De NYSE en NASDAQ: hoe ze werken

Telkens wanneer iemand het heeft over de aandelenmarkt als een plaats om aandelen te kopen en verkopen, denk ik meestal aan de New York Stock Exchange (NYSE) of de NASDAQ. Er is geen discussie over waarom: deze twee beurzen zijn goed voor het grootste deel van de aandelenhandel in Noord-Amerika en wereldwijd. Tegelijkertijd verschillen de NYSE en Nasdaq in de manier waarop ze werken en de soorten aandelen die ze noteren. Als u deze verschillen kent, krijgt u een beter begrip van de functie van een beurs en de mechanica achter het kopen en verkopen van aandelen.

Locatie, locatie, locatie

De locatie van een beurs verwijst niet zozeer naar het straatadres, maar naar de plaats waar de aandelen worden verhandeld. Hoewel de NYSE nog steeds een fysieke handelsvloer heeft op Wall Street in New York City, stroomt een aanzienlijk deel van de handel via het datacenter in Mahwah, New Jersey.

De NASDAQ heeft daarentegen geen fysieke handelsvloer. In beide datacenters vindt de handel rechtstreeks plaats tussen investeerders die willen kopen of verkopen, en marketmakers (wiens rol we hieronder in de volgende sectie bespreken), via een uitgebreid systeem van bedrijven die elektronisch met elkaar zijn verbonden.

Dealer vs. veilingmarkt

Het fundamentele verschil tussen de NYSE en Nasdaq is de manier waarop effecten worden verhandeld tussen kopers en verkopers. De Nasdaq is een dealermarkt. Marktpartijen kopen en verkopen niet rechtstreeks aan elkaar. Transacties verlopen via een dealer die, in het geval van de Nasdaq, market maker is.

De NYSE verschilt daarin dat, bij het openen en sluiten van de markt, deveilingmethode is hoe NYSE-aandelenkoersen worden bepaald. Vóór de officiële openingstijd van 9.30 uur kunnen marktdeelnemers vanaf 6.30 uur koop- en verkooporders invoeren. Deze orders worden gematcht, waarbij de hoogste biedprijs gepaard gaat met de laagste vraagprijs. Orders voor de afsluitende veiling worden geaccepteerd tot 15:50, en bestellingen kunnen worden geannuleerd tot 15:58

Market Maker versus Designated Market Maker

De Nasdaq en NYSE gebruiken beide market makers om de liquiditeit te verbeteren en een eerlijke en ordelijke markt te behouden. Er zijn echter verschillen in de manier waarop ze functioneren.

Bij de Nasdaq houden marktmakers voorraadvoorraden bij die ze van hun eigen rekeningen kunnen kopen en verkopen in transacties met individuele klanten en andere dealers. Marketmakers geven tweezijdige koersen, wat betekent dat ze de bied- en laatprijzen vermelden voor een effect waarin ze een markt maken. Meer dan 260 marketmakers bieden liquiditeit voor op Nasdaq genoteerde aandelen. Deze wedstrijd zorgt ervoor dat kopers en verkopers de beste prijzen krijgen.

Op de NYSE is het onderhouden van markten de taak van aangewezen marktmakers (DMM’s), voorheen bekend als specialisten. DMM’s hebben meer taken dan traditionele marktmakers. De DMM is het menselijke aanspreekpunt voor het beursgenoteerde bedrijf op de beursvloer van NYSE. DMM’s bieden stabiliteit door de andere kant van de handel te kiezen wanneer er onevenwichtigheden optreden, te kopen wanneer beleggers verkopen en vice versa. Ze organiseren de openings- en sluitingsveilingen en gebruiken menselijke input en algoritmen om prijsvorming te bevorderen wanneer het volume doorgaans het hoogst is. Volgens de NYSE zorgden DMM’s in 2019 voor 17% van de liquiditeit van de NYSE-handel.3

Perceptie en kosten van NYSE en NASDAQ

Een eigenschap van de NYSE en Nasdaq die moet worden erkend, is hoe elke beursoperator over het algemeen wordt gezien door bedrijven en investeerders. De Nasdaq staat bekend om technologie en innovatie, en is de thuisbasis van internet, biotechnologie en andere toonaangevende bedrijven. Als zodanig worden aandelen die op de Nasdaq zijn genoteerd, als groeigericht en volatieler beschouwd. Bedrijven die op de NYSE genoteerd staan, worden als stabieler en beter ingeburgerd. De NYSE trekt blue chips en industrials, waarvan sommige al generaties lang actief zijn.

