Nulcoupon-inflatieswap
Wat is een nulcoupon-inflatieswap (ZCIS)?
Een nulcoupon-inflatieswap is een soort derivaat waarbij een betaling met een vaste rente op een nominaal bedrag wordt ingewisseld voor een betaling tegen de inflatie. Het is een uitwisseling van kasstromen die beleggers in staat stelt hun blootstelling aan de veranderingen in de koopkracht van geld te verkleinen of te vergroten. Een nulcoupon inflatieswap wordt ook wel een break-even inflatieswap genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Bij een nulcoupon inflatieswap, een basistype van inflatiederivaat, wordt een inkomstenstroom die aan de inflatie is gekoppeld, ingeruild voor een inkomstenstroom met een vaste rente.
- Bij een nulcoupon inflatieswap worden beide inkomstenstromen uitbetaald als een eenmalige betaling wanneer de swap de vervaldatum bereikt en het inflatieniveau bekend is, in plaats van periodiek betalingen uit te wisselen.
- Naarmate de inflatie stijgt, ontvangt de inflatiekoper meer van de inflatieverkoper dan wat hij heeft betaald, maar als de inflatie daalt, ontvangt de inflatiekoper minder van de inflatieverkoper dan wat hij heeft betaald.
Inzicht in een nulcoupon-inflatieswap (ZCIS)
Bij een inflatieswap met nulcoupon, een basistype van inflatiederivaat, wordt een inkomstenstroom die aan de inflatie is gekoppeld, ingewisseld voor een inkomstenstroom met een vaste rente. Een nulcouponeffect voert geen periodieke rentebetalingen uit tijdens de looptijd van de investering. In plaats daarvan wordt op de vervaldatum een vast bedrag betaald aan de houder van het effect.
Evenzo worden bij een inflatieswap met nulcoupon beide inkomstenstromen uitbetaald als een eenmalige betaling wanneer de swap de vervaldatum bereikt en het inflatieniveau bekend is, in plaats van periodiek betalingen uit te wisselen. De uitbetaling op de eindvervaldag hangt af van het inflatiepercentage dat over een bepaalde periode wordt gerealiseerd, gemeten aan de hand van een inflatie-index. De inflatieswap met nulcoupon is in feite een bilateraal contract dat wordt gebruikt om de inflatie in te dekken.
Bij een inflatieswap met nulcoupon betaalt de ontvanger of koper van de inflatie een vooraf bepaald vast tarief en ontvangt in ruil daarvoor een aan de inflatie gekoppelde betaling van de inflatiebetaler of verkoper. De kant van het contract die een vast tarief betaalt, wordt het vaste been genoemd, terwijl het andere uiteinde van het derivatencontract het inflatiebeen is. De vaste rente wordt de break-even swaprente genoemd.
De betalingen van beide benen geven het verschil weer tussen verwachte en werkelijke inflatie. Als de werkelijke inflatie de verwachte inflatie overtreft, wordt het resulterende positieve rendement voor de koper als een meerwaarde beschouwd. Naarmate de inflatie stijgt, verdient de koper meer; als de inflatie daalt, verdient de koper minder. Hoewel de betaling doorgaans aan het einde van de swaptermijn wordt uitgewisseld, kan een koper ervoor kiezen om de swap vóór de vervaldatum op de over-the-counter (OTC) -markt te verkopen.
De koper van de inflatie betaalt een vast bedrag, het zogenaamde vaste been. Dit is:
Vaste poot = A * [(1 + r) t – 1]
De verkoper van de inflatie betaalt een bedrag dat wordt bepaald door de verandering in de inflatie-index, ook wel het inflatiebeen genoemd. Dit is:
Opblaasbeen = A * [(I E ÷ I S ) – 1]
waar:
A = Referentie- notioneel van de ruil
r = het vaste tarief
t = het aantal jaren
I E = inflatie-index op de einddatum (vervaldatum)
I S = inflatie-index op de startdatum
Voorbeeld van een nulcoupon-inflatieswap (ZCIS)
Stel dat twee partijen een vijfjarige nulcoupon-inflatieswap aangaan met een notioneel bedrag van $ 100 miljoen, een vaste rente van 2,4% en de overeengekomen inflatie-index, zoals CPI, van 2,0% wanneer de swap wordt overeengekomen. Op de vervaldag bedraagt de CPI 2,5%.
Fixed Leg = $ 100.000.000 * [(1.024) 5 – 1)]
= $ 100.000.000 * [1,1258999 – 1]
= $ 12.589.990,68
Inflatiepoot = $ 100.000.000 * [(0,025 ÷ 0,020) – 1]
= $ 100.000.000 * [1,25 – 1]
= $ 25.000.000,00
Aangezien de samengestelde inflatie boven 2,4% uitkwam, profiteerde de inflatiekoper, anders had de inflatieverkoper geprofiteerd.
De valuta van de swap bepaalt de prijsindex die wordt gebruikt om de inflatie te berekenen. Een in Amerikaanse dollar luidende swap zou bijvoorbeeld gebaseerd zijn op de consumentenprijsindex (CPI), een maatstaf voor inflatie die prijsveranderingen meet in een mandje met goederen en diensten in de Verenigde Staten. Een ruil die in Britse ponden luidt, is doorgaans gebaseerd op de Retail Price Index (RPI) van Groot-Brittannië.
Zoals elk schuldcontract is een nulcouponinflatieswap onderhevig aan het risico van wanbetaling door beide partijen, hetzij vanwege tijdelijke liquiditeitsproblemen of meer belangrijke structurele problemen, zoals insolventie. Om dit risico te beperken, kunnen beide partijen overeenkomen om een onderpand te stellen voor het verschuldigde bedrag.
Andere financiële instrumenten die kunnen worden gebruikt om zich in te dekken tegen het inflatierisico zijn inflatieswaps op reële opbrengsten, inflatieswaps op prijsindexen, Treasury Inflation Protected Securities (TIPS), inflatiegekoppelde effecten van gemeenten en bedrijven, aan inflatie gekoppelde depositocertificaten en aan inflatie gekoppelde spaarobligaties.