All-inclusive inkomensconcept
Wat is het concept van all-inclusive inkomen?
Het alomvattende of alomvattende inkomstenconcept is een boekhoudkundige methode waarbij alle winsten en verliezen, inclusief die veroorzaakt door buitengewone en eenmalige posten, worden gerapporteerd in de winst-en-verliesrekening van een onderneming.
Belangrijkste leerpunten
- Het all-inclusive inkomensconcept rapporteert alle winsten en verliezen, met inbegrip van winsten en verliezen die niet worden geacht voort te vloeien uit de dagelijkse bedrijfsvoering, in de winst-en-verliesrekening.
- De accountantsorganen hebben geconcludeerd dat het opnemen van alle posten die van invloed zijn op de winst de winst- en verliesrekening informatiever maakt en minder onderhevig aan oordeelsvorming.
- Beleggers geven er echter over het algemeen de voorkeur aan om de winst en waarde van bedrijven te berekenen door zich alleen te concentreren op duurzame inkomsten die worden gegenereerd uit normale terugkerende activiteiten.
Inzicht in het all-inclusive inkomensconcept
De winst-en-verliesrekening, een van de drie financiële overzichten die worden gebruikt voor het rapporteren van financiële prestaties over een specifieke boekhoudperiode, wordt zorgvuldig onderzocht door beleggers. Het vertelt ons hoeveel geld een bedrijf opbracht en, nog belangrijker, hoeveel van dit inkomen het wist vast te houden.
Soms kunnen de inkomsten echter enorm worden opgeblazen of leeglopen door ongebruikelijke, eenmalige gebeurtenissen. Het inkomen kan worden gedrukt door zaken als afschrijvingen van activa, vergoedingen voor schikkingen en gerechtelijke procedures, een vertraging van de activiteiten als gevolg van natuurrampen, ontslagen en herstructurering. Het kan bijvoorbeeld ook worden gestimuleerd door de verkoop van grond of bedrijfsonderdelen of een eenmalige belastingteruggave.
In de loop van de jaren heeft de impact van dit soort niet-duurzame items op de gerapporteerde winst vragen doen rijzen over hoe inkomsten moeten worden bekendgemaakt. Het concept van het bedrijfsresultaat (IFO) is voorstander van het uitsluiten van buitengewone en eenmalige winsten en verliezen uit het resultaat, en deze in plaats daarvan in het eigen vermogen weer te geven. Volgens het allesomvattende inkomstenconcept worden daarentegen alle inkomsten, uitgaven, winsten en verliezen die tijdens een verslagperiode worden opgenomen, als inkomsten geregistreerd, ongeacht of ze worden beschouwd als het resultaat van dagelijkse activiteiten.
Momenteel worden eenmalige winsten of verliezen vaak meegerekend in het nettoresultaat (NI), het deel van de winst-en-verliesrekening waar alle inkomsten en uitgaven worden opgeteld om de winst per aandeel (WPA) te berekenen. Ongerealiseerde winsten en verliezen als gevolg van schommelingen in de waarde van bepaalde activa, zoals hedge / afgeleide financiële instrumenten en transacties in vreemde valuta, worden ondertussen afzonderlijk ingediend na het onderste NI-cijfer als niet-gerealiseerde resultaten en weergegeven als een aanpassing van het eigen vermogen op de balans.
Kritiek op het all-inclusive inkomensconcept
Het all-inclusive inkomensconcept schetst het meest volledige beeld van een onderneming. Het verhoogt echter ook de vluchtigheid van de inkomsten en kan misleidend zijn.
Eenmalige kosten zoals ontslagen en de verkoop van activa kunnen het inkomen wegvagen of stimuleren. Wat de meeste investeerders echt willen weten, is hoeveel geld het bedrijf consequent kan genereren uit zijn dagelijkse bedrijfsactiviteiten.
Een bedrijf moet regelmatig bedrijfswinsten genereren om op lange termijn te slagen. Als het meeste geld wordt verdiend met niet-kernactiviteiten, kan dit een reden tot bezorgdheid zijn en een mogelijke rode vlag zijn. Een autobedrijf kan bijvoorbeeld in de problemen komen als het veel meer geld verdient met zijn financierings en kredietactiviteiten dan met de verkoop van auto’s.
Belangrijk
Bedrijven verstrekken winstcijfers die in overeenstemming zijn met het allesomvattende concept, evenals andere die eenmalige posten uitsluiten, zodat investeerders de onderliggende activiteiten directer kunnen beoordelen.
Als gevolg hiervan richten beleggers zich vaak op inkomsten uit voortgezette bedrijfsactiviteiten, een alternatief concept voor inkomstenrapportage, om de winstgevendheid en inkomsten te berekenen. Met behulp van deze techniek worden buitengewone en eenmalige winsten en verliezen uitgesloten van het resultaat. Omdat die winsten en verliezen rechtstreeks naar het eigen vermogen gaan en de resultatenrekening omzeilen, wordt dit soms de ” dirty surplus ” -methode genoemd.
Geschiedenis van het all-inclusive inkomensconcept
Jarenlang steunde de Securities and Exchange Commission (SEC) de alomvattende aanpak. Het American Institute of Accountants, nu bekend als het American Institute of Certified Public Accountants (AICPA), gaf echter over het algemeen de voorkeur aan alleen het opnemen van inkomsten uit normale terugkerende activiteiten.
In 1966 veranderde de AICPA van mening dat het opnemen van alle elementen die van invloed zijn op de winst de winst- en verliesrekening (P&L) informatiever en minder subjectief maakt.1
De Financial Accounting Standards Board (FASB), het orgaan dat verantwoordelijk is voor het opstellen en handhaven van openbaarmakingsregels voor bedrijven in de Verenigde Staten, kwam geleidelijk dichter bij de allesomvattende inkomensbepalingsmethode bij de publicatie van Statement no.130, “Reporting Comprehensive Income”, in 1997. Twintig jaar later, in 2017, combineerde de FASB zijn richtlijnen voor resultatenrekeningen en totaalresultaat in Onderwerp 220.