Obligatie ETF
Wat is een obligatie-ETF?
Bond Exchange Traded Funds (ETF’s) zijn een soort exchange traded fund (ETF) dat uitsluitend in obligaties belegt. Deze zijn vergelijkbaar met obligatiebeleggingsfondsen omdat ze een portefeuille van obligaties aanhouden met verschillende specifieke strategieën – van Amerikaanse staatsobligaties tot hoge opbrengsten – en een aanhoudperiode – tussen de lange en korte termijn.
Obligatie-ETF’s worden passief beheerd en verhandeld, vergelijkbaar met aandelen-ETF’s op grote beurzen. Dit helpt de marktstabiliteit te bevorderen door in tijden van stress liquiditeit en transparantie toe te voegen.
Belangrijkste leerpunten
- Obligatie-ETF’s zijn op de beurs verhandelde fondsen die beleggen in verschillende vastrentende effecten, zoals bedrijfsobligaties of schatkistcertificaten.
- Obligatie-ETF’s stellen gewone beleggers in staat om op een goedkope manier passieve blootstelling te verwerven aan benchmarkobligatie-indices.
- Obligatie-ETF’s zijn beschikbaar voor een verscheidenheid aan obligatiecategorieën, waaronder staatsobligaties, bedrijven, converteerbare obligaties en obligaties met variabele rente.
- Obligatie-ETF’s zijn ook vatbaar voor laddering.
- Beleggers dienen de risico’s van obligatie-ETF’s te begrijpen, inclusief het effect van renteveranderingen.
Inzicht in obligatie-ETF’s
Obligatie-ETF’s worden de hele dag op een gecentraliseerde beurs verhandeld, in tegenstelling tot individuele obligaties, die over-the-counter worden verkocht door obligatiemakelaars. De structuur van traditionele obligaties maakt het voor beleggers moeilijk om een obligatie te vinden met een aantrekkelijke prijs. Obligatie-ETF’s vermijden dit probleem door te handelen op belangrijke indices, zoals de New York Stock Exchange (NYSE).
Als zodanig kunnen ze beleggers de mogelijkheid bieden om blootstelling aan de obligatiemarkt te verwerven met het gemak en de transparantie van aandelenhandel. Obligatie-ETF’s zijn ook meer liquide dan individuele obligaties en onderlinge fondsen, die tegen één prijs per dag worden verhandeld nadat de markt is gesloten. En in tijden van nood kunnen beleggers een obligatieportefeuille verhandelen, zelfs als de onderliggende obligatiemarkt niet goed functioneert.
Obligatie-ETF’s betalen rente via een maandelijks dividend, terwijl eventuele meerwaarden worden uitbetaald via een jaarlijks dividend. Voor belastingdoeleinden worden deze dividenden behandeld als inkomsten of vermogenswinsten. De belastingefficiëntie van obligatie-ETF’s speelt echter geen grote rol, omdat vermogenswinsten niet zo’n grote rol spelen bij het rendement van obligaties als bij aandelenrendementen. Bovendien zijn obligatie-ETF’s wereldwijd beschikbaar.
Zowel obligatie-beleggingsfondsen als obligatie-ETF’s hebben overeenkomsten, maar de posities binnen de fondsen en de vergoedingen die aan beleggers in rekening worden gebracht, kunnen variëren.
Amerikaanse obligatie-ETF’s beleefden een recordjaar in 2020. Amerikaanse obligatie-ETF’s genereerden in 2020 $ 168 miljard. In oktober 2019 bedroegen de wereldwijde obligatie-ETF’s onder beheer meer dan $ 1 biljoen, en in oktober 2020 behoren obligatie-ETF’s tot de snelgroeiende categorieën. in vermogensbeheer, op $ 1,4 biljoen.
Soorten obligatie-ETF’s
Er zijn verschillende ETF’s voor de verschillende deelsectoren. Enkele voorbeelden zijn:
- Treasury Bond ETF’s (voorbeelden zijn: SCHO, PLW)
- Bedrijfsobligaties ETF’s (AGG, LKOR, SPLB)
- Junk Bond ETF’s (JNK, HYG)
- Internationale obligatie-ETF’s (BNDX, IYH)
- ETF’s met variabele rente (FLTR)
- Converteerbare obligatie-ETF’s (ICVT)
- Leveraged Bond ETF’s (TMF)
Beleggers die niet zeker weten in welk type ze moeten beleggen, moeten rekening houden met ETF’s op de totale obligatiemarkt, die beleggen in de hele Amerikaanse obligatiemarkt.
