Waarderingsclausule
Wat is een waarderingsclausule?
De waarderingsclausule is een bepaling in sommige verzekeringspolissen die het bedrag specificeert dat de verzekeringnemer van de verzekeringsaanbieder zal ontvangen als zich een gedekte gevaargebeurtenis voordoet. Deze clausule bepaalt een vast bedrag dat moet worden betaald in geval van verlies van een verzekerd onroerend goed.
Er kunnen verschillende soorten waarderingsclausules worden geschreven, waaronder vervangingswaarde, werkelijke contante waarde, vermeld bedrag en overeengekomen waarde.
Belangrijkste leerpunten
- Een waarderingsclausule is de taal in een verzekeringspolis die het vaste bedrag bepaalt dat een verzekeringnemer zou kunnen ontvangen in geval van een claim.
- Er worden veel verschillende methodologieën gebruikt in een taxatieclausule, zoals overeengekomen waarde, vervangingswaarde of vermeld bedrag.
- Werkelijke contante waarde is de meest gebruikte taal, waarbij het bedrag dat voor een claim wordt betaald gelijk is aan de waarde vóór verlies van de verzekerde.
Inzicht in waarderingsclausules
Elke polis die een waarderingsclausule bevat, moet zorgvuldig worden herzien om de omstandigheden te begrijpen waarin een uitkering noodzakelijk is. Ook moet een polishouder regelmatig de vermelde dollarwaarde voor het onroerend goed beoordelen. Waarden die geen gelijke tred houden met de redelijke kosten van levensonderhoud, inflatie of wijzigingen in de lokale bouwvoorschriften, bieden mogelijk onvoldoende bescherming voor de verzekeringnemer.
Waarderingsclausules zijn gebaseerd op een reeks verschillende factoren met betrekking tot het specifieke onroerend goed en de individuele budgetvereisten.
Het bepalen van de kosten van artikelen die door een verzekering worden gedekt, is een essentiële maar tijdrovende stap om een verzekering te krijgen. Door te begrijpen hoeveel een item waard is, is de polishouder beter in staat het dekkingsniveau te bepalen dat hij nodig heeft. Ook moeten polishouders de dekking bepalen op basis van het maximaal voorzienbare verlies. In sommige gevallen kan de verzekeringsaanbieder verwachten dat de verzekerde periodiek de waarde van de items die onder de polis vallen, actualiseert met behulp van een volledige rapportageclausule.
Ook kan de verzekeringsaanbieder een beoordeling door een taxateur of specialist verlangen om de waarde van een onroerend goed te bepalen voordat hij overneemt. Deze vereiste geldt met name in gevallen waarin de verzekeringnemer een verzekering krijgt voor klassieke, antieke, op maat gemaakte en unieke eigendommen, evenals voor historische constructies of voorwerpen. Een taxatie kan ook nodig zijn als een verzekeringnemer een verzekering probeert af te sluiten voor een bedrag in dollars dat hoger is dan de geschatte waarde van een onroerend goed.
Clausule feitelijke contante waardering
Werkelijke contante waarde (ACV) is meestal de methode voor het berekenen van de waarde van de eigendomsvoordeel in een huiseigenarenbeleid. Deze waarde heeft een basis van de kosten van het repareren of vervangen van een stuk onroerend goed, zoals een boot, een auto of een huis, tot de status vóór verlies. De verzekeraar houdt rekening met de afschrijving van het onroerend goed. Afschrijving bepaalt hoeveel van de nuttige levensduurwaarde van een actief overblijft en zal van invloed zijn op de uitkeringswaarde die aan de polishouder verschuldigd is in het geval van een gedekt verlies.
Een andere overweging van een ACV-beleid is de Wet gewaardeerd beleid (VPL). Arkansas, Californië, Florida, Georgia, Kansas, Louisiana, Mississippi, Missouri, Montana, North Dakota, New Hampshire, Ohio, South Carolina, South Dakota, Tennessee, Texas en West Virginia hebben allemaal gewaardeerde beleidswetten.
Volgens deze verordening moeten verzekeringsaanbieders de volledige, genoteerde nominale waarde van een polis betalen in geval van totaal verlies, zonder rekening te houden met de afgeschreven werkelijke contante waarde. De wet vereist de betaling van de volledige nominale waarde van de polis, zelfs als de waarde op het moment van verlies een lager bedrag in dollars is. In sommige situaties waarin er sprake is van een gelijktijdige oorzaak van schade, kan de verzekeraar echter een verminderde uitkering geven.
Vervanging kostprijsbepalingsclausule
De vervangingswaarde is het bedrag dat nodig is om een woning te repareren of te vervangen met hetzelfde of hetzelfde kwaliteitsniveau als het oorspronkelijke pand. Deze kosten kunnen veranderen, aangezien de prijzen op de markt veranderen. Afschrijving van het onroerend goed is geen overweging bij de dekking van vervangingskosten. Tenzij een polis echter ook een bepaling van wet en regelgeving bevat, omvat deze mogelijk niet voldoende dekking om alle kosten van de wederopbouw van een onroerend goed te dekken.
De wet- en ordonnantieclausule zal het bedrag van de vervangingsuitkering met een percentage verhogen om wijzigingen in de staatsopbouwcode mogelijk te maken. Deze bepaling wordt cruciaal in het geval van een gedekt gevaar dat het eigendom voor 50% of meer vernietigt. De meeste lokale bouwvoorschriften vereisen dat structuren die een schade ontvangen van in totaal 50% of meer van de verzekerde waarde van het huis, worden gesloopt en herbouwd volgens de huidige codes. Polishouders moeten ook begrijpen dat de dekking alleen van toepassing is op het beschadigde deel van een constructie.
Andere typen taxatieclausules
Bepaalde waarde
Het vermelde waardebedrag wordt meestal gevonden in de autodekking en verwijst naar de maximale waarde van een item dat door de verzekeringnemer op het onroerend goed wordt geplaatst op het moment dat het contract wordt geschreven. Dit is het bedrag dat u een koper zou vragen om te betalen voor het onroerend goed als u het verkoopt. De meeste polissen met vermelde waarde bevatten echter bewoordingen die, in geval van verlies, de verzekeraar in staat stellen de laagste van de vermelde waarde of de werkelijke contante waarde te betalen.
Overeengekomen waarde
Een overeengekomen waardepolis gebruikt een voorziening voor een overeengekomen bedrag om de waarde van een te verzekeren onroerend goed te bepalen. De clausule, die zich in het schadegedeelte van de polis bevindt, moet bepalen wat er met het onroerend goed zal gebeuren in geval van totaal verlies. De overeengekomen waarde kan een marktwaarde zijn of een ander bedrag dat door zowel de verzekeraar als de verzekerde wordt bepaald.
Marktwaardeclausule
Een marktwaardeclausule verwijst naar een deel van een beleid dat de waarde van het gedekte onroerend goed definieert tegen een markttarief, in plaats van de werkelijke of vervangingskosten. Zo’n clausule zou bijvoorbeeld de waarde bepalen die een verzekeringnemer zou kunnen krijgen voor het verlies van een actief op het bedrag dat hij zou kunnen ontvangen door het op de open markt te verkopen.