Wat is microkrediet en hoe werkt het?

Peer-to-peer-financiering

De peer-to-peer economie heeft een revolutie teweeggebracht in de manier waarop mensen zaken doen, en de financiële sector heeft een aantal indrukwekkende vorderingen gemaakt door gebruik te maken van P2P-toepassingen. Een van de meest gebruikte toepassingen is microkrediet of microkrediet. Microkredieten zijn kleine leningen die door particulieren worden verstrekt in plaats van door banken of kredietverenigingen. Deze leningen kunnen worden uitgegeven door een enkele persoon of worden samengevoegd over een aantal individuen die elk een deel van het totale bedrag bijdragen.

Vaak worden microkredieten verstrekt aan mensen in derdewereldlanden, waar traditionele financiering niet beschikbaar is, om hen te helpen bij het starten van aflossing van de hoofdsom zodra de lening is afgelopen. Omdat het krediet van deze leners vrij laag kan zijn en het risico van wanbetaling hoog, hebben microkredieten hogererentetarieven dan de markt, waardoor ze aantrekkelijk zijn voor sommige investeerders.

Risico en beloning voor microleningen

Microlending is mogelijk gemaakt door de opkomst van internet en de wereldwijde interconnectiviteit die het met zich meebrengt. Mensen die hun spaargeld willen gebruiken door geld te lenen en mensen die willen lenen, kunnen elkaar online vinden en transacties afhandelen.

De kredietwaardigheid van leners wordt toegerekend aan de hand van gegevens (inclusief of de lener al dan niet eigenaar is van een huis), een krediet- of antecedentenonderzoek en een terugbetalingsgeschiedenis als de lener in het verleden heeft deelgenomen aan microkredieten. Zelfs degenen met uitstekende kredietscores kunnen verwachten iets meer te betalen dan traditioneel krediet. Als gevolg hiervan kunnen geldschieters een beter rendement behalen dan met traditionele besparingen of cd’s.

Omdat deze leningen doorgaans niet worden gedekt door enige vorm van onderpand, kan de kredietgever verwachten dat als een lener in gebreke blijft, er weinig of niets wordt teruggevorderd. Op Prosper.com kan de lener met de beste rating verwachten dat hij jaarlijks minimaal 6% betaalt voor een lening, en de meest risicovolle lener betaalt een rentetarief van maximaal 31,9%. Als een belegger denkt dat 6% voor een relatief veilige lening het risico waard is, kan de lening te grote opbrengsten opleveren in vergelijking met andere vormen van kredietverlening. 

Vanwege het inherente risico van een enkele microkrediet, investeren kredietverstrekkers vaak slechts een klein bedrag per lening, maar kunnen ze een portefeuille van vele tientallen microkredieten financieren. Daarom kan elke individuele lener ontdekken dat zijn lening wordt gefinancierd door een groot aantal kredietverstrekkers, die elk een klein percentage van het totale bedrag bijdragen. Door het risico te spreiden over een breed scala aan leningen met verschillende kredietkwaliteiten en andere kenmerken, kunnen kredietverstrekkers ervoor zorgen dat zelfs als een of twee leningen in gebreke blijven, hun portefeuilles niet worden weggevaagd.

Kredietverstrekkers van microkredieten zijn doorgaans individuen, aangezien professionele beleggers en financiële instellingen vinden dat de risico’s veel groter zijn dan de beloning. Als gevolg hiervan zijn de meeste microkredieten in de puurste zin peer-to-peer.

Gebruikers van Microlending

Microkredieten kunnen een van de twee hoofddoelen hebben. De eerste is om de armen in derdewereldlanden te helpen bij het starten van kleine bedrijfjes. De geldschieters zijn individuen die een bepaald bedrag toezeggen om uit te lenen aan een verdienstelijke ondernemer in een ander land.

Bedrijven zoals Kiva beheren microkredieten voor deze humanitaire doeleinden. Leners zullen het type bedrijf beschrijven dat ze willen starten, hoe het zal werken, en een businessplan presenterenwaarin de dagelijkse activiteiten worden uiteengezet. Leners bevatten vaak ook een persoonlijk verhaal en een korte biografie.

Het tweede doel is om te lenen aan individuen in ontwikkelde landen die mogelijk een Lending Club en Prosper zijn twee bedrijven die voor deze doeleinden peer-to-peer microlending beheren. Een kredietnemer kan financiering zoeken om een ​​aantal redenen, die expliciet worden gemaakt aan potentiële kredietverstrekkers. Als de kredietgever de kredietnemer niet vertrouwt, zal hij ervoor kiezen om die specifieke lening niet te financieren. In sommige gevallen worden leningen mogelijk niet volledig gefinancierd omdat ze niet genoeg geldschieters kunnen aantrekken om bij te dragen. 

Tot op heden is meer dan $ 17 miljard geleend op microkredietsite Prosper en meer dan $ 50 miljard via Lending Club.4  Deze bedrijven maken doorgaans winst door vergoedingen in rekening te brengen voor het aangaan en behouden van leningen, die vervolgens worden toegevoegd aan het rentetarief van de lener.

Het komt neer op

Microlending is een financiële innovatie die mogelijk wordt gemaakt door technologie en de  peer-to-peer-economie. Mensen die geld willen lenen om potentieel hoge rendementen te behalen, kunnen geldvragers financieren die ofwel geen toegang hebben tot krediet vanwege geografische ligging of die geen krediet kunnen krijgen van traditionele bronnen, zoals banken of kredietverenigingen.

Veel kredietverstrekkers kunnen een enkele microkrediet financieren, terwijl anderen hun beleggingen kunnen spreiden over een portefeuille van microkredieten om hun risicoblootstelling te diversifiëren. Microkredieten hebben een hoge rente omdat ze doorgaans veel riskanter zijn dan andere vormen van lenen en geen onderpand storten in geval van wanbetaling.