Inzicht in de terminologie voor hoogfrequente handel

De toenemende belangstelling van beleggers voor hoogfrequente handel (HFT) is belangrijk voor professionals uit de industrie om kennis te maken met HFT-terminologie. Een aantal HFT-termen vindt zijn oorsprong in de computernetwerken / -systemenindustrie, wat te verwachten is aangezien HFT is gebaseerd op een ongelooflijk snelle computerarchitectuur en ultramoderne software. We bespreken hieronder kort 10 belangrijke HFT-termen die volgens ons essentieel zijn om het onderwerp te begrijpen.

Co-locatie

Het lokaliseren van computers die eigendom zijn van HFT-bedrijven en eigen handelaren in hetzelfde pand waar de computerservers van een beurs zijn ondergebracht. Hierdoor hebben HFT-bedrijven toegang tot aandelenkoersen een fractie van een seconde voordat de rest van het investerende publiek. Co-location is een lucratieve onderneming geworden voor uitwisselingen, die HFT-bedrijven miljoenen dollars vragen voor het voorrecht van ‘toegang met lage latentie’. 

Zoals Michael Lewis in zijn boekFlash Boys uitlegt, is de enorme vraag naar colocatie een belangrijke reden waarom sommige aandelenbeurzen hun datacenters aanzienlijk hebben uitgebreid. Terwijl het oude gebouw van de New York Stock Exchange 46.000 vierkante voet besloeg, is het NYSE-datacenter in Mahwah, New Jersey, bijna negen keer groter, namelijk 400.000 vierkante voet.

Flash-handel

Een type HFT-handel waarbij een beurs gedurende enkele fracties van een seconde informatie over koop- en verkooporders van marktdeelnemers aan HFT-bedrijven zal “flashen” voordat de informatie voor het publiek beschikbaar wordt gemaakt. Flash-handel is controversieel omdat HFT-bedrijven deze informatievoorsprong kunnen gebruiken om vooruit te lopen op lopende orders, wat kan worden opgevat als front-running.

De Amerikaanse senator Charles Schumer had er in juli 2009 bij de Securities and Exchange Commission op aangedrongen om flash trading te verbieden, door te zeggen dat het een systeem met twee niveaus creëerde waarbij een bevoorrechte groep een voorkeursbehandeling kreeg, terwijl particuliere en institutionele beleggers oneerlijk werden benadeeld en van een eerlijke prijs voor hun transacties.

Latentie

De tijd die verstrijkt vanaf het moment dat een signaal is verzonden tot de ontvangst ervan. Omdat een lagere latentie gelijk is aan een hogere snelheid, besteden hoogfrequente handelaren veel om de snelste computerhardware, software en datalijnen te verkrijgen om orders zo snel mogelijk uit te voeren en een concurrentievoordeel te behalen bij het handelen.

De grootste bepalende factor voor latentie is de afstand die het signaal moet afleggen of de lengte van de fysieke kabel (meestal glasvezel) die gegevens van het ene punt naar het andere vervoert. Aangezien licht in een vacuüm met 186.000 mijl per seconde of 186 mijl per milliseconde reist, zou een HFT-bedrijf met zijn servers op dezelfde locatie binnen een beurs een veel lagere latentie hebben– en dus een handelsvoordeel– dan een rivaliserend bedrijf dat mijlenver verwijderd is..

Interessant is dat de colocatieclients van een centrale dezelfde hoeveelheid kabellengte ontvangen, ongeacht waar ze zich in het centrale gebouw bevinden, om ervoor te zorgen dat ze dezelfde latentie hebben. 

Liquiditeitskortingen

De meeste beurzen hebben een “maker-taker-model” aangenomen om de verstrekking van liquiditeit in aandelen te subsidiëren. In dit model ontvangen beleggers en handelaren die limietorders plaatsen doorgaans een kleine korting van de beurs bij uitvoering van hun orders, omdat wordt aangenomen dat ze hebben bijgedragen aan de liquiditeit van de aandelen, dwz dat ze liquiditeits “makers” zijn.

