Alternatieve marktdefinitie voor risico-overdracht (ART)
Wat is de alternatieve markt voor risico-overdracht (ART)?
De alternatieve risico-overdracht (ART) -markt is een deel van de verzekeringsmarkt waar bedrijven dekking kunnen kopen en risico’s kunnen overdragen zonder gebruik te hoeven maken van traditionele commerciële verzekeringen. De ART-markt omvat risicobehoudgroepen (RRG’s), verzekeringspools en captive-verzekeraars, 100% dochterondernemingen die risicobeperking bieden aan de moedermaatschappij of een groep van verbonden ondernemingen.
Belangrijkste leerpunten:
- De alternatieve risico-overdracht (ART) -markt stelt bedrijven in staat om dekking te kopen en risico’s over te dragen zonder gebruik te hoeven maken van traditionele commerciële verzekeringen.
- De ART-markt omvat risicobehoudgroepen (RRG’s), verzekeringspools, captive verzekeraars en alternatieve verzekeringsproducten.
- Eigen risico is een vorm van alternatieve risico-overdracht wanneer een entiteit ervoor kiest haar eigen verliezen te financieren in plaats van verzekeringspremies aan een derde te betalen.
- Op de ART-markt is een aantal verzekeringsproducten verkrijgbaar, zoals voorwaardelijk kapitaal, derivaten en aan verzekeringen gekoppelde effecten.
Hoe de markt voor alternatieve risico-overdracht (ART) werkt
De alternatieve markt voor risico-overdracht heeft twee primaire segmenten: risico-overdracht via alternatieve producten en risico-overdracht via alternatieve vervoerders. Risico overdragen aan alternatieve vervoerders houdt in dat organisaties worden gevonden, zoals captive verzekeraars of pools, die bereid zijn om tegen betaling een deel van het risico van de verzekeraar op zich te nemen. Risico-overdracht via alternatieve producten omvat de aankoop van verzekeringspolissen of andere financiële producten zoals effecten.
Alternatieve vervoerders
Bedrijven hebben een aantal opties bij het kiezen van een alternatieve vervoerder om de hoeveelheid risico die ze in hun portefeuille hebben, aan te passen. Het grootste deel van de alternatieve vervoerdersmarkt is eigen risico.
Zelfverzekering is wanneer een bedrijf of individu zijn eigen geld opzij zet om een mogelijk verlies te betalen in plaats van een verzekering af te sluiten bij een ander bedrijf om hen voor enig verlies te vergoeden. Bij zelfverzekering worden alle kosten betaald door de persoon of het bedrijf dat het verlies lijdt, in plaats van een claim in te dienen onder een verzekeringspolis. In het geval van een bedrijf zou eigenrisicodekking kunnen gelden voor de ziektekostenverzekering. Een werkgever die zijn werknemers gezondheids- of arbeidsongeschiktheidsuitkeringen biedt, kan claims financieren uit een bepaalde pool van activa in plaats van via een verzekeringsmaatschappij. De werkgever vermijdt het betalen van verzekeringspremies aan een derde, maar behoudt het volledige risico om claims te betalen.
Hoewel het bedrijf nog steeds wordt gereguleerd door commissies van de staatsverzekeringen, kan het bedrijf de kosten verlagen en het claimproces stroomlijnen. Dekkingen die veel voorkomen bij eigenrisicodragers omvatten arbeidsongevallen, algemene aansprakelijkheid, auto-aansprakelijkheid en fysieke schade. Ondanks het feit dat zowel de schadeloosstelling van werknemers als de aansprakelijkheid voor auto’s sterk worden gereguleerd door de verschillende staten, is de groei van het eigen risico in deze twee lijnen doorgegaan, aangezien zelfverzekering doorgaans wordt geassocieerd met kostenefficiëntie en een betere beheersing van verliezen.
Risicobehoudgroepen en captive-verzekeringen zijn over het algemeen populairder bij grote bedrijven. Pools worden vaker gebruikt door bedrijven die hetzelfde risico lopen, omdat het hen in staat stelt middelen te bundelen om verzekeringsdekking te bieden. Pools worden ook vaak geassocieerd met groepen overheidsinstanties die samenwerken om specifieke risico’s af te dekken. Meestal zijn er pools opgezet om de compensatiedekking van werknemers aan te pakken. Aangezien de compensatie van werknemers een van de meest onrustige dekkingslijnen is, blijft de belangstelling voor pools bestaan.
Alternatieve producten
Op de ART-markt zijn een aantal verzekeringsproducten verkrijgbaar. Verschillende van deze opties, zoals voorwaardelijk kapitaal, derivaten en aan verzekeringen gekoppelde effecten, zijn nauw verbonden met de uitgifte van schulden en obligaties, aangezien het gaat om de uitgifte van een obligatie. De opbrengst van de obligatie-uitgifte wordt geïnvesteerd om het bedrag aan middelen dat beschikbaar is om verplichtingen te dekken te vergroten, terwijl obligatiehouders rente ontvangen. Securitisatie houdt in dat het risico van een of meer bedrijven wordt gebundeld en dat risico vervolgens wordt verkocht aan beleggers die geïnteresseerd zijn in blootstelling aan een bepaalde risicoklasse.