Adaptieve markthypothese (AMH)

Wat is Adaptive Market Hypothesis (AMH)?

De adaptieve markthypothese (AMH) is een alternatieve economische theorie die principes van de bekende en vaak controversiële efficiënte markthypothese (EMH) combineert met behavioral finance. Het werd in 2004 aan de wereld geïntroduceerd door professor Andrew Lo van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) .

Adaptive Market Hypothesis (AMH) begrijpen

Adaptive markt hypothese (AMH) pogingen om de theorie geponeerd door EMH trouwen dat beleggers rationeel en efficiënt met het argument van behavioral economen dat ze eigenlijk irrationeel en inefficiënt.

EMH is al jaren de dominante theorie. Het stelt dat het niet mogelijk is om ” reële waarde handelen, waardoor het onmogelijk is om ondergewaardeerde aandelen te kopen of tegen overdreven prijzen te verkopen.

Gedragsfinanciering kwam later naar voren om dit idee te betwisten, erop wijzend dat beleggers niet altijd rationeel waren en dat aandelen niet altijd tegen hun reële waarde werden verhandeld tijdens financiële zeepbellen, crashes en crises. Economen op dit gebied proberen afwijkingen op de aandelenmarkt te verklaren door middel van op psychologie gebaseerde theorieën.

Adaptieve markthypothese (AMH) beschouwt beide tegenstrijdige opvattingen als een manier om het gedrag van investeerders en markten te verklaren. Het stelt dat rationaliteit en irrationaliteit naast elkaar bestaan, door de principes van evolutie en gedrag toe te passen op financiële interacties.

Hoe Adaptive Market Hypothesis (AMH) werkt

Lo, de grondlegger van de theorie, is van mening dat mensen voornamelijk rationeel zijn, maar soms snel irrationeel kunnen worden als reactie op verhoogde marktvolatiliteit, waardoor koopmogelijkheden ontstaan. Hij stelt dat het gedrag van beleggers, zoals verliesaversie, overmoed en overdreven reactie, consistent is met evolutionaire modellen van menselijk gedrag, waaronder acties als concurrentie, aanpassing en natuurlijke selectie.

Mensen, voegde hij eraan toe, leren vaak van hun fouten en doen voorspellingen over de toekomst op basis van ervaringen uit het verleden. Lo’s theorie stelt dat mensen de beste gissingen maken op basis van vallen en opstaan.

Dat betekent dat als de strategie van een belegger mislukt, hij de volgende keer waarschijnlijk voor een andere aanpak zal kiezen. Als alternatief, als de strategie slaagt, zal de belegger het waarschijnlijk opnieuw proberen.

De adaptieve markthypothese (AMH) is gebaseerd op de volgende basisprincipes:

1. Mensen worden gemotiveerd door hun eigenbelang
2. Ze maken van nature fouten
3. Ze passen zich aan en leren van deze fouten

Voorbeeld van Adaptive Market Hypothesis (AMH)

Lo gaf een handvol historische voorbeelden die aantonen wanneer zijn adaptieve markthypothese (AMH) kan worden toegepast.

Een van hen verwees naar een belegger die in de buurt van de top van een bubbel kocht omdat ze voor het eerst vaardigheden op het gebied van portefeuillebeheer hadden ontwikkeld tijdens een langdurige bullmarkt. Lo beschreef dit als “onaangepast gedrag”, met het argument dat de redenen om dit te doen dwingend kunnen lijken, zelfs als het niet de beste strategie is om uit te voeren in die specifieke omgeving.

Tijdens de huizenbubbel maakten mensen gebruik van een hefboomwerking en kochten ze activa, in de veronderstelling dat een omkering van de gemiddelde prijs niet mogelijk was, omdat dit niet de laatste tijd had plaatsgevonden. Uiteindelijk veranderde de cyclus, barstte de zeepbel en daalden de prijzen.

Het aanpassen van de verwachtingen van toekomstig gedrag op basis van recent gedrag uit het verleden zou een typische tekortkoming van beleggers zijn.

Kritiek op Adaptive Market Hypothesis (AMH)

Velen in de industrie juichten de theorie van Lo toe en waren het erover eens dat aanpassing de sleutel is om te overleven. Academici waren echter sceptischer en klaagden over het gebrek aan wiskundige modellen.