4 gevallen waarin de fusie- en overnamestrategie faalde voor de overnemende partij (EBAY, BAC) - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 5:51

4 gevallen waarin de fusie- en overnamestrategie faalde voor de overnemende partij (EBAY, BAC)

Wat is een fusie- en overnamestrategie?

Het transformeren van een klein bedrijf naar een groot bedrijf, of het opschalen van een bedrijf, gebeurt op twee manieren. Bedrijven kunnen hun inkomsten en winsten van binnenuit laten groeien door de vraag naar hun producten en diensten te cultiveren en te laten groeien, of ze kunnen andere bedrijven overnemen.

Belangrijkste leerpunten

  • Een M & A-strategie is er een waarbij een bedrijf andere bedrijven probeert over te nemen om synergieën en schaalvergroting te bereiken.
  • Een M & A-strategie is riskanter dan een organische groeistrategie.
  • Sommige fusies leiden niet tot synergieën en vernietigen de aandeelhouderswaarde.

De eerste strategie staat bekend als organische groei. Het vereist geduld, maar het levert grote dividenden op als het met succes wordt uitgevoerd. De tweede strategie, bekend als een fusie of overname (M&A), brengt meer risico met zich mee.

Inzicht in een M & A-strategie

Een M & A-strategie kan synergieën creëren wanneer bedrijven met complementaire producten, diensten en missies zich verenigen. Een fusie- en overnamestrategie kan echter ook tot spanningen en mislukkingen leiden wanneer bedrijfsculturen botsen of wanneer de overnemende partij er niet in slaagt de activa, systemen en merken van het overgenomen bedrijf met succes te integreren. Sommige vakbonden slagen er niet in om synergieën te creëren en daardoor de aandeelhouderswaarde te vernietigen. De volgende vier casestudies laten zien hoe fusies tot problemen kunnen leiden.



Een M & A-strategie kan synergieën creëren, maar ook culturele botsingen.

eBay en Skype

In 2005kochteBay Inc. (NASDAQ:winst van $ 1,4 miljard.  Hoewel de fusie tussen eBay en Skype mislukte omdat eBay de vraag van zijn klanten naar het product van Skype verkeerd had ingeschat, zijn andere fusies en overnames om totaal andere redenen mislukt.

Daimler-Benz en Chrysler

In 1998 fuseerden het Duitse autobedrijf Daimler AG (OTC: DDAIY), toen bekend als Daimler-Benz, en het Amerikaanse autobedrijf Chrysler tot een transatlantisch autobedrijf.  Veel waarnemers prezen de fusie omdat het twee bedrijven combineerde die zich richtten op verschillende delen van de automarkt en actief waren in verschillende geografische regio’s. Echter, de financiële en product19,9% in Chryslerverkocht.

Bank of America en Merrill Lynch

Terwijl Bank of America Corporation (NYSE: investeringsbankieren, en welke van de managementmodellen van de twee bedrijven zouden prevaleren. De onzekerheid die door deze besluiteloosheid werd gecreëerd, bracht veel Merrill Lynch-bankiers ertoe het bedrijf te verlaten in de maanden na de fusie.  Uiteindelijk hebben deze afwijkingen de grondgedachte voor de fusie vernietigd. Deze fusie illustreert hoe een gebrek aan communicatie van belangrijke beslissingen aan belanghebbenden in het bedrijf ertoe kan leiden dat een M & A-strategie mislukt.

$ 3,7 biljoen

De waarde van wereldwijde M & A-deals in 2019, volgens de laatste gegevens van Statista.com.

Volvo en Renault

De poging tot fusie van Volvo (OTC: VOLVY) en Renault SA (OTC: RNLSY) in 1993 stuitte op problemen omdat de twee partijen er bij het begin niet in waren geslaagd de eigendomsstructuur aan te pakken.  In tegenstelling tot de fusie tussen Daimler en Chrysler, ontbrak het deze auto-deal aan conflicten tussen uitvoerende en culturele activiteiten. In plaats daarvan begonnen de twee bedrijven hun relatie als joint venture-partners, waardoor ze aan elkaar konden acclimatiseren. Verwacht werd dat de fusie de bedrijven $ 5 miljard zou besparen . De twee bedrijven hielden echter geen rekening met de problemen van het combineren van een entiteit die eigendom is van een investeerder en een bedrijf dat eigendom is van de overheid. De fusie zou de aandeelhouders van Volvo een belang van 35% in het gecombineerde bedrijf hebben opgeleverd, terwijl de Franse regering de controle had over de rest van de aandelen.  Veel analisten waren van mening dat aandeelhouders van Volvo en het Zweedse volk het onaanvaardbaar vonden om een ​​van zijn gewaardeerde bedrijven aan de Franse overheid te verkopen.