Omgekeerd worden degenen die marktorders plaatsen, beschouwd als “ontvangers” van liquiditeit en wordt door de beurs een bescheiden vergoeding in rekening gebracht voor hun orders. Hoewel de kortingen doorgaans fracties van een cent per aandeel zijn, kunnen ze oplopen tot aanzienlijke bedragen ten opzichte van de miljoenen aandelen die dagelijks door hoogfrequente handelaren worden verhandeld. Veel HFT-bedrijven gebruiken handelsstrategieën die specifiek zijn ontworpen om zoveel mogelijk van de liquiditeitskortingen te vangen.

Bijpassende motor

Het software-algoritme dat de kern vormt van het handelssysteem van een beurs en continu koop- en verkooporders matcht, een functie die voorheen werd uitgevoerd door specialisten op de handelsvloer. Aangezien de matching engine voor alle aandelen kopers en verkopers met elkaar in overeenstemming brengt, is het van vitaal belang voor een vlotte werking van een beurs. De matching-engine bevindt zich in de computers van de exchange en is de belangrijkste reden waarom HFT-bedrijven zo dicht mogelijk bij de exchange-servers proberen te zijn. 

Pingen

Verwijst naar de tactiek om kleine verhandelbare orders in te voeren – meestal voor 100 aandelen – om meer te weten te komen over grote verborgen orders in dark pools of exchanges. Hoewel je pingen kunt beschouwen als analoog aan een schip of onderzeeër die sonarsignalen uitzendt om naderende obstakels of vijandelijke schepen te detecteren, wordt pingen in de HFT-context gebruikt om verborgen “prooien” te vinden.

Hier is hoe: buy-side bedrijven gebruiken algoritmische handelssystemen om grote orders op te splitsen in veel kleinere en deze gestaag in de markt te brengen om de marktimpact van grote orders te verminderen. Om de aanwezigheid van dergelijke grote bestellingen te detecteren, plaatsen HFT-bedrijven biedingen en bieden ze in loten van 100 aandelen voor elk beursgenoteerd aandeel.

Zodra een bedrijf een ‘ping’ krijgt (dat wil zeggen, de kleine order van de HFT wordt uitgevoerd) of een reeks pings die de HFT waarschuwen voor de aanwezigheid van een grote order aan de koopzijde, kan het een roofzuchtige handelsactiviteit uitoefenen die ervoor zorgt dat het een bijna risicoloze winst ten koste van de koper, die uiteindelijk een ongunstige prijs krijgt voor zijn grote order. Pingen wordt door een aantal invloedrijke marktspelers vergeleken met ‘baiting’, omdat het enige doel is om instellingen met grote orders te lokken om hun hand te laten zien.

Aanwezigheidspunt

Het punt waar handelaren verbinding maken met de marktuitwisseling. Om de latentie te verminderen, is het doel van HFT-bedrijven om zo dicht mogelijk bij het point of presence te komen. Zie ook ‘Co-locatie’.

Roofzuchtige handel

Handelspraktijken die door sommige hoogfrequente handelaren worden gebruikt om bijna risicoloze winsten te maken ten koste van beleggers. In het boek van Lewis identificeert de IEX-beurs, die een aantal van de duistere HFT-praktijken wil bestrijden, drie activiteiten die roofzuchtige handel vormen:

• “Langzame marktarbitrage ” of “latentiearbitrage”, waarbij een hoogfrequente handelaar kleine prijsverschillen van aandelen tussen verschillende beurzen arbitrage.
• ‘Electronic front running’, wat inhoudt dat een HFT-firma voorloopt op een grote klantorder op een beurs, alle aandelen oppakt die op verschillende andere beurzen worden aangeboden (als het een kooporder is) of alle biedingen haalt (als dat zo is een verkooporder), en vervolgens omdraaien en ze verkopen aan (of kopen van) de klant en het verschil inpakken.
• “Kortingsarbitrage” betreft HFT-activiteiten die proberen liquiditeitskortingen te verkrijgen die worden aangeboden door beurzen zonder echt bij te dragen aan de liquiditeit. Zie ook “Liquiditeitskortingen”.