Mandoptie

Wat is een mandoptie?

Een korfoptie is een soort financieel derivaat waarbij de onderliggende waarde een groep of korf van grondstoffen, effecten of valuta’s is. Net als bij andere opties geeft een korfoptie de houder het recht, maar niet de verplichting, om de korf tegen een bepaalde prijs op of voor een bepaalde datum te kopen of verkopen.

Deze exotische optie heeft alle kenmerken van een standaardoptie, maar dan met de uitoefenprijs op basis van de gewogen waarde van zijn componenten. Valutamanden zijn het meest populaire type mandoptie en ze worden afgewikkeld in de eigen valuta van de houder.

Omdat het slechts één transactie betreft, kost een korfoptie vaak minder dan meerdere afzonderlijke opties, omdat hiermee provisies en kosten worden bespaard.

Inzicht in de mandoptie

Een optie voor een valutamand biedt een meer kosteneffectieve methode voor multinationale ondernemingen  (MNC’s) om posities in meerdere valuta’s op geconsolideerde basis te beheren. Een wereldwijde onderneming zoals McDonald’s (MCD) zou bijvoorbeeld een mandoptie kunnen kopen met Indiase roepies, Britse ponden, euro’s en Canadese dollars in ruil voor Amerikaanse dollars.

Technisch gezien is een eigen- index optie is een basket optie, omdat de onderliggende waarde is een gewogen mand van de samenstellende aandelen. Omdat de index echter een gestandaardiseerde korf is waar een derde partij deze berekent en bijhoudt, worden indexopties op dezelfde manier verhandeld als individuele opties en worden ze niet als exotische opties beschouwd.

Daarom verwijst een korfoptie doorgaans naar een optie waarop een korf wordt aangemaakt door de verkoper van de optie, vaak op verzoek en in overeenstemming met de eisen van de koper. Dit is mogelijk omdat korfopties vaak over-the-counter (OTC) worden verhandeld en daarom kunnen worden aangepast op basis van de behoeften van de koper en verkoper.

Kenmerken van mandopties

Het belangrijkste kenmerk van een korfoptie is de mogelijkheid om het risico van meerdere activa tegelijkertijd efficiënt af te dekken. In plaats van elk afzonderlijk actief af te dekken, kan de belegger het risico voor het mandje of de portefeuille in één transactie beheren. De voordelen van een enkele transactie kunnen groot zijn, vooral wanneer de kosten worden vermeden die gepaard gaan met het afdekken van elk onderdeel van het mandje of de portefeuille.

Omdat elke korf uniek is, zijn bij deze opties twee tegenpartijen betrokken en wordt er over-the-counter verhandeld. Dit type handel beperkt de liquiditeit en er is geen gegarandeerde manier om de handel in optie te sluiten voordat deze afloopt. Als een handelaar uit de positie wilde stappen en hij kon geen andere partij vinden om zijn positie mee te compenseren, dan zou hij een andere transactie kunnen openen die zijn huidige transactie geheel of gedeeltelijk compenseert.

Als ze bijvoorbeeld een call op een valutamand hebben, maar die valuta’s niet langer willen kopen, kunnen ze een putoptie op een vergelijkbare valutamand kopen om de effecten van de eerste optie te compenseren (of grotendeels te compenseren).. Een optie op een grondstoffenindex kan een optie op de specifieke grondstoffenkorf van de belegger gedeeltelijk compenseren. Een S&P 500 indexoptie kan een optie gedeeltelijk compenseren op basis van een portefeuille van blue chip-aandelen. En een optie op de US Dollar-index kan een optie op een mandje met wereldwijde valuta’s gedeeltelijk compenseren. 

Een probleem bij de prijsbepaling van korfopties is dat een korf of portefeuille niet op dezelfde manier reageert als de afzonderlijke componenten ervan. Dit is logisch omdat beleggers vaak gediversifieerde portefeuilles zo structureren dat de activa van de componenten niet correleren. Daarom reageert een korf niet noodzakelijkerwijs op veranderingen in volatiliteit, tijd en prijsniveau op dezelfde manier als de componenten afzonderlijk.

Een regenboogoptie is een vergelijkbaar type derivaat met een mandje met onderliggende activa. In tegenstelling tot een korfoptie moeten alle activa die ten grondslag liggen aan een regenboogoptie echter in de beoogde richting bewegen. Een andere naam voor de regenboogoptie is een correlatieoptie.

Voorbeeld van een valuta-mandoptie

Stel dat een internationaal in de VS gevestigd bedrijf een mandoptie wil kopen op de Canadese en Australische dollar ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Als de Canadese en Australische dollar dalen ten opzichte van de Amerikaanse dollar, willen ze deze tegen een bepaalde prijs kunnen verkopen om verdere verslechtering te voorkomen. In dat geval kopen ze een put met een mand die de CAD / USD en de AUD / USD bevat.

Stel dat het bedrijf weet dat ze meer blootstelling hebben aan CAD en AUD, daarom kiezen ze voor een gewicht van 60/40. Op basis van de huidige koersen kan op het moment van de transactie een indexwaarde worden gecreëerd.

Stel dat de CAD / USD-koers 0,76 is en de AUD / USD-koers 0,69.

De indexwaarde is: (0,76 x 0,6) + (0,69 x 0,4) = 0,456 + 0,276 = 0,732

Stel dat de koper van de put een uitoefenprijs van 0,72 voor de basket wil, en dat de optie binnen een jaar vervalt. De koper en verkoper bepalen het bedrag van het contract – voor hoeveel valuta de optie is – en komen ook een premie overeen.

Stel dat de CAD en AUD stijgen, en het volgende jaar duwt de index naar 0,75. In dit geval vervalt de optie waardeloos omdat de korfindexwaarde hoger is dan de uitoefenprijs van 0,72. De koper van de putmandoptie verliest zijn premie en de verkoper behoudt de premie als winst.

Stel nu dat de CAD en / of AUD dalen tot 0,73 en 0,65. De nieuwe indexwaarde is 0,698 ((0,73 x 0,6) + (0,65 x 0,4)). In dit geval zal de koper de putoptie uitoefenen om de basket te kunnen verkopen tegen 0,72, aangezien de gewogen waarde van de valuta slechts 0,698 bedraagt. Het verschil tussen de uitoefenprijs en de gewogen waarde, verminderd met de premie, is de winst van de koper. Het verlies van de verkoper is de gewogen waarde minus de uitoefenprijs, plus de ontvangen premie.