Waarom vereist GAAP een opbouwbasis in plaats van kasboekhouding?
Het managen van een bedrijf is een complex proces waarbij meerdere variabelen betrokken zijn, waaronder inkomsten en uitgaven, en rapportage aan belanghebbenden. De meeste bedrijven beginnen met een bepaald bedrag aan kapitaal dat is verkregen via eigen vermogen of schulden om hun bedrijf draaiende te houden en vervolgens dit kapitaalniveau te handhaven voor een efficiënte bedrijfsvoering.
Hoewel sommige kleine bedrijven het bedrijf mogelijk volledig op kasbasis kunnen beheren, is het veel gebruikelijker dat bedrijven hun omzetverantwoording en vorderingen in de loop van de tijd verlengen. Dit is waar de boekhouding op transactiebasis om de hoek komt kijken.
Belangrijkste leerpunten
- Bedrijven hanteren twee boekhoudmethoden: de boekhoudmethode op transactiebasis en de boekhoudmethode op kasbasis.
- Alleen de boekhoudmethode op transactiebasis is toegestaan volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP).
- Op transactiebasis worden kosten en uitgaven opgenomen wanneer ze zich voordoen, in plaats van wanneer feitelijke contanten worden uitgewisseld.
- Het afstemmingsprincipe van de boekhouding op transactiebasis vereist dat bedrijven uitgaven matchen met omzetverantwoording, waarbij beide tegelijkertijd worden geregistreerd.
- Alleen overheidsbedrijven zijn verplicht om de boekhoudmethode op transactiebasis te gebruiken.
Methodologie voor boekhouding op transactiebasis
Accrual accounting helpt een bedrijf om zijn operationele capaciteiten te maximaliseren door zijn omzetverantwoording en vorderingen te spreiden. Het grotere efficiëntievoordeel is een van de belangrijkste redenen dat algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) een boekhouding op transactiebasis vereisen; het rapporteren van verkopen is een andere.
In het algemeen zijn boekhouding op transactiebasis voorziet in een beter gevoel van de algemene financiële gezondheid van een onderneming dan de kasbasis boekhoudkundige methode. Dat is in de eerste plaats de reden waarom het is aangenomen als een best practice en geïntegreerd in de brede reeks regels die zijn gedefinieerd door middel van algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) en uitgegeven door de normen van de Financial Accounting Standards Board (FASB).
Boekhouding op transactiebasis vereist dat bedrijven verkopen registreren op het moment waarop ze plaatsvinden. In tegenstelling tot de methode op kasbasis is de timing van daadwerkelijke betalingen niet belangrijk. Als een bedrijf een artikel aan een klant verkoopt via een kredietrekening, waarbij de betaling wordt uitgesteld voor een korte termijn (minder dan een jaar) of lange termijn (meer dan een jaar), registreert de opbouwmethode de inkomsten op het verkooppunt.
Dit kan belangrijk zijn om investeerders de verkoopopbrengsten te laten zien die het bedrijf genereert, de verkooptrends van het bedrijf en de pro-forma schattingen voor verkoopverwachtingen. Als daarentegen kasboekhouding werd gebruikt, zou een transactie een tijdje niet worden geregistreerd nadat het artikel de voorraad heeft verlaten. Beleggers zouden dan in het duister worden gelaten over de werkelijke verkoopprestaties en de totale voorraad die voorhanden is.
GAAP
GAAP en FASB hebben bepaalde standaarden voor omzetherkenning die bedrijven moeten volgen, die enkele beperkingen bieden op het beleid dat betrokken is bij het afwikkelen van een verkoop en het innen van de betaling. Bedrijven hebben echter nog steeds veel flexibiliteit om debiteurenprocedures met verschillende tijdsbestekken uit te voeren.
Een van de belangrijkste bepalingen van GAAP’s toerekening van opbrengstenverantwoording is het matching-principe, dat een cruciaal element is voor bedrijven. Het matching-principe vereist dat bedrijven uitgaven matchen met omzetverantwoording, en beide tegelijkertijd registreren.
Een boekhouding op transactiebasis benadrukt het feit dat sommige contante betalingen voor goederen of diensten mogelijk nooit van een consument zullen worden ontvangen.
Het is belangrijk om te weten dat GAAP geen wet is en alleen vereist is voor bedrijven die openbaar worden verhandeld. Veel kleinere, particuliere bedrijven gebruiken de methode op kasbasis vanwege de eenvoud. Hoewel dit kan werken, hebben bedrijven die zijn genoteerd bij de Securities and Exchange Commission (SEC) de opbouwbasis nodig voor realistische weergaven van hun bedrijfsactiviteiten en meer transparantie voor belanghebbenden.
Evaluatie van periodetoerekening
Hoewel bekend is dat de boekhouding op transactiebasis in de praktijk helpt bij het verhogen van de operationele efficiëntie, kan dit enkele grotere risico’s met zich meebrengen; voornamelijk met betrekking tot collecties. Er zijn dus enkele overwegingen voor beleggers bij het analyseren van de boekhoudkundige activiteiten op transactiebasis van een bedrijf.
Een van de belangrijkste manieren om de efficiëntie van de boekhouding op transactiebasis van een bedrijf te beoordelen, is door de impact van de boekhouding op transactiebasis in alle financiële overzichten van het bedrijf te onderzoeken. Een boekhouding op transactiebasis stelt een bedrijf in staat om inkomsten te boeken in de winst-en-verliesrekening op het moment van verkoop. Deze opbrengsten worden vervolgens overgedragen naar debiteuren op de balans en kunnen leiden tot bedrijfskosten in het operationele deel van het kasstroomoverzicht als er geen betalingen worden ontvangen.
Op de balans kan de omloopsnelheid van de vorderingen een goede maatstaf zijn om de efficiëntie van de boekhoud- en omzetverantwoordingsprocedures van een bedrijf te helpen evalueren. Op het kasstroomoverzicht kan ook een hoog bedrag aan operationele afboekingen of een toenemend aantal te ontvangen afboekingen belangrijk zijn om in de gaten te houden.
Het komt neer op
Bedrijven kunnen de boekhoudmethode op transactiebasis of de contante methode gebruiken bij het opstellen van hun jaarrekening; Als een bedrijf echter openbaar is, moet het de boekhoudmethode op transactiebasis gebruiken zoals gespecificeerd door GAAP.
GAAP geeft de voorkeur aan de boekhoudmethode op transactiebasis omdat het de verkoop registreert op het moment dat ze plaatsvinden, wat een duidelijker inzicht geeft in de prestaties en daadwerkelijke verkooptrends van een bedrijf, in tegenstelling tot alleen wanneer de betaling wordt ontvangen.