Herroepelijk vertrouwen versus onherroepelijk vertrouwen: wat is het verschil?
Herroepelijk vertrouwen versus onherroepelijk vertrouwen: een overzicht
Een levend vertrouwen zijn aparte termen die hetzelfde beschrijven: een vertrouwen waarin de voorwaarden op elk moment kunnen worden gewijzigd. Een onherroepelijke trust beschrijft een trust die niet kan worden gewijzigd nadat deze is gemaakt zonder de toestemming van de begunstigden.
Een trust is een afzonderlijke juridische entiteit die een persoon opricht om zijn activa te beheren. Trusts worden tijdens het leven van een persoon opgericht om ervoor te zorgen dat activa worden gebruikt op een manier die de persoon die de trust heeft opgericht, passend acht. Zodra activa in een trust zijn geplaatst, beheert een derde partij, ook wel een trustee genoemd, ze. De trustee bepaalt hoe de activa worden belegd en aan wie ze worden verdeeld wanneer de eigenaar van de trust overlijdt, hoewel een trustee de trust moet beheren in overeenstemming met de richtlijnen die zijn opgesteld toen de trust werd gevormd.
Het is gebruikelijk dat een rijke persoon om een trust gebruiken in plaats van een testament voor estate planning en voor het bepalen van wat er gebeurt met zijn rijkdom aan zijn dood. Trusts zijn ook een manier om de belastingdruk te verminderen en te voorkomen dat activa worden geërfd.
Belangrijkste leerpunten
- Herroepbare of levende vertrouwensrelaties kunnen worden gewijzigd nadat ze zijn gemaakt.
- Onherroepelijke vertrouwensrelaties kunnen niet worden gewijzigd nadat ze zijn gemaakt, of ze zijn in ieder geval erg moeilijk te wijzigen.
- Onherroepelijke trusts bieden tax-shelter-voordelen die herroepbare trusts niet bieden.
Revocable Trust (Living Trust)
De twee basistypen van trusts zijn een herroepbaar vertrouwen, ook wel bekend als een herroepbaar levend vertrouwen of gewoon een levend vertrouwen, en een onherroepelijk vertrouwen. De eigenaar van een herroepbare trust kan de voorwaarden op elk moment wijzigen. Ze kunnen begunstigden verwijderen, nieuwe aanwijzen en bepalingen wijzigen over hoe activa binnen de trust worden beheerd.
Gezien de flexibiliteit van herroepbare of levende trusts in tegenstelling tot de starheid van een onherroepelijk vertrouwen, lijkt het erop dat alle trusts herroepbaar zouden moeten zijn. De reden dat ze dat niet zijn, is dat herroepbare trusts een paar belangrijke nadelen hebben.
Omdat de eigenaar een dergelijk niveau van controle behoudt over een herroepbaar vertrouwen, worden de activa die hij erin stopt niet beschermd tegen schuldeisers zoals ze zijn in een onherroepelijk vertrouwen. Als ze worden aangeklaagd, kunnen de trustactiva worden geliquideerd om aan elk vonnis te voldoen. Wanneer de eigenaar van een herroepbare trust overlijdt, zijn de activa die in trust worden gehouden ook onderworpen aan zowel staats- als federale successierechten.
Onherroepelijk vertrouwen
De voorwaarden van een onherroepelijk vertrouwen worden daarentegen in steen gebeiteld op het moment dat de overeenkomst wordt ondertekend. Behalve in buitengewoon zeldzame omstandigheden, mogen er geen wijzigingen worden aangebracht in een onherroepelijk vertrouwen.
De weldoener, die activa heeft overgedragen aan de trust, verwijdert in feite alle eigendomsrechten op de activa en, voor het grootste deel, alle zeggenschap.
De belangrijkste reden om voor een onherroepelijke truststructuur te kiezen, zijn belastingen. Onherroepelijke trusts verwijderen de activa van de belastbare nalatenschap van de weldoener, wat betekent dat ze niet onderworpen zijn aan successierechten bij overlijden, en ze ontheffen de weldoener ook van belastingverantwoordelijkheid voor alle inkomsten die door de activa worden gegenereerd. Onherroepelijke trusts kunnen moeilijk op te zetten zijn en vereisen de hulp van een gekwalificeerde advocaat.