Obligatieaandelen Winst Yield Ratio (BIER)
Wat is de winstopbrengstratio van obligaties (BIER)?
De obligatierendement op aandelen (BEER) is een maatstaf die wordt gebruikt om de relatie tussen obligatierendementen en winstrendementen op de aandelenmarkt te evalueren. BIER bestaat uit twee delen: de teller wordt weergegeven door een benchmarkrendement op obligaties, zoals een vijf- of tienjarige schatkist, terwijl de noemer het huidige winstrendement is van een aandelenbenchmark, zoals de S&P 500.
Een vergelijking van het rendement op langlopende overheidsschuld en het gemiddelde rendement op een aandelenmarktbenchmark kan worden gebruikt als een vorm van indicator voor wanneer aandelen moeten worden gekocht. Als de ratio hoger is dan 1,0, zou de aandelenmarkt overgewaardeerd zijn; een lezing van minder dan 1,0 geeft aan dat de aandelenmarkt ondergewaardeerd is.
De winst-opbrengstratio op obligaties kan ook afhangen van de gilt-equity yield-ratio (GEYR).
Belangrijkste leerpunten
- De bond equity earnings yield ratio (BEER) is een manier waarop beleggers obligatierendementen kunnen gebruiken om de richting van de aandelenmarkt te schatten.
- De ratio wordt bepaald door het rendement van een staatsobligatie te delen door het huidige winstrendement van een aandeel of aandelenbenchmark.
- Een ratio van meer dan 1,0 geeft aan dat de aandelenmarkt overgewaardeerd is, terwijl een rating van minder dan 1,0 suggereert dat aandelen ondergewaardeerd zijn.
- Een bijzonder voorbeeld van een BIER dat gebruik maakt van de S&P 500 en 10-jarige Treasuries is het zogenaamde Fed-model.
De formule voor BIER
BEER=Bond YieldEarnings Yield\ begin {uitgelijnd} \ text {BEER} = \ frac {\ text {Obligatierendement}} {\ text {Winstopbrengst}} \ einde {uitgelijnd}BIER=Inkomstenopbrengst
Hoe BIER werkt
BIER wordt berekend door het rendement van een staatsobligatie te delen door het huidige winstrendement van een aandelenbenchmark op dezelfde markt. Het huidige winstrendement van de aandelenmarkt (of gewoon een individueel aandeel) is precies het omgekeerde van de koers-winstverhouding (P / E). Het winstrendement wordt uitgedrukt als een percentage, dat het percentage meet van elke geïnvesteerde dollar dat is verdiend door een bedrijf, sector of de hele markt gedurende de afgelopen twaalf maanden.
Als de P / E-ratio van de S&P 500 bijvoorbeeld 25 is, is de winstopbrengst 1/25 = 0,04. Het is gemakkelijker om de winstopbrengst te vergelijken met de obligatierendementen dan om de P / E-ratio te vergelijken met de obligatierente.
Het idee achter de BEER-ratio is dat als aandelen meer opleveren dan obligaties, ze ondergewaardeerd zijn; omgekeerd, als obligaties meer opleveren dan aandelen, zijn aandelen overgewaardeerd.
Wat zegt BEER u?
De theorie achter de ratio is dat als aandelen meer opleveren dan obligaties, dat wil zeggen, BIER <1, aandelen goedkoop zijn, aangezien er meer waarde wordt gecreëerd door in aandelen te beleggen. Naarmate beleggers hun vraag naar aandelen vergroten, stijgen de prijzen, waardoor de P / E-ratio's stijgen. Naarmate de P / E-ratio's stijgen, daalt het winstrendement, waardoor het meer in lijn komt met de obligatierendementen.
Omgekeerd, als het rendement op aandelen lager is dan het rendement op staatsobligaties (BIER> 1), worden de opbrengsten van de verkoop van aandelen herbelegd in obligaties. Dit resulteert in een lagere P / E-ratio en een hogere winstopbrengst. Theoretisch zou een BIER van 1 duiden op gelijke niveaus van waargenomen risico op de obligatiemarkt en de aandelenmarkt.
Analisten zijn vaak van mening dat BEER-ratio’s groter dan 1 impliceren dat de aandelenmarkten overgewaardeerd zijn, terwijl cijfers kleiner dan 1 betekenen dat ze ondergewaardeerd zijn, of dat de heersende obligatierendementen het risico niet voldoende beprijzen. Als het BIER boven het normale niveau ligt, wordt ervan uitgegaan dat de prijs van de voorraden zal dalen, waardoor het BIER zal dalen.
Voorbeeld van het gebruik van BIER
Overweeg een 10-jarige staatsobligatie met een rendement van 2,8% en het winstrendement op de S&P 500 van 4% (indicatief voor een P / E van 25x). De BIER-ratio kan dus worden berekend als:
Aan de hand van de bovenstaande resultaten kan een belegger concluderen dat de aandelenmarkt ondergewaardeerd is, aangezien de ratio wordt berekend op minder dan 1,0.
Het verschil tussen BIER en het Fed-model
Het Fed-model is een specifiek geval van een winst-opbrengstratio op obligaties. Een BEER-ratio kan worden berekend aan de hand van elk benchmarkrendement op obligaties en het winstrendement van elke benchmark op de aandelenmarkt. Het Fed-model is een hulpmiddel om te bepalen of de Amerikaanse aandelenmarkt op een bepaald moment redelijk gewaardeerd wordt. Het model is gebaseerd op een vergelijking die het winstrendement specifiek van de S&P 500 vergelijkt met het rendement op 10-jarige Amerikaanse staatsobligaties.
Econoom Ed Yardeni creëerde het Fed-model. Hij gaf het deze naam en zei dat het het “aandelenwaarderingsmodel van de Fed was, hoewel niemand het ooit officieel heeft goedgekeurd”. Het Fed-model schrijft voor dat als het winstrendement van de S&P hoger is dan dat van de Amerikaanse 10-jaars obligaties, de markt ” optimistisch ” is.
Een bullish markt gaat ervan uit dat de aandelenkoersen zullen stijgen en dat dit een goed moment is om aandelen te kopen. Als het winstrendement onder het rendement van de 10-jarige obligatie daalt, wordt de markt als ” bearish “beschouwd. Een bearish markt gaat ervan uit dat de aandelenkoersen zullen dalen. Het Fed-model leek niet te werken tijdens en na de financiële crisis van 2008. Het veel gebruikte en geaccepteerde model heeft de afgelopen jaren nog steeds veel investeerders die de bruikbaarheid ervan in twijfel trekken.
Beperkingen van BIER
De winst-opbrengstratio van obligaties helpt beleggers de waarde te begrijpen die wordt gecreëerd door één dollar in obligaties te investeren in plaats van die dollar in aandelen te beleggen. Critici hebben er echter op gewezen dat de BEER-ratio nul voorspellende waarde heeft, gebaseerd op onderzoek dat werd uitgevoerd naar historische rendementen op de schatkist- en aandelenmarkten.
Bovendien zou het creëren van een correlatie tussen aandelen en obligaties gebrekkig zijn, aangezien beide investeringen op een aantal manieren verschillen – terwijl staatsobligaties contractueel gegarandeerd de hoofdsom terugbetalen, beloven aandelen niets. Evenzo zijn de inkomsten en dividenden van een aandeel, in tegenstelling tot de rente op een obligatie, onvoorspelbaar en is de waarde ervan niet contractueel gegarandeerd.