Tweezijdige handel
Wat is bilaterale handel?
Bilaterale handel is de uitwisseling van goederen tussen twee landen die handel en investeringen bevorderen. De twee landen zullen tarieven, importquota, exportbeperkingen en andere handelsbelemmeringen verlagen of elimineren om handel en investeringen aan te moedigen.
In de Verenigde Staten minimaliseert het Office of Bilateral Trade Affairs handelstekorten door middel van onderhandelingen over vrijhandelsovereenkomsten met nieuwe landen, ondersteuning en verbetering van bestaande handelsovereenkomsten, bevordering van economische ontwikkeling in het buitenland en andere maatregelen.
Belangrijkste leerpunten
- Bilaterale handelsovereenkomsten zijn overeenkomsten tussen landen om handel en commercie te bevorderen.
- Ze elimineren handelsbarrières zoals tarieven, importquota en exportbeperkingen om handel en investeringen aan te moedigen.
- Het belangrijkste voordeel van bilaterale handelsovereenkomsten is een uitbreiding van de markt voor goederen van een land door middel van onderling overleg tussen twee landen.
- Bilaterale handelsovereenkomsten kunnen er ook toe leiden dat kleinere bedrijven worden gesloten die niet kunnen concurreren met grote multinationals.
Inzicht in bilaterale handel
De doelstellingen van bilaterale handelsovereenkomsten zijn om de toegang tussen de markten van twee landen uit te breiden en hun economische groei te vergroten. Gestandaardiseerde bedrijfsactiviteiten op vijf algemene gebieden voorkomen dat het ene land de innovatieve producten van een ander steelt, goederen tegen lage kosten dumpt of oneerlijke subsidies gebruikt. Bilaterale handelsovereenkomsten standaardiseren regelgeving, arbeidsnormen en milieubescherming.
De Verenigde Staten hebben bilaterale handelsovereenkomsten gesloten met 20 landen, waaronder Israël, Jordanië, Australië, Chili, Singapore, Bahrein, Marokko, Oman, Peru, Panama en Colombia.
De Dominicaanse Republiek-Centraal-Amerika FTR (CAFTA-DR) is een vrijhandelsovereenkomst tussen de Verenigde Staten en kleinere economieën in Midden-Amerika, evenals de Dominicaanse Republiek. De Midden-Amerikaanse landen zijn El Salvador, Guatemala, Costa Rica, Nicaragua en Honduras. NAFTA verving de bilaterale overeenkomsten met Canada en Mexico in 1994. De VS onderhandelden opnieuw over de NAFTA in het kader van de overeenkomst tussen de Verenigde Staten en Mexico en Canada, die in 2020 van kracht werd.
Voordelen en nadelen van bilaterale handel
In vergelijking met multilaterale handelsovereenkomsten worden bilaterale handelsovereenkomsten gemakkelijker onderhandeld, omdat slechts twee landen partij zijn bij de overeenkomst. Bilaterale handelsovereenkomsten initiëren en oogsten sneller handelsvoordelen dan multilaterale overeenkomsten.
Wanneer onderhandelingen over een multilaterale handelsovereenkomst mislukken, zullen veel landen in plaats daarvan bilaterale verdragen sluiten. Nieuwe overeenkomsten resulteren echter vaak in concurrerende overeenkomsten tussen andere landen, waardoor de voordelen die de vrijhandelsovereenkomst (FTA) tussen de oorspronkelijke twee landen biedt, teniet worden gedaan.
Bilaterale handelsovereenkomsten vergroten ook de markt voor de goederen van een land. De Verenigde Staten voerden in de vroege jaren 2000 krachtig vrijhandelsovereenkomsten na met een aantal landen onder de regering-Bush.
Naast het creëren van een markt voor Amerikaanse goederen, hielp de uitbreiding de mantra van handelsliberalisering te verspreiden en moedigde ze open grenzen voor handel aan. Bilaterale handelsovereenkomsten kunnen de markten van een land echter scheef trekken wanneer grote multinationale ondernemingen, die over aanzienlijk kapitaal en middelen beschikken om op grote schaal te opereren, een markt betreden die wordt gedomineerd door kleinere spelers. Het gevolg is dat de laatste mogelijk de winkel moet sluiten als ze niet meer bestaan.
Voorbeelden van bilaterale handel
In oktober 2014 hebben de Verenigde Staten en Brazilië een al lang lopend katoengeschil beslecht in de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Brazilië beëindigde de zaak en deed afstand van zijn rechten op tegenmaatregelen tegen de Amerikaanse handel of verdere procedures in het geschil.
Brazilië stemde er ook mee in om geen nieuwe WTO-maatregelen te nemen tegen Amerikaanse katoenondersteuningsprogramma’s terwijl de huidige Amerikaanse Farm Bill van kracht was, of tegen exportkredietgaranties voor landbouwproducten in het kader van het GSM-102-programma. Door de overeenkomst werden Amerikaanse bedrijven niet langer onderworpen aan tegenmaatregelen, zoals verhoogde tarieven van in totaal honderden miljoenen dollars per jaar.
In maart 2016 bereikten de Amerikaanse regering en de regering van Peru een akkoord om de belemmeringen voor de export van Amerikaans rundvlees naar Peru, die sinds 2003 van kracht waren, weg te nemen.
De overeenkomst opende een van de snelstgroeiende markten in Latijns-Amerika. In 2015 exporteerden de Verenigde Staten $ 25,4 miljoen aan rundvlees en rundvleesproducten naar Peru. Het schrappen van de certificeringsvereisten van Peru, bekend als het exportverificatieprogramma, verzekerde Amerikaanse boeren van grotere markttoegang.
De overeenkomst weerspiegelde de in de VS verwaarloosbare risicoclassificatie voor boviene spongiforme encefalopathie (BSE) door de Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE).
De Verenigde Staten en Peru hebben ingestemd met wijzigingen in certificeringsverklaringen waardoor rundvlees en rundvleesproducten van federaal geïnspecteerde Amerikaanse bedrijven in aanmerking komen voor export naar Peru, in plaats van alleen rundvlees en rundvleesproducten van bedrijven die deelnemen aan de exportverificatie (EV) van de USDA Agricultural Marketing Service (AMS). ) programma’s onder eerdere certificeringsvereisten.