Reserve-ratio’s voor verzekeringsmaatschappijen

In de Verenigde Staten en de meeste ontwikkelde landen leggen regelgevende instanties verplichte wettelijke kapitaalreserveratio’s op aan verzekeringsmaatschappijen om zaken te doen. Er kunnen grote verschillen zijn in de aard en definitie van aanvaardbare reserves, wat het lastig kan maken voor bedrijven, en hun aandeelhouders, die in meerdere rechtsgebieden actief zijn.

De meeste reserveverplichtingen worden op staatsniveau vastgesteld. Standaardniveaus omvatten 8% tot 12% van de totale inkomsten van de verzekeraar, maar het werkelijke bedrag varieert afhankelijk van het soort risico dat een bedrijf momenteel neemt.

Reserve-ratio’s van Amerikaanse verzekeringsregimes

Het Center for Insurance Policy and Research (CIPR) verzamelt en onderzoekt verschillende verzekeringsregels over de hele wereld. Volgens CIPR-rapporten zijn de Verenigde Staten enigszins uniek omdat kapitaalvereisten niet worden gezien als het belangrijkste middel voor risicoanalyse in de sector.

De CIPR identificeert drie fasen in het Amerikaanse reguleringssysteem voor verzekeringsmaatschappijen. De eerste fase omvat beperking van activiteiten of een vereiste van voorafgaande goedkeuring voor specifieke maatregelen van het bedrijf. De eerste fase is grotendeels door de staat geïmplementeerd en kan van land tot land verschillen. De tweede fase omvat openbaar financieel toezicht, waarbij nationale en federale toezichthouders verzekeringsverklaringen onderzoeken op mogelijke insolventie.

Alleen de laatste fase van het risicopreventieproces in de VS betreft de reserveratio’s. Deze worden omschreven als backstops of risk-based capital  (RBC) -regels. Een verzekeringsmaatschappij moet altijd een kapitaal aanhouden dat de minimale regelgevingsniveaus overschrijdt, anders kan het gedwongen worden om de bedrijfsactiviteiten stop te zetten totdat het voldoet.

Nationale vereniging van commissarissen voor verzekeringen

Elke staat heeft zijn eigen regelgevende instantie voor verzekeringen met commissarissen die soms samenwerken om de uniformiteit tussen de verschillende nationale verzekeringsmaatschappijen te bevorderen. De National Association of Insurance Commissioners  (NAIC) heeft zijn eigen RBC-formule ontwikkeld om een ​​hypothetisch minimumkapitaalniveau vast te stellen.

De NAIC gebruikt de RBC-calculator om te beslissen of en wanneer er specifieke acties moeten worden ondernomen tegen bedrijven die te veel risico hebben genomen. Er zijn echter geen vaste regels over welke reserveratio’s of reservesamenstellingen actiegerichte drempels vormen.