Back-up
Back-up: een overzicht
Een back-up in het jargon van obligatiebeleggers is een verandering in het rendement en de prijs van een obligatie voordat deze wordt uitgegeven, die nadelig is voor het bedrijf dat de obligatie uitgeeft. De prijs van een obligatie “steunt” wanneer een bedrijf de uitgifte duurder of minder lucratief vindt dan verwacht.
Een back-up wordt meestal veroorzaakt door een onverwachte verandering in rentetarieven.
Belangrijkste leerpunten
- Op de obligatiemarkt is een back-up een neerwaartse verandering in het rendement of de prijs van een obligatie voordat deze wordt uitgegeven.
- Het woord back-up kan ook de verkoop van een langlopende obligatie door een handelaar beschrijven om een kortere obligatie te kopen om te profiteren van een verandering in de rentetarieven.
- Een prijsomkering op de korte termijn op de markten kan ook worden omschreven als een back-up.
Een back-up begrijpen
Een back-up schaadt de inspanningen van een bedrijf om geld in te zamelen om in het bedrijf te investeren.
Als de rentetarieven bijvoorbeeld stijgen, stijgen de vereiste rendementen op de meeste obligaties mee. Dit dwingt een bedrijf om ofwel de coupon op zijn obligatie-uitgifte te verhogen, waardoor zijn rentebetalingen toenemen, of de obligaties met korting te verkopen, waardoor het bedrag aan contanten dat het uit de verkoop zal krijgen, wordt verminderd.
Op de obligatiemarkt vindt een back-up plaats wanneer de rente stijgt en de prijzen dalen. Opbrengst is het rendement dat op een investering wordt betaald en wordt over het algemeen uitgedrukt als het rentetarief dat over de obligatie wordt betaald. Als de opbrengsten stijgen, stijgt hun rendement. Er wordt meer geld uitgekeerd aan dividenden terwijl de prijs van de obligatie daalt.
Andere financiële definities van back-up
Er zijn een aantal andere toepassingen voor de term back-up op de obligatiemarkt.
Een obligatiehandelaar kan een obligatie verkopen, meestal met een langere looptijd, en de opbrengst gebruiken om een andere obligatie te kopen, vaak met een kortere looptijd. De transactie wordt een back-up genoemd. Deze tactiek wordt vaak gebruikt wanneer de korte rente gunstiger is dan de lange rente. De nieuw verworven obligatie zal resulteren in een gunstiger rendement dan degene die werd verkocht.
Als alternatief kan een prijsontwikkeling op korte termijn in een markt worden beschreven als een back-up. De markt kan bijvoorbeeld over het algemeen in een bullish richting evolueren. Dat wil zeggen, het wint in het algemeen. Maar het kan dan een korte bearish reversal ondergaan voordat het zich omdraait. Deze kortstondige trend, opwaarts of neerwaarts, kan een back-up worden genoemd.
Rentetarieven op de obligatiemarkt
Obligaties zijn over het algemeen minder risicovol dan andere beleggingsopties, vooral als ze een hoge rating krijgen van de grote ratingbureaus voor obligaties.
Ze brengen echter risico’s met zich mee, vooral op de secundaire obligatiemarkt. Rentetarieven zijn de belangrijkste factor in de prijs van een obligatie en op het rendement ervan. Naarmate de rente stijgt, dalen de prijzen voor bestaande obligaties. Dit komt doordat die oudere obligaties een lagere rente hebben dan nieuwere obligaties die zijn uitgegeven tegen de huidige, hogere rente.
Voor obligatiebeleggers, die ze kopen voor hun regelmatige rentebetalingen en ze niet verhandelen op de secundaire obligatiemarkt, is het risico anders. Het is een kansrisico. Een belegger die een langetermijnobligatie koopt, riskeert geld te plegen tegen een relatief laag rendement als de rentetarieven en obligatierendementen stijgen voor nieuwe uitgiften.