaven van economische gezondheid te onderzoeken, zoals werkgelegenheidscijfers, bruto binnenlands product (bbp) en industriële productie-indexen.
In een V-vormig herstel, nadat de economie een scherpe economische neergang heeft doorgemaakt, herstelt deze zich snel en krachtig. Een dergelijk herstel wordt doorgaans gestimuleerd door een aanzienlijke verschuiving in de economische activiteit die wordt veroorzaakt door een snelle bijstelling van de consumentenvraag en de investeringsuitgaven van bedrijven. Vanwege de snelle aanpassing van de economie en het snelle herstel van de belangrijkste geaggregeerde macro-economische prestaties, kan een V-vormig herstel worden beschouwd als een soort van best-case scenario zodra een economie in een recessie terechtkomt.
Historische voorbeelden van V-vormig herstel
Twee periodes van recessie en herstel in de VS vallen op als voorbeelden van V-vormig herstel.
De depressie van 1920-1921
In 1920 kwamen de VS in een steile recessie terecht waarvan destijds werd gevreesd dat ze het potentieel zouden hebben om een grote depressie te worden. De Amerikaanse economie paste zich nog steeds aan van grote verschuivingen in overheidsuitgaven, industriële activiteit en inflatoir monetair beleid die waren gericht op de oorlogsinspanningen tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar ook aan het bijkomen van de impact van de Spaanse grieppandemie van 1918-1920. Het BNP daalde met 6,9%, de werkloosheid verdubbelde en een extreme deflatie zorgde ervoor dat het prijsniveau met 18% daalde – de grootste eenjarige daling van het prijsniveau ooit geregistreerd. De Dow Jones Industrial Average verloor 47% van zijn waarde doordat bedrijven in het hele land faalden.
Naar moderne maatstaven was de beleidsreactie op de ramp zowel in termen van samentrekkend fiscaal beleid zou worden genoemd en door de huidige wijsheid vrijwel gegarandeerd zou zijn om een recessie nog erger te maken.
Op het gebied van monetair beleid verhoogde de verhoogde dit basisrentetarief en hield het hoog tijdens de recessie, en verlaagde vervolgens de rentetarieven laat toen de economie zich herstelde in 1921 en daarna – wat vandaag een samentrekkend monetair beleid zou worden genoemd en bijna precies het omgekeerde van wat moderne beleidsmakers zouden doen.
Het resultaat van deze schijnbare beleidsfouten was een scherp, V-vormig herstel, aangezien falende bedrijven snel werden geliquideerd en hun activa opnieuw werden toegewezen aan nieuwe bestemmingen, bedrijven en industrieën. Prijzen en lonen zijn gedaald en aangepast aan de nieuwe structuur van productie en consumptie in de naoorlogse, post-pandemische en steeds meer verstedelijkende samenleving. Werknemers vonden nieuwe banen in de nieuwe bedrijven en industrieën, en de economie herstelde zich snel en ging een nieuwe periode van expansie in.
De recessie van 1953
De recessie van 1953 in de Verenigde Staten is een ander duidelijk voorbeeld van een V-vormig herstel. Deze recessie was relatief kort en mild met een daling van het BBP van slechts 2,2% en een werkloosheidsgraad van 6,1%. De groei begon te vertragen in het derde kwartaal van 1953, maar was tegen het vierde kwartaal van 1954 weer in een tempo dat ruim boven de trend lag. Daarom zou de grafiek voor deze recessie en herstel een V-vorm vertegenwoordigen.
Net als in 1920-21 was een belangrijke factor die bijdroeg aan het snelle herstel de (naar moderne maatstaven zeer ongeschikte) beleidsreactie, of liever het gebrek daaraan. Wat het monetair beleid betreft, reageerde de Fed teleurstellend, met een daling van een half procentpunt in de discontovoet en een daling van ¾ punt in de hoge overschot op de werkgelegenheid, een indicator van de richting van het fiscaal beleid dat populair is onder economen.
Opnieuw bevorderde een terughoudende benadering van het monetaire en fiscale beleid in het licht van de recessie het V-vormige herstel dat daarop volgde. Het herstel wordt belemmerd door het feit dat de werkloosheid bleef stijgen, zelfs na het einde van de uitgeroepen recessie, met een piek in september 1954, mogelijk als gevolg van de beleidswijziging van de Fed naar renteverlagingen in 1954, die het herstel mogelijk hebben vertraagd.