Welke factoren zijn de belangrijkste drijvende krachten achter de aandelenkoersen van banken?

In brede zin wordt de aandelenkoers van een bank beïnvloed door dezelfde krachten die de aandelenkoersen van andere openbare bedrijven beïnvloeden. Grote, abstracte factoren kunnen van invloed zijn op de aandelenkoers van een bank. Deze omvatten het algemene marktsentiment, verwachtingen over de toekomst, fundamentele waardering en de vraag naar bankdiensten. Banken zijn echter enigszins uniek omdat de activiteit van de centrale bank (zoals hetbeleid van deFederal Reserve in de Verenigde Staten) een werkelijk belangrijke rol speelt bij bankoperaties.

De waardering van een aandeel moet altijd de huidige gezondheid van het onderliggende bedrijf en het toekomstige groeipotentieel weerspiegelen. Voor banken betekent dit dat ze gezonde leningen kunnen verstrekken, rente en vergoedingen op andere rekeningen kunnen ontvangen en het tegenpartijrisico kunnen beperken.

Gemeenschappelijke waarderingsfactoren die van invloed zijn op de prijzen van bankaandelen

Beleggers gebruiken een breed scala aan waarderingsfactoren om de waarde van een aandeel te bepalen. Dit geldt met name voor die beleggers die vertrouwen op fundamentele analyse om een ​​reële waarde te bepalen van de aandelen die ze evalueren. Het doel is om te bepalen of een aandeel overgewaardeerd, ondergewaardeerd of correct geprijsd is.

Hoewel er veel waarderingsfactoren zijn, zijn er enkele die universeler zijn en op grote schaal worden gebruikt. Deze omvatten verwachte groei, bankrisico’s, winstpotentieel en de kapitaalkosten. Beleggers kunnen al deze waarderingsfactoren gebruiken bij het evalueren van de aandelenkoers van een bankaandeel.

Groei

Investeerders en analisten letten vooral op tekenen dat de omzet van een bedrijf groeit en dat deze groei duurzaam is. Ze zullen herzien jaar- en kwartaalcijfers van een bedrijf winst-en verliesrekening, het vergelijken van de groei van bottom-line versus top-line groei.

De meeste fundamentele en waardebeleggers zoeken ook naar dividenden en verschillende andere boekhoudkundige maatstaven om groeipotentieel aan te tonen. Met name voor banken zijn het monetaire beleid  en de veranderende rentetarieven van invloed op de groei en winstgevendheid. Soms – zoals na de financiële crisis van 2007-2008 – geven overheden extra kapitaal aan banken om de financiële sector te steunen.

Banken zullen waarschijnlijk groeien en winst maken door spaarders aan te trekken, duurzame leningen te verstrekken, krediet in andere vormen uit te geven of investeringen te doen. Omdat de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) spaarders tot $ 250.000 garandeert, wordt een groot deel van het inherente risico  voor banken verlicht.

Risico’s

Bankaandelen worden sterk beïnvloed door drie soorten risico’s: renterisico, tegenpartijrisico en regelgevingsrisico.

Een grote meerderheid van de activa en passiva van banken is rentegevoelig. Over het algemeen proberen banken het bedrag aan rente dat  ze genereren uit leningen te maximaliseren en de rente die ze op deposito’s uitbetalen te minimaliseren. Houd er rekening mee dat deposito’s verplichtingen zijn voor banken, terwijl leningen activa voor banken zijn.

De activa van een bank zijn zo goed als de debiteuren waarmee zij transacties uitvoert. Het tegenpartijrisico van een bank verwijst naar de waarschijnlijkheid dat de partij die een lening van de bank ontvangt, die lening niet zal aflossen. Wanneer een hypotheek of autolening wordt afgesloten, voeren banken een verzekering uit om ervoor te zorgen dat de lener de lening kan terugbetalen. Het kan voor een belegger echter moeilijk zijn om te beoordelen of het acceptatiebeleid van een bank effectief is. Twee banken, elk met $ 100 miljoen aan kredietvorderingen, kunnen een zeer verschillende blootstelling aan tegenpartijrisico hebben.

Bankregulering is een controversieel onderwerp. Velen geven de bankregelgeving de schuld van de kwetsbaarheid van Amerikaanse banken vóór de Grote Depressie.  Aan de andere kant geven sommigen de schuld van de deregulering  aan de financiële crisis van 2007-2008.  Hoe dan ook, de aandelenkoersen van banken zijn gevoelig voor de waargenomen impact van veranderende overheidsinvloed.

Inkomsten en toekomstige opbrengsten

Beleggers die geïnteresseerd zijn in het kopen van bankaandelen, moeten de koers-winstverhouding  (P / E) en de koers-boekwaarde (P / B) van het aandeel bekijken wanneer ze proberen een reële waarde voor de aandelen te bepalen. Bedrijven met hogere P / E-ratio’s hebben doorgaans hogere aandelenkoersen. Een hoge P / E-ratio kan ook betekenen dat beleggers anticiperen op hogere toekomstige inkomsten.

Waardebeleggers willen bedrijven ontdekken die ondergewaardeerd zijn, aangezien dit een kans is om een ​​aandeel tegen een lage prijs te kopen en winst te maken wanneer de prijs stijgt. Om deze reden zullen ze de P / B-ratio van een bedrijf evalueren om een ​​laaggeprijsde aandelen te vinden die het potentieel heeft om in de toekomst voor een hogere prijs te handelen.

Kosten van kapitaal

Kapitaalkosten zijn moeilijk in te schatten bij banken, dus het is niet helemaal duidelijk hoeveel kapitaalkosten daadwerkelijk worden weerspiegeld in bankwaarderingen. Dit komt doordat de meeste banken veel off-balance sheet (OBS) instrumenten hebben en, in de VS, een speciale leenrelatie met de Federal Reserve.

De belangrijkste bron van bankkapitaal komt van deposantenrekeningen. In tijden dat de rentetarieven  laag zijn, moeten banken een evenwicht vinden tussen de kapitaalkosten en de relatieve moeilijkheid om nieuwe deposito’s aan te trekken.

Het komt neer op

Bankaandelen zijn soms favoriet bij beleggers die een waardebeleggingsstrategie volgen. Dit komt doordat banken een gemakkelijk te begrijpen bedrijfsmodel hebben en een dienst leveren die cruciaal is voor de samenleving. Wanneer u een bank als investeringsmogelijkheid beoordeelt, wilt u zorgvuldig die factoren bekijken die de aandelenkoers bepalen, zoals de huidige groei en het potentieel voor toekomstige groei, risicofactoren die inherent zijn aan het bankwezen, toekomstig winstpotentieel en de kapitaalkosten.