Automatisch blijven
Wat is een automatisch verblijf?
Een automatische schorsing is een bepaling in de faillissementswet van de Verenigde Staten die schuldeisers, incassobureaus, overheidsinstanties en individuen tijdelijk verhindert schuldenaren te vervolgen voor verschuldigde bedragen.
Volgens sectie 362 van de United States Bankruptcy Code wordt een automatische schorsing van kracht op het moment dat een debiteur het faillissement aanvraagt. De automatische schorsing geldt voor zowel particulieren als bedrijven, en voor alle hoofdstukken van de Faillissementswet.
De automatische schorsing biedt geen bescherming voor entiteiten die geen schuldenaar zijn, zoals gelieerde ondernemingen, bedrijfsfunctionarissen, medebeklaagden of borgstellers.
Inzicht in Automatic Stay
Automatische schorsingsbepalingen beschermen de schuldenaar tegen bepaalde acties van schuldeisers, waaronder het starten of voortzetten van een gerechtelijke procedure tegen de schuldenaar, het verhinderen van beslaglegging op het eigendom van een schuldenaar, het creëren, vervolmaken of afdwingen van een pandrecht op het eigendom van een schuldenaar en pogingen om zekerheden terug te nemen.
Een schuldenaar kan een schuldeiser aanklagen die contact met hen blijft opnemen of die hen probeert aan te klagen nadat er een automatische schorsing is ingesteld. Bepaalde schulden, zoals kinderalimentatie, belastingtekorten van de IRS en leningen uit pensioenen, worden echter niet uitgesteld.1 De voordelen van een automatische schorsing zijn vaak een eerste overweging bij de beslissing van een schuldenaar om het faillissement aan te vragen.
Belangrijkste leerpunten
- Automatische schorsingsvoorzieningen beschermen debiteuren tegen crediteuren door hun vorderingen op eigendom, onderpand en activa te bevriezen totdat de faillissementsrechtbank is afgerond.
- Zodra een automatische schorsing van kracht wordt, is het onwaarschijnlijk dat schuldeisers de volledige bedragen ontvangen die ze verschuldigd zijn.
- De duur van een automatische schorsing is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de duur van de faillissementszaak en het type aanvraag.
Een ander doel van de automatische schorsing is om alle schuldeisers op gelijke voet te brengen en te voorkomen dat een schuldeiser beslag legt op de activa van een schuldenaar voordat anderen daartoe de gelegenheid hebben gehad. Zodra een automatische schorsing van kracht wordt, is het onwaarschijnlijk dat schuldeisers de volledige bedragen ontvangen die ze verschuldigd zijn. In plaats daarvan ontvangen schuldeisers een evenredig deel van het beperkte vermogen van de failliete schuldenaar. Schuldeisers die menen voldoende gronden te hebben, kunnen de rechtbank verzoeken de automatische schorsing op te heffen, zodat zij het incassotraject kunnen voortzetten.
Aan schuldeisers wordt in drie gevallen vrijstelling van automatische schorsing verleend. De rechtbank kan vrijstelling verlenen van automatisch schorsen “wegens dringende redenen, met inbegrip van het ontbreken van voldoende bescherming van een belang in eigendom…”
Dit heeft eenvoudigweg betrekking op omstandigheden waarin de waarde van een onroerend goed of gedekt onderpand kan dalen terwijl de faillissementszaak wordt opgelost.
Een faillissementsaanvraag te kwader trouw leidt niet automatisch tot schorsing.
Een hypotheekverstrekker voor onroerend goed kan bijvoorbeeld aansprakelijk zijn voor het ontvangen van maandelijkse betalingen van de persoon of het bedrijf dat het faillissement heeft aangevraagd, als de waarde van het onroerend goed wordt verwacht of zal lijden terwijl de zaak aan de gang is.
Het tweede geval waarin vrijstelling kan worden verleend, is als het onroerend goed niet rechtstreeks eigendom is van het onroerend goed of als het onroerend goed niet zal worden opgenomen in een faillissementsreorganisatie.
De duur van een automatisch verblijf
De automatische schorsing duurt zolang het faillissement duurt en houdt op als een zaak wordt afgewezen. De lengte hangt ook af van het feit of deze van toepassing is op incassowerkzaamheden gericht op de schuldenaar persoonlijk of op incassowerkzaamheden gericht op eigendommen. De lengte varieert ook afhankelijk van het type faillissementsaanvraag, aangezien Chapter 13 faillissementszaken doorgaans veel langer duren dan die ingediend onder Chapter 7.
Het hebben van meer dan één faillissementszaak tegelijk in behandeling, staat bekend als seriële deponeringen. Sommige debiteuren zullen bijvoorbeeld eerst een Chapter 7-faillissement aanvragen en vervolgens een Chapter 13-aanvraag indienen. Als een schuldenaar in het voorgaande jaar één zaak aanhangig heeft gemaakt en vervolgens een tweede indient, duurt de automatische schorsing slechts 30 dagen in de tweede zaak, tenzij de rechtbank ermee instemt deze te verlengen. Als een schuldenaar in het voorgaande jaar twee zaken aanhangig heeft gemaakt, treedt geen automatische schorsing in werking wanneer een derde zaak wordt ingediend, tenzij er een motie wordt ingediend bij de rechtbank en een rechter het ermee eens is dat het indienen van drie zaken redelijk is gezien de omstandigheden van die schuldenaar.
Voorbeeld van automatisch verblijf
Aki’s bedrijf ging onder water en hij liep achter op de hypotheek van zijn winkel, creditcardschulden en afbetalingen van leningen. In totaal was hij $ 170.000 verschuldigd aan verschillende schuldeisers. Hij vroeg het faillissement van Chapter 7 aan en de rechtbank verleende hem automatisch uitstel van zijn schulden. Incassobureaus die hem hadden achtervolgd, stopten hem lastig te vallen.
Zijn schuldeisers vroegen echter om vrijstelling van automatische schorsing in zijn zaak. Aki’s kledingwinkel bevond zich op een hete onroerendgoedmarkt en zijn geldschieters wilden profiteren van de stijgende prijzen om het aan een andere ondernemer te verhuren of de winkel te verkopen.
Aki heeft de staat van zijn financiën aan de rechtbank bekendgemaakt en die waren niet goed. Gezien de feiten van Aki’s zaak, verleende de rechtbank zijn schuldeisers vrijstelling van de schorsing en konden zij de winkel en ander beveiligd krediet terugnemen.