Bankrating
Wat is een bankrating?
De term bankrating verwijst naar een letterclassificatie of numerieke rangorde die aan bepaalde financiële instellingen wordt toegekend door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) en kredietbeoordelaars. Bankratings worden gegeven aan banken en andere kringloopinstellingen. Cijfers worden toegekend om het publiek informatie te geven over de veiligheid en soliditeit van een organisatie. Ze helpen bankleiders ook bij het identificeren van eventuele problemen binnen hun instelling die moeten worden aangepakt. Veel agentschappen en bedrijven gebruiken een eigen formule om ratings te bepalen, terwijl anderen het CAMELS-systeem gebruiken om deze financiële instellingen te beoordelen.
Belangrijkste leerpunten
- Een bankrating is een lettercijfer of numerieke rangorde die wordt gegeven aan banken en andere kringloopinstellingen.
- Beoordelingen worden toegekend door de FDIC en andere particuliere bedrijven.
- Het publiek kan deze ratings gebruiken als leidraad om de veiligheid en soliditeit van bepaalde financiële instellingen te bepalen.
- Beoordelingen zijn gebaseerd op factoren zoals het kapitaal van een bank en de kwaliteit van haar activa.
Inzicht in bankbeoordelingen
Regelgevende en kredietbeoordelaars kennen financiële instellingen bankratings toe om het publiek te waarschuwen voor de veiligheid en soliditeit van een financiële instelling. Deze cijfers worden uitgegeven door regelgevende instanties, zoals de FDIC, en kredietbeoordelingsbureaus zoals Standard & Poor’s (S&P), Moody’s en Fitch. Ratings worden regelmatig bijgewerkt door banktoezichthouders, normaal gesproken elk kwartaal.
Ratings geven consumenten inzicht in de gezondheid en stabiliteit van financiële instellingen, zoals banken en andere kringloopinstellingen. Deze ranglijsten worden ook aan het managementteam en de directie van de bank verstrekt om eventuele problemen aan te pakken. Cijfers zijn gebaseerd op een reeks factoren, waaronder de hoeveelheid kapitaal, de liquiditeit, de kwaliteit van de activa en het beheer ervan.
Elk bureau gebruikt zijn eigen methode om beoordelingen te berekenen. Overheidsregelgevers kennen bijvoorbeeld ratings toe op basis van het CAMELS-systeem, dat staat voor kapitaaltoereikendheid, activakwaliteit, beheer, winst, liquiditeit en gevoeligheid. Het systeem gebruikt een schaal van 1 tot 5, waarbij:
- 1 is de best mogelijke beoordeling, terwijl 5 de slechtste is
- ratings van 1 en 2 worden gegeven aan financiële instellingen die in de beste fundamentele conditie verkeren
- instellingen met een 3 kunnen bepaalde problemen hebben die zorgwekkend zijn
- 4 of 5 duidt op ernstige problemen die onmiddellijke actie of zorgvuldige controle vereisen
Een instelling met een hoge faalkans binnen de komende 12 maanden krijgt een score van 5.
Sommige bureaus gebruiken een ander systeem en houden hun beoordelingssystemen mogelijk vertrouwelijk. Daarom gebruiken private bank-ratingbedrijven ook eigen formules die de informatie repliceren. Fitch beoordeelt banken bijvoorbeeld met letters. Het kende de Bank of America in april 2020 een A + / F1-rating toe, die het beschouwt als een bank van beleggingskwaliteit met activa van hoge kwaliteit die aan haar financiële verplichtingen voldoen.
Omdat geen enkele ratingservice identiek is, dienen beleggers en klanten meerdere ratings te raadplegen bij het analyseren van hun financiële instellingen.
Speciale overwegingen
Zoals hierboven vermeld, gebruiken veel agentschappen CAMELS of vergelijkbare criteria om banken te beoordelen. Hier zijn een paar dingen waar bureaus naar zoeken wanneer ze dit systeem gebruiken.
A staat voor Asset Quality
Dit kan een herziening of evaluatie inhouden van het kredietrisico dat samenhangt met de rentedragende activa van een bank, zoals leningen. Ratingorganisaties kunnen ook kijken of de portefeuille van een bank voldoende gediversifieerd is. Dit kan verwijzen naar beleid dat is ingevoerd om het kredietrisico en de efficiëntie van operaties te beperken.
M is voor management
Door het managementteam te beoordelen, wil een bureau ervoor zorgen dat de leiders van de bank de richting van de instelling begrijpen en specifieke plannen hebben om vooruitgang te boeken in een bepaalde regelgevende omgeving. Visualiseren wat mogelijk is, een bank in de context plaatsen van trends in de branche en risico’s nemen om het bedrijf te laten groeien, zijn allemaal vereist van sterke leiders.
E is voor winst
Gezien hun verschillende bedrijfsmodellen zijn financiële overzichten van banken vaak moeilijker te ontcijferen dan andere bedrijven. Banken nemen deposito’s van spaarders en betalen rente over sommige van deze rekeningen.
Om inkomsten te genereren, zullen ze deze middelen in de vorm van leningen aan leners overmaken en daarover rente ontvangen. Hun winsten zijn afgeleid van het verschil tussen het tarief dat ze betalen voor fondsen en het tarief dat ze van leners ontvangen.