De geschiedenis van verzekeringen in Amerika

Verzekering is zo aanwezig in ons dagelijks leven dat het moeilijk voor te stellen is dat we er zonder zouden leven. Maar gedurende een groot deel van de koloniale periode is dat precies wat Amerikanen deden. De verzekering kwam in het Amerikaanse landschap rond dezelfde tijd dat het idee van een enkele natie – de Verenigde Staten – zich begon te vormen, en het werd ingeluid door een van de Founding Fathers van het land. Laten we eens kijken naar de geschiedenis van verzekeringen in de VS.

Benjamin Franklin: Amerika’s eerste verzekeraar

Verzekering van onroerend goed was zeker geen onbekend concept in de 18e eeuw: de beroemde verzekeraar van Engeland, Lloyd’s of London, was geboren in 1688.  Maar het duurde tot het midden van de 18e eeuw voordat de Amerikaanse koloniën welvarend en verfijnd genoeg werden om adopteer het concept. Dat gebeurde in Philadelphia, destijds een van de grootste steden van Noord-Amerika, met 15.000 inwoners.

De stad werd gekweld door de angst voor branden. Net als in Londen in de 17e eeuw, waren de huizen in die tijd bijna volledig van hout. Erger nog, ze werden dicht bij elkaar gebouwd. Dit werd oorspronkelijk gedaan om veiligheidsredenen, maar naarmate steden groeiden, bouwden ontwikkelaars huizen heel dicht bij elkaar om dezelfde redenen als nu – om er zoveel mogelijk op hun percelen te passen. Hoewel een groot deel van Philadelphia werd gebouwd met brede straten en bakstenen of stenen constructies, waren branden nog steeds een punt van zorg.

In 1752 richtten Benjamin Franklin en verschillende andere vooraanstaande burgers The Philadelphia Contributionship for the Insurance of Houses from Loss by Fire op, naar het voorbeeld van een Londense firma. Het was de eerste brandverzekeringsmaatschappij in Amerika en was gestructureerd als een onderlinge verzekeringsmaatschappij, en Franklin maakte er reclame voor in The Pennsylvania Gazette (waarvan hij eigenaar was). Net als moderne verzekeraars stuurde het bedrijf inspecteurs om eigendommen te beoordelen waarvan de eigenaren dekking vroegen en verwierp ze die niet aan de normen voldeden;tarieven waren gebaseerd op een risicobeoordeling van het onroerend goed. Het Contributionship gaf zevenjarige polissen uit en claims werden betaald uit een kapitaalreservefonds.

Nieuwe risico’s, nieuwe soorten verzekeringen

Het Philadelphia Contributionship stelde nieuwe normen voor de bouw omdat het weigerde eigendommen te verzekeren die het als brandgevaar beschouwde. De criteria die het gebruikte om gebouwen te evalueren, zouden op een dag evolueren naar zowel bouwvoorschriften als bestemmingsplannen.

Zeven jaar later speelde Franklin ook een belangrijke rol bij het van de grond krijgen van de eerste levensverzekeringsmaatschappij in de VS, het Presbyterian Ministers ‘Fund.

De verschillende religieuze autoriteiten waren destijds verontwaardigd over de gewoonte om een ​​dollar aan mensenlevens toe te kennen, maar hun kritiek bekoelde toen het besef dat de betaling van uitkeringen bij overlijden werkte om weduwen en wezen te beschermen. De industriële revolutie bracht de noodzaak van zowel zakelijke verzekeringen als arbeidsongeschiktheidsverzekeringen vervolgens naar zowel bedrijven als particulieren.

Door de geschiedenis van de VS zijn de soorten verzekeringen die bedrijven hebben aangeboden, uitgebreid als reactie op nieuwe risico’s. In 1897 verkocht de Travellers Insurance Company bijvoorbeeld zijn eerste autoverzekeringspolis en in 1919 zijn eerste aansprakelijkheidsdekking voor vliegtuigen.  Naarmate het moderne leven steeds ingewikkelder werd, bleven er nieuwe soorten verzekeringen opduiken.

Schandaal en fraude, groei en regulering

Met de snelle groei van verzekeringsmaatschappijen en verzekeringsproducten aan het einde van de 19e eeuw, werd de jonge industrie al snel geteisterd door fraude en dubieuze praktijken. Schandalen varieerden van bedrijven die polissen verkochten zonder het kapitaal te hebben om hun claims te betalen (in plaats daarvan opererend als Ponzi-regelingen ) tot verzekeraars die meedogenloos concurrenten uitschakelden in een poging een monopolie te creëren. Veel staten hebben wetten aangenomen om de problemen aan te pakken, maar in het begin van de 20e eeuw bleef het misbruik hoogtij vieren.

In 1935 trad de socialezekerheidswet in werking, die voorziet in ouderdomsbijstand en toelagen aan staten voor werkloosheidsuitkeringen.  Het nam een ​​deel van het grondgebied van de verzekeringsmaatschappijen weg en gaf een duidelijk signaal af dat de sector aanmoedigde om zichzelf te gaan reguleren uit angst voor meer overheidsbemoeienis. De Tweede Wereldoorlog bracht een loonstop met zich mee en werkgevers, die wanhopig op zoek waren naar werknemers die nog in het land waren, begonnen collectieve levens- en ziektekostenverzekeringen aan te bieden als personeelsbeloningen. Deze grote polissen werden meestal aangeboden door bedrijven die groot genoeg waren om ze te betalen – en om een ​​aanzienlijke pool van verzekerde werknemers op te leveren.

Als gevolg hiervan nam de macht van de grote verzekeraars toe, waardoor de kleine jongens en de meeste fly-by-night-operators uitgehongerd werden. In 1944 oordeelde het Hooggerechtshof dat de verzekeringssector federaal gereguleerd moest worden.  Het Congres keurde echter in 1945 de McCarran-Ferguson Act goed, waardoor het toezicht weer op het niveau van de staat kwam te liggen.  Regelgevende controle blijft tot op de dag van vandaag voornamelijk op het niveau van de staat.

Ondertussen blijven de grote verzekeringsmaatschappijen in omvang groeien, vooral omdat ze met elkaar en met andere giganten in de financiële sector fuseren. Nu bieden veel van deze bedrijven een scala aan financiële diensten die veel verder gaan dan verzekeringen.

Verzekering in de VS vandaag

De meest ingrijpende verandering in de verzekeringssector in de VS van de afgelopen jaren is voortgestuwd door de groei van internet. Kopers van verzekeringen gaan steeds vaker online om dekking te zoeken en verzekeraars hebben als gevolg daarvan veel van hun verkoop- en acceptatiepraktijken gewijzigd. Het wereldwijde bereik van internet heeft ook geleid tot verdere fusies tussen financiële dienstverleners die concurreren op een steeds meer mondiale markt.