Alternatieve investering
Wat is een alternatieve investering?
Een alternatieve belegging is een financieel actief dat niet in een van de conventionele beleggingscategorieën valt. Conventionele categorieën zijn onder meer aandelen, obligaties en contanten. Alternatieve beleggingen zijn onder meer private equity of durfkapitaal, hedgefondsen, managed futures, kunst en antiek, grondstoffen en derivatencontracten. Vastgoed wordt ook vaak geclassificeerd als een alternatieve investering.
Belangrijkste leerpunten
- Een alternatieve belegging is een financieel actief dat niet in een van de conventionele categorieën aandelen / inkomsten / contanten valt.
- Private equity of durfkapitaal, hedgefondsen, onroerend goed, grondstoffen en materiële activa zijn allemaal voorbeelden van alternatieve investeringen.
- De meeste alternatieve beleggingen zijn niet gereguleerd door de SEC en hebben de neiging enigszins illiquide te zijn.
- Hoewel traditioneel voor institutionele beleggers en geaccrediteerde beleggers, zijn alternatieve beleggingen haalbaar geworden voor particuliere beleggers via alternatieve fondsen, ETF’s en onderlinge fondsen.
Inzicht in alternatieve investeringen
De meeste alternatieve beleggingsactiva worden gehouden door institutionele beleggers of geaccrediteerde, vermogende particulieren vanwege hun complexe aard, gebrek aan regelgeving en de mate van risico. Veel alternatieve beleggingen hebben hoge minimuminvesteringen en vergoedingsstructuren, vooral in vergelijking met onderlinge fondsen en exchange-traded funds (ETF’s). Deze investeringen hebben ook minder kans om verifieerbare prestatiegegevens te publiceren en te adverteren voor potentiële investeerders. Hoewel alternatieve activa hoge initiële minima en investeringskosten kunnen hebben, zijn de transactiekosten doorgaans lager dan die van conventionele activa, vanwege de lagere omzet.
De meeste alternatieve activa zijn tamelijk illiquide, vooral in vergelijking met hun conventionele tegenhangers. Beleggers zullen het bijvoorbeeld waarschijnlijk aanzienlijk moeilijker vinden om een 80 jaar oude fles wijn te verkopen in vergelijking met 1.000 aandelen van Apple Inc., vanwege een beperkt aantal kopers. Beleggers kunnen het zelfs moeilijk hebben om alternatieve beleggingen te waarderen, aangezien de activa en transacties waarbij ze betrokken zijn vaak zeldzaam zijn. Een verkoper van een Saint-Gaudens Double Eagle $ 20 gouden munt uit 1933 kan het bijvoorbeeld moeilijk hebben om de waarde ervan te bepalen, aangezien er vanaf 2018 slechts 13 bekend zijn.
Regulering van alternatieve investeringen
Zelfs als het geen unieke items zoals munten of kunst betreft, zijn alternatieve investeringen vanwege hun ongereguleerde karakter vatbaar voor oplichting en fraude op het gebied van investeringen.
Alternatieve beleggingen kennen vaak een minder duidelijke juridische structuur dan conventionele beleggingen. Ze vallen onder de bevoegdheid van de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, en hun praktijken zijn onderworpen aan onderzoek door de Securities and Exchange Commission (SEC). Ze hoeven zich echter meestal niet te registreren bij de SEC. Als zodanig staan ze niet onder toezicht van of worden ze niet gereguleerd door de SEC of de Financial Services Regulatory Commission, net als onderlinge fondsen en ETF’s.
Het is dus essentieel dat beleggers een uitgebreide due diligence uitvoeren bij het overwegen van alternatieve beleggingen. Vaak moeten alleen degenen die als geaccrediteerde investeerders worden beschouwd, toegang hebben tot alternatieve investeringsaanbiedingen. Geaccrediteerde beleggers zijn beleggers met een nettowaarde van meer dan $ 1 miljoen – hun woonplaats niet meegerekend – of met een persoonlijk inkomen van minstens $ 200.000.
Strategie voor alternatieve investeringen
Alternatieve beleggingen hebben doorgaans een lage correlatie met die van standaard beleggingscategorieën. Deze lage correlatie betekent dat ze vaak in tegengestelde richting – of het tegenovergestelde – de aandelen- en obligatiemarkten bewegen. Deze eigenschap maakt ze een geschikt hulpmiddel voor portefeuillediversificatie. Investeringen in harde activa, zoals goud, olie en onroerend goed, bieden ook een effectieve afdekking tegen inflatie, die de koopkracht van papiergeld schaadt.
Daarom besteden veel grote institutionele fondsen, zoals pensioenfondsen en particuliere schenkingen, vaak een klein deel van hun portefeuilles – doorgaans minder dan 10% – aan alternatieve beleggingen zoals hedgefondsen.
De niet-erkende particuliere belegger heeft ook toegang tot alternatieve beleggingen. Alternatieve beleggingsfondsen en op de beurs verhandelde fondsen – ook wel alt-fondsen of liquide alts genoemd – zijn nu beschikbaar. Deze alternatieve fondsen bieden volop gelegenheid om te investeren in alternatieve activacategorieën, die voorheen moeilijk en duur waren voor de gemiddelde persoon om toegang te krijgen. Omdat ze openbaar worden verhandeld, zijn alt-fondsen SEC-geregistreerd en gereguleerd, met name door de Investment Company Act van 1940.
Voordelen
-
Tegenwicht tegen conventionele activa
-
Diversificatie van de portefeuille
-
Inflatie-afdekking
-
Hoge beloningen
Nadelen
-
Moeilijk te waarderen
-
Illiquide
-
Ongereguleerde
-
Hoog risico