Debiteuren (AR) verdisconteerd

Wat zijn debiteuren (AR) verdisconteerd?

Gedisconteerde debiteuren verwijst naar de verkoop van onbetaalde openstaande facturen voor een contant bedrag dat lager is dan de nominale waarde van die facturen. Het is een boekhoudkundige tactiek waarbij de waarde van debiteuren (AR) op de balans van een bedrijf wordt gedisconteerd in ruil voor kassaldi.

Inzicht in debiteuren verdisconteerd

Debiteuren (AR) is het saldo van geld dat aan een bedrijf verschuldigd is voor goederen of diensten die zijn geleverd of gebruikt maar nog niet zijn betaald door klanten. Debiteuren worden als vlottend actief op de balans vermeld. AR is elk bedrag dat klanten verschuldigd zijn voor aankopen op krediet.

Debiteuren verdisconteerd neemt openstaande facturen die geld vertegenwoordigen dat verschuldigd is aan een schuldeiser (zoals een bedrijf) en probeert die niet-geïnde bedragen aan een koper te verkopen voor minder dan de nominale waarde, meestal om snel kapitaal aan te trekken en de cashflow te verbeteren. Het kopende bedrijf – ook wel een “factor” genoemd – koopt de financiële verplichtingen tegen een gereduceerd tarief, waardoor het verkopende bedrijf onmiddellijk contant geld krijgt. De verkoop vindt echter vaak plaats zonder verhaal, wat betekent dat de factor de volledige verantwoordelijkheid op zich neemt voor het innen van het verschuldigde geld om zijn financiële lay-out voor de rekening terug te verdienen. De schuldenaar die het verkopende bedrijf geld verschuldigd was op basis van de vordering, zou de betaling dirigeren aan de factor die de financiële verplichting had gekocht.

Debiteuren worden vaak met korting verkocht om het risico te verkleinen dat de debiteur de verplichting niet nakomt. De korting ontstaat doordat de factor het onderliggende risico van de vorderingen overneemt en moet worden gecompenseerd voor de vertraagde instroom van middelen.

Voorheen konden alleen grote bedrijven die aan de minimumdrempelvereisten voldeden, een relatie aangaan met een factoringfirma (doorgaans een grote bank) om hun vorderingen te verkopen en de broodnodige contanten te verkrijgen, en vaak met verhaal. Tegenwoordig kunnen middelgrote en kleine bedrijven die actief zijn in vrijwel alle bedrijfstakken (dwz IT-bedrijven, fabrikanten, zelfs ziekenhuizen) manieren vinden om hun AR’s tegen een gereduceerd tarief te verkopen aan individuele factoringbedrijven of via tussenpersonen tussen factoringmakelaars.

Toeslag voor twijfelachtige rekeningen

Sommige schulden aan een bedrijf die als debiteuren worden vermeld, kunnen niet worden verkocht of zullen niet geheel of gedeeltelijk worden terugbetaald. Volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes  (GAAP) in deVS moeten uitgaven worden opgenomen in dezelfde verslagperiode waarin de gerelateerde inkomsten worden verdiend, in plaats van wanneer de betaling wordt gedaan.  Daarom moeten bedrijven een bedrag in dollars schatten voor oninbare rekeningen met behulp van de vergoedingsmethode.

Deze schatting voor dubieuze debiteuren wordt zowel als  last  voor dubieuze debiteuren in de  winst-en-verliesrekening opgenomen  en weergegeven in een  tegenrekening  onder de te ontvangen vorderingen op de balans, vaak de voorziening  voor dubieuze rekeningen genoemd. Het saldo van debiteuren en de voorziening voor dubieuze debiteuren geven de verminderde waarde van debiteuren weer die naar verwachting inbaar zullen zijn. Bedrijven behouden het recht om geld in te zamelen, zelfs als dit op de vergoedingsrekening staat. Deze voorziening kan zich over de boekhoudperioden heen ophopen en zal periodiek worden aangepast op basis van het saldo op de rekening en uitstaande vorderingen die naar verwachting oninbaar zullen zijn.