Geaccumuleerd inkomen

Wat is het geaccumuleerde inkomen?

Gecumuleerd inkomen, gewoonlijk ingehouden winsten genoemd, omvat het deel van het nettoresultaat dat in de loop van de tijd door een bedrijf wordt ingehouden, in plaats van dat het als dividenden wordt uitgekeerd. Elk geaccumuleerd inkomen wordt doorgaans door het bedrijf gebruikt om te herinvesteren in het hoofdbedrijf of om zijn schuld af te betalen.

Inzicht in geaccumuleerd inkomen

Gecumuleerd inkomen verwijst naar het deel van het nettoresultaat dat wordt geaccumuleerd en gebruikt voor herbeleggingsdoeleinden of om schulden af ​​te lossen in plaats van te worden uitbetaald in de vorm van dividenden. Geaccumuleerde inkomsten worden vaak geïnvesteerd in gebieden binnen de onderneming die groeimogelijkheden zullen creëren, zoals onderzoek en ontwikkeling (O&O), nieuwe technologie of machines en andere vormen van kapitaaluitgaven.

Gecumuleerde inkomsten worden weergegeven onder het gedeelte over het eigen vermogen van de aandeelhouder op de balans van de onderneming. Het wordt berekend door het nettoresultaat (of het verlies) van de winst-en-verliesrekening toe te voegen aan het saldo van de ingehouden winst van het begin. Alle betaalde dividenden, inclusief contanten en stockdividenden, worden van dat bedrag afgetrokken. Als een bedrijf een nettoverlies heeft dat hoger is dan het aanvankelijke geaccumuleerde inkomenssaldo, zal er een tekort zijn dat gevolgen heeft voor investeringen en kapitaaluitgaven.

Hoe het geaccumuleerde inkomen wordt gebruikt

Een bedrijf heeft verzamelde inkomsten nodig om zijn activiteiten te financieren. Dit is vooral belangrijk voor een groeiend bedrijf, dat doorgaans een aanzienlijke hoeveelheid werkkapitaal nodig heeft om te betalen voor zijn lopende investeringen in vorderingen en voorraden, evenals voor aankopen van vaste activa. Het bedrag aan opgebouwde inkomsten is meestal het laagst in bedrijven met een trage groei, waar het managementteam het geld niet intern kan gebruiken en er daarom voor kiest om het in de vorm van dividenden naar investeerders te sturen.

Vanuit een theoretisch perspectief spelen geaccumuleerde inkomsten of ingehouden winsten een centrale rol bij beslissingen over kapitaalstructuur en kapitaalbudgettering. Wanneer het stof aan het einde van het jaar is neergedaald, kan een bedrijf over het algemeen twee dingen doen met overtollig geld. Het kan het ofwel terug in het bedrijf ploegen om te verbeteren of organisch te groeien, of het kan kapitaal teruggeven aan de rechtmatige eigenaren, of dit nu aandeelhouders of schuldeisers zijn.

Bedrijven met groeivooruitzichten die groter zijn dan hun kapitaalkosten, zouden in theorie het geld weer in het bedrijf moeten steken om groei van kapitaalinvesteringen te genereren. Als de aandeelhouders tevreden zijn met de groei, gegeven een bepaald risiconiveau, verhogen ze hun financieringskosten niet. Wanneer een bedrijf echter wordt geconfronteerd met verslechterende financiële vooruitzichten, fronsen beleggers hun wenkbrauwen bij het aanhouden van te veel contanten door deze bedrijven, omdat het vaak wordt verspild aan risicovolle ondernemingen en frivole huisdierprojecten.

Voorbeeld van geaccumuleerd inkomen

Bedrijf A boekte een netto-inkomen van $ 500.000 voor het lopende jaar, en het had een ingehouden winstsaldo van $ 250.000. Aan zijn investeerders betaalde het stockdividenden van in totaal $ 300.000. Het nieuwe ingehouden inkomenssaldo, of het geaccumuleerde inkomen aan het einde van het lopende jaar, is $ 450.000 ($ 250.000 beginsaldo + $ 500.000 netto-inkomen – $ 300.000 uitbetaalde dividenden). Onderneming A wijst het opgebouwde inkomen toe om nieuwe apparatuur aan te schaffen en te investeren in haar onderzoeks- en ontwikkelingsinitiatieven.