Wat wordt als een goede werkkapitaalratio beschouwd?
De werkkapitaalratio is een zeer basale maatstaf voor liquiditeit. Het is bedoeld om aan te geven hoe bekwaam een bedrijf is om aan zijn huidige financiële verplichtingen te voldoen, en is een maatstaf voor de financiële basis solvabiliteit van een bedrijf. Met betrekking tot financiële overzichten, is het het cijfer dat op de onderste regel van de balans van een bedrijf verschijnt.
Een goede werkkapitaalratio bepalen
De ratio wordt berekend door vlottende activa te delen door kortlopende verplichtingen. Het wordt ook wel de huidige verhouding genoemd.
Over het algemeen wordt een werkkapitaalratio van minder dan één beschouwd als een indicatie van potentiële toekomstige liquiditeitsproblemen, terwijl een ratio van 1,5 tegen twee wordt geïnterpreteerd als een indicatie van een bedrijf op een solide financiële basis in termen van liquiditeit.
Een steeds hogere ratio boven de twee wordt niet noodzakelijkerwijs als beter beschouwd. Een aanzienlijk hogere ratio kan erop duiden dat een bedrijf zijn activa niet goed inzet om een maximale omzet te genereren. Een onevenredig hoge werkkapitaalratio komt tot uiting in een ongunstige return on assets ratio (ROA), een van de belangrijkste rentabiliteitsratio’s die worden gebruikt om bedrijven te evalueren.
Wat geeft de werkkapitaalratio aan over liquiditeit?
Liquiditeit is van cruciaal belang voor elk bedrijf. Als een bedrijf niet aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen, loopt het een ernstig risico op faillissement, hoe rooskleurig de vooruitzichten voor toekomstige groei ook mogen zijn. De werkkapitaalratio is echter geen echt nauwkeurige indicatie van de liquiditeitspositie van een bedrijf. Het geeft eenvoudigweg het nettoresultaat weer van de totale liquidatie van activa om aan verplichtingen te voldoen, een gebeurtenis die in de zakenwereld zelden voorkomt. Het weerspiegelt geen aanvullende toegankelijke financiering die een bedrijf mogelijk beschikbaar heeft, zoals bestaande ongebruikte kredietlijnen.
Traditioneel hebben bedrijven geen toegang tot kredietlijnen voor meer contanten dan nodig is, omdat dit tot onnodige rentekosten zou leiden. Als u op een dergelijke basis werkt, kan de werkkapitaalratio echter abnormaal laag lijken. Desalniettemin kunnen vergelijkingen van werkkapitaalniveaus in de loop van de tijd op zijn minst dienen als mogelijke vroege waarschuwingsindicatoren dat een bedrijf problemen kan hebben met het tijdig innen van vorderingen die, indien niet aangepakt, kunnen leiden tot een toekomstige liquiditeitscrisis.
Liquiditeit meten door middel van de cashconversiecyclus
Een alternatieve meting die een meer solide indicatie kan geven van de financiële solvabiliteit van een bedrijf, is de cash-conversiecyclus of operationele cyclus. De cashconversiecyclus biedt belangrijke informatie over hoe snel een bedrijf gemiddeld voorraad omzet en voorraad omzet in betaalde vorderingen.
Aangezien trage omloopsnelheden voor voorraden of trage inningspercentages van vorderingen vaak de kern vormen van cashflow- of liquiditeitsproblemen, kan de cashconversiecyclus een nauwkeuriger indicatie geven van potentiële liquiditeitsproblemen dan de werkkapitaalratio. De werkkapitaalratio blijft een belangrijke basismaatstaf voor de huidige relatie tussen activa en passiva.