Betalingsachterstanden

Wat is een betalingsachterstand?

Een betalingsachterstand is een renteswap die vergelijkbaar is met een gewone of gewone swap, maar de variabele betaling is gebaseerd op de rentevoet aan het einde van de resetperiode, in plaats van het begin, en wordt vervolgens met terugwerkende kracht toegepast.

Inzicht in betalingsachterstanden

Een snelle manier om onderscheid te maken tussen een vanilla swap en een achterstallige swap is dat de eerste de rente vooraf vaststelt en later betaalt (achteraf), terwijl de laatste zowel de rente bepaalt als later betaalt (achteraf). Een achterstallige swap heeft verschillende andere namen, waaronder reset swap, back-set swap en vertraagde reset swap. Als de variabele rente is gebaseerd op de London Interbank Offered Rate (LIBOR), wordt dit een LIBOR-in-arrears swap genoemd.

De definitie van “achterstand” is geld dat verschuldigd is en eerder had moeten worden betaald. Bij een achterstandsruil neigt de definitie meer naar de berekening van de betaling dan naar de betaling zelf. De “achterstallige betalingen” -structuur werd halverwege de jaren tachtig ingevoerd om investeerders in staat te stellen te profiteren van mogelijk dalende rentetarieven.

Een betalingsachterstand is een strategie die wordt gebruikt door investeerders en leners die richtinggevend zijn voor de rentetarieven en denken dat ze zullen dalen. Een belangrijk punt is dat de steilheid van de rentecurve een grote rol speelt bij de prijsstelling van een betalingsachterstand. Als zodanig wordt het vaak gebruikt door speculanten die proberen de rentecurve te voorspellen. Het is beter geschikt om te speculeren dan een normale renteswap, omdat het speculanten beloont (uitbetaalt) op basis van de tijdigheid en nauwkeurigheid van hun voorspellingen.

Swaptransacties ruilen de kasstromen van vastrentende beleggingen in voor die van beleggingen met vlottende rente. De variabele rente is meestal gebaseerd op een index, zoals LIBOR plus een vooraf bepaald bedrag. LIBOR is het rentetarief waartegen banken geld kunnen lenen van andere banken op de euromarkt. Doorgaans worden alle tarieven vooraf bepaald voordat de swapovereenkomst wordt aangegaan en, indien van toepassing, aan het begin van daaropvolgende resetperioden totdat de swap afloopt.

Bij een gewone of gewone vanilla swap wordt de variabele rente aan het begin van de resetperiode vastgesteld en aan het einde van die periode uitbetaald. Voor een achterstallige swap is het grootste verschil wanneer het swapcontract de variabele rente bemonstert en bepaalt wat de betaling zou moeten zijn. Bij een vanilla swap is de variabele rente aan het begin van de resetperiode de basisrente. Bij een achterstallige swap is de variabele rente aan het einde van de resetperiode de basisrente.

Een betalingsachterstand gebruiken

De kant van de variabele rente van een vanilla swap, LIBOR of een andere korte rente, wordt op elke resetdatum gereset. Als de driemaands LIBOR de basisrente is, vindt de betaling van de variabele rente onder de swap plaats in drie maanden, en dan zal de dan geldende driemaands LIBOR de rente voor de volgende periode bepalen, in dit voorbeeld drie maanden. Voor een betalingsachterstand wordt het tarief van de huidige periode in drie maanden vastgesteld om de zojuist verstreken periode te dekken. Het tarief voor de tweede periode van drie maanden stelt zes maanden vast in het contract, enzovoort.

Als een belegger bijvoorbeeld een sterke mening heeft dat de LIBOR de komende jaren zal dalen en denkt dat deze aan het einde van elke resetperiode lager zal zijn dan aan het begin, dan kan hij een achterstallige swapovereenkomst aangaan om LIBOR te ontvangen. en betaal achteraf LIBOR gedurende de looptijd van het contract. Als hun mening juist is, hebben ze geprofiteerd van deze transactie. Opgemerkt moet worden dat in dit geval beide koersen zwevend zijn.