Monopolie versus monopsonie: wat is het verschil?
Monopolie versus monopsonie: een overzicht
Zowel een monopolie als een monopsonie duiden op voorwaarden van onvolmaakte concurrentie, waarin een enkele entiteit invloed kan uitoefenen op wat anders een vrije markt zou zijn die functioneert volgens de wetten van vraag en aanbod. Het verschil tussen de twee ligt in wat er singulier wordt gecontroleerd; in het ene geval het aanbod van de goederen of diensten, in het andere de vraag naar artikelen of de markt ervoor.
Om het anders te zeggen, beide termen verwijzen naar het bestaan van een enkele ( “mono”) dominante kracht in een markt die verstoort de gebruikelijke aankoop verkoop evenwicht. Een individuele verkoper beheerst een marktmonopolie, terwijl een enkele koper een marktmonopolie domineert.
Belangrijkste leerpunten
- Zowel een monopolie als een monopsonie verwijzen naar een enkele entiteit die een vrije markt beïnvloedt en verstoort.
- In een monopolie controleert of domineert één enkele verkoper de levering van goederen en diensten.
- In een monopsonie controleert of domineert één enkele koper de vraag naar goederen en diensten.
- Zowel een monopolie als een monopsonie kunnen resulteren in hoge winsten voor de dominante entiteit, maar worden vaak als illegaal beschouwd omdat ze de concurrentie belemmeren.
Monopoly
Er bestaat een monopolie wanneer een enkele entiteit de enige aanbieder van een bepaald actief of een bepaalde dienst is. Monopolies kunnen worden beschouwd als een extreem resultaat van vrijemarktkapitalisme omdat, zonder enige beperking of beperking, een enkel individu, bedrijf of groep groot genoeg wordt om het volledige of bijna alle aanbod van goederen, waren, faciliteiten, voorzieningen te bezitten, of ondersteunende systemen.
Monopolies elimineren in feite de economische concurrentie voor de productie van een bepaald goed, inclusief mogelijke substituten ervoor. Andere bedrijven kunnen de markt niet betreden. Monopolies voorkomen ook externe invloeden op de verkoopprijs van goederen of diensten. Op deze manier omzeilen ze de natuurlijke economische wetten van vraag en aanbod. Kopers hebben geen keus, en dus geen koopkracht.
Het bestaan van een monopolie of een monopsonie wordt soms toegeschreven aan een gebrek aan overheidsregulering in de vorm van antitrustwetten.
Een monopolistisch bedrijf kan prijzen bepalen zoals het wil en kan deze op elk moment om welke reden dan ook wijzigen, wat resulteert in hogere winsten dan wanneer het concurrentie had.
Monopsonie
Een monopsonie verwijst naar een situatie waarbij sprake is van controle over de markt waardoor specifieke goederen of diensten worden gekocht. Monopsonies ontstaan wanneer individuen, bedrijfsgroepen of andere entiteiten zichzelf kunnen positioneren als de enige kopers voor een bepaald goed of een bepaalde dienst. Een monopsonistisch bedrijf kan zo de concurrentie tussen leveranciers of groothandelaren in zijn voordeel gebruiken, waardoor de verkoop- of vraagprijs voor het gegeven goed of de gegeven dienst omlaag gaat.
Monopsonie kan ook gebruikelijk zijn op de arbeidsmarkten wanneer een enkele werkgever een voordeel heeft ten opzichte van het personeelsbestand. Wanneer dit gebeurt, gaan de leveranciers – in dit geval de potentiële werknemers – akkoord met een lager loon vanwege factoren die voortvloeien uit de zeggenschap van het kopende bedrijf. Deze loonbeheersing verlaagt de kosten voor de werkgever en verhoogt de winstmarges.
Voorbeeld van monopolie versus monopsonie
Walmart, bekend om zijn snelgroeiende bedrijfsmodel, wordt een monopsonie van de discountwinkelmarkt genoemd en fungeert als de primaire koper voor goedkope goederen. De neiging van Walmart om zijn concurrenten in te slikken of te overtreffen, heeft ook een soortgelijk effect gehad op de leveranciersmarkten, wat leidde tot een reeks antitrustzaken tegen het bedrijf.
Het zogenaamde ” Walmart-effect ” kan de productiviteit van werknemers hoog houden en de prijzen voor consumenten laag, maar het heeft ook het potentieel om lonen en concurrentie te verminderen. Vaak verdrijft de komst van een Walmart in een regio andere detailhandelsbedrijven, zodat Walmart de enige werkgever in de stad wordt voor ongeschoolde of halfgeschoolde werknemers, waardoor het lonen en secundaire arbeidsvoorwaarden op zijn eigen voorwaarden kan vaststellen.
Het verlies van andere retailers betekent natuurlijk ook dat Walmart in feite de enige plek wordt om te winkelen, althans voor nietjes en / of betaalbare goederen. Dus het bedrijf monopoliseert boodschappen, kleding, apparaten en al het andere dat in de voorraad zit om te verkopen.
Dus in zekere zin fungeert Walmart als zowel een monopolie als een monopsonie in een gebied: het heeft een slot op de lokale detailhandelsmarkt en het domineert de werkgelegenheid voor arbeid als de enige grote koper van de talenten van arbeid.