Veronderstelde rentevoet (AIR)
Wat is de veronderstelde rentevoet (AIR)?
Het veronderstelde rentetarief (AIR) is het rentetarief (of groeipercentage) dat door een verzekeringsmaatschappij is geselecteerd. De veronderstelde rentevoet wordt verstrekt om de waarde van een lijfrentecontract te bepalen en dus de periodieke inkomensbetaling die aan de lijfrentetrekker wordt verstrekt.
In combinatie met andere factoren, zoals de leeftijd van de lijfrentetrekker bij lijfrenteverzekering, opties voor echtelijke dekking en het type lijfrentedekking dat wordt gekozen, bepaalt de AIR de maandelijkse betaling die de lijfrentetrekker zal ontvangen. Verzekeringsmaatschappijen gebruiken de AIR om de waarde van een lijfrente te berekenen.
Veel beleggers gebruiken lijfrentes om pensioeninkomsten te genereren, en wetende dat de AIR dergelijke lijfrentetrekkers kan helpen bij het financieel plannen van hun pensioenjaren, omdat het hen laat weten hoeveel ze van een lijfrente kunnen verwachten. Door de waarde van een lijfrente te berekenen, kunnen beleggers ook extra investeringen in andere voertuigen plannen.
Belangrijkste leerpunten
- De veronderstelde rentevoet is het groeipercentage dat de verzekeringsmaatschappij kiest.
- AIR bepaalt de maandelijkse uitkering van de lijfrente.
- Door de AIR te kennen, kunnen ontvangers plannen voor de toekomst maken.
Inzicht in de veronderstelde rentevoet (AIR)
De veronderstelde rentevoet (AIR) is de minimale rentevoet die moet worden verdiend op beleggingen in de contante waarde rekening van de polishouder om de kosten van de verzekeringsmaatschappij en de verwachte winstmarge te dekken . Een grotere AIR zal resulteren in een robuustere voorspelling voor marktrendementen, evenals in een grotere maandelijkse inkomensbetaling voor de lijfrentetrekker.
De AIR is geen gegarandeerd rendement. Het is eerder een inkomensdoelstelling die de verzekeringsmaatschappij stelt voor de lijfrenteaccount. De rekening moet aan deze inkomensdoelstelling voldoen om het betalingsniveau op peil te houden. Naarmate de lijfrentewaarde verandert, verandert de betaling die de belegger ontvangt. Als de rekening beter presteert dan de AIR, kan een belegger verwachten dat zijn of haar betalingen in omvang toenemen. Als de prestaties onder de AIR vallen, zullen de betalingen in omvang afnemen. Prestaties worden altijd afgemeten aan de AIR, niet aan prestaties uit het verleden.
Waar het op is gebaseerd
Een lijfrente-uitkering is gebaseerd op het aantal lijfrente-eenheden die eigendom zijn van de investeerder, vermenigvuldigd met de lijfrente-eenheidwaarde. Wanneer de prestatie gelijk is aan AIR, blijft de waarde van de lijfrente per eenheid gelijk, evenals de betaling van de belegger. Het selecteren van een realistische AIR is dus erg belangrijk.
Als de AIR te hoog is, zal de waarde van de lijfrente-eenheid blijven dalen, samen met de betaling van de belegger. Als de rekening beter presteert dan de AIR, zal de waarde van de annuïteiteneenheid blijven stijgen, evenals de betaling van de belegger. De AIR is alleen relevant tijdens de uitbetalingsfase van het contract wanneer de investeerder betalingen ontvangt en lijfrente-eenheden bezit. De accumulatie van rechten van deelneming tijdens de accumulatiefase – of als uitkeringen worden uitgesteld – is niet van belang voor de veronderstelde rentevoet.
Voorbeeld van een veronderstelde rentevoet
Stel als hypothetisch voorbeeld een variabele annuïteit, waarbij de lijfrentetrekker een minimale gegarandeerde periodieke betaling ontvangt die is gekoppeld aan de prestatie van de onderliggende beleggingen van de lijfrente. Een veronderstelde rentevoet van 5% op $ 1 miljoen aan hoofdsom zou dus grotere minimumbetalingen aan de lijfrentetrekker genereren dan een lijfrente die op 2% presteert.
Hoewel de lijfrentetrekker extra betalingen kan ontvangen als de onderliggende activa van de lijfrente beter presteren dan de verwachtingen, is de minimale gegarandeerde betaling gekoppeld aan de veronderstelde rentevoet.