Of een aandeel op de Nasdaq of op de NYSE wordt verhandeld, is niet noodzakelijk een bepalende factor voor beleggers. Maar het kan voor bedrijven zijn om te beslissen waar ze een lijst willen plaatsen, vanwege hoe elke uitwisseling wordt waargenomen.

Noteringsvereisten kunnen ook van invloed zijn op deze beslissing, die voor de Nasdaqgunstiger is voor nieuwe bedrijven. De Nasdaq Stock Market heeft drie niveaus: de Nasdaq Global Select Market, Nasdaq Global Market en Nasdaq Capital Market.

Hiervan heeft de Nasdaq Capital Market de laagste instapvereisten. De initiële vergoeding voor de lijst is $ 55.000 tot $ 80.000, afhankelijk van het aantal aandelen dat het bedrijf van plan is uit te geven. Daarna moeten bedrijven jaarlijks $ 43.000 tot $ 77.000 betalen. De kosten voor de Nasdaq Global Select Market en Nasdaq Global Market worden hoger vastgesteld. Toegangsprijzen lopen tussen $ 175.000 en $ 320.000, waarna bedrijven jaarlijks $ 46.000 tot $ 159.000 moeten betalen.

Om op de NYSE te worden vermeld, moeten bedrijven bereid zijn minimaal $ 150.000 en maximaal $ 295.000 te betalen. De NYSE rekent $ 25.000 aanmeldingskosten, $ 50.000 eenmalige vergoeding en $ 0,004 per aandeel om te noteren. Het hoogste bedrag dat een bedrijf betaalt, is $ 295.000. Jaarlijkse vergoedingen worden berekend per aandeel. Bedrijven moeten $ 0,00113 per aandeel of $ 71.000 per jaar betalen, afhankelijk van wat het hoogste is.

Gezien de lagere instapvereisten, is het begrijpelijk waarom groeibedrijven met minder startkapitaal de voorkeur zouden geven aan de Nasdaq.

Openbaar versus privé

De Nasdaq en NYSE waren privébedrijven totdat hun aandelen in respectievelijk 2002 en 2006 openbaar beschikbaar werden.7

De Nasdaq werd in 1971 opgericht als een volledige dochteronderneming van de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA), die toen bekend stond als de National Association of Securities Dealers (NASD). In 2000 begon de NASD met een herstructureringsproces en verkocht ze aandelen in de elektronische beurs aan haar leden. Die aandelen werdenin 2002verhandeld op het OTC Bulletin Board onder het symboolNDAQ. Op 9 februari 2005 begon de Nasdaq te handelen op de NASDAQ Stock Market na een secundaire aanbieding van aandelen. NASD heeft zichzelf in 2006 volledig afgestoten van het eigendom van Nasdaq. Het jaar daarop werd Nasdaq volledig operationeel als een onafhankelijke geregistreerde nationale effectenbeurs.7

Ondertussen werden regelgevende functies van de NASD- en NYSE-verordening gecombineerd om FINRA te vormen, waarbij de Securities and Exchange Commission (SEC) toezichthieldop de nieuw gevormde toezichthouder.

De NYSE werd opgericht op 17 mei 1792, toen 24 effectenmakelaars bijeenkwamen op Wall Street 68 om wat later bekend werd als de Buttonwood Agreement te vormen, naar de boom waaronder het pact werd ondertekend. In het begin waren er slechts vijf zekerheden. Het eerste bedrijf dat op de NYSE werd genoteerd, was de Bank of New York.

Meer dan 200 jaar opereerde de NYSE als een privébedrijf. Het ging naar de beurs onder het symbool NYX op 8 maart 2006, na de fusie met Archipelago Holdings. In 2007 fuseerde de NYSE met Euronext, de grootste effectenbeurs van Europa, om NYSE Euronext te vormen. Dit bedrijf werd in 2013 overgenomen door Intercontinental Exchange (ICE ), het huidige moederbedrijf van de NYSE.

Het komt neer op

Hoewel de NYSE en Nasdaq de grootste aandelenmarkten ter wereld zijn, zijn deze beurzen zeker niet hetzelfde. Hoewel hun verschillen mogelijk geen invloed hebben op uw aandelenselectie, geeft uw begrip van hoe deze beurzen werken u enig inzicht in hoe transacties worden uitgevoerd en hoe een markt werkt.