Voordelen en nadelen van obligatie-ETF’s
Obligatie-ETF’s bieden veel van dezelfde kenmerken van een individuele obligatie, waaronder een reguliere couponbetaling. Een van de belangrijkste voordelen van het bezitten van obligaties is de kans om regelmatig vaste betalingen te ontvangen. Deze betalingen gebeuren traditioneel om de zes maanden. Obligatie-ETF’s hebben daarentegen activa met verschillende vervaldata. Het is dus mogelijk dat voor sommige obligaties in de portefeuille op elk moment een coupon moet worden betaald. Om deze reden betalen obligatie-ETF’s elke maand rente, waarbij de waarde van de coupon van maand tot maand varieert.
De activa in het fonds veranderen voortdurend en vervallen niet. In plaats daarvan worden obligaties gekocht en verkocht wanneer ze vervallen of de beoogde leeftijdscategorie van het fonds verlaten. De uitdaging voor de architect van een obligatie-ETF is ervoor te zorgen dat hij zijn respectieve index op een kosteneffectieve manier nauwlettend volgt, ondanks het gebrek aan liquiditeit op de obligatiemarkt. De meeste obligaties worden aangehouden tot de vervaldag, dus een actieve secundaire markt is doorgaans niet beschikbaar voor hen. Dit maakt het moeilijk om ervoor te zorgen dat een obligatie-ETF voldoende liquide obligaties omvat om een index te volgen. Deze uitdaging is groter voor bedrijfsobligaties dan voor staatsobligaties.
De leveranciers van obligatie-ETF’s omzeilen het liquiditeitsprobleem door representatieve steekproeven te gebruiken, wat simpelweg betekent dat alleen een voldoende aantal obligaties wordt gevolgd om een index weer te geven. De obligaties die in de representatieve steekproef worden gebruikt, zijn meestal de grootste en meest liquide in de index. Gezien de liquiditeit van staatsobligaties zullen tracking-fouten minder een probleem zijn bij ETF’s die staatsobligatie-indices vertegenwoordigen.
Obligatie-ETF’s zijn een geweldige optie om blootstelling te krijgen aan de obligatiemarkt, maar er zijn enkele opvallende beperkingen. Om te beginnen loopt de initiële investering van een belegger een groter risico in een ETF dan in een individuele obligatie. Aangezien een obligatie-ETF nooit afloopt, is er geen garantie dat de hoofdsom volledig wordt terugbetaald. Bovendien heeft een rentestijging de neiging om de prijs van de ETF te schaden, net als een individuele obligatie. Aangezien de ETF echter niet volwassen wordt, is het moeilijk om het renterisico te beperken.
Obligatie-ETF’s versus obligatie-beleggingsfondsen versus obligatieladders
De beslissing om een obligatiefonds of een obligatie-ETF te kopen, hangt meestal af van de beleggingsdoelstelling van de belegger. Als u actief beheer wilt , bieden obligatie-beleggingsfondsen meer keuzes. Als u van plan bent regelmatig te kopen en verkopen, zijn obligatie-ETF’s een goede keuze. Voor langetermijnbeleggers die kopen en vasthouden, kunnen onderlinge fondsen voor obligaties en obligatie-ETF’s aan uw behoeften voldoen, maar het is het beste om uw onderzoek te doen naar de belangen in elk fonds.
Als transparantie belangrijk is, kunt u met obligatie-ETF’s op elk moment de posities in het fonds zien. Als u zich echter zorgen maakt over het feit dat u uw ETF-belegging niet kunt verkopen vanwege het gebrek aan kopers op de markt, is een obligatiefonds wellicht een betere keuze, aangezien u uw bezit weer kunt verkopen aan de emittent van het fonds. Zoals bij de meeste investeringsbeslissingen, is het belangrijk om uw onderzoek te doen en contact op te nemen met uw makelaar of financieel adviseur.
De liquiditeit en transparantie van een ETF bieden voordelen ten opzichte van een passief aangehouden obligatieladder. Obligatie-ETF’s bieden onmiddellijke diversificatie en een constante duration, wat betekent dat een belegger slechts één transactie hoeft te doen om een vastrentende portefeuille op gang te krijgen. Een obligatieladder, waarbij individuele obligaties moeten worden gekocht, biedt deze luxe niet.
Een nadeel van obligatie-ETF’s is dat ze een doorlopende beheervergoeding in rekening brengen. Hoewel lagere spreads op ETF’s op handelsobligaties dit enigszins helpen compenseren, zal de kwestie op de langere termijn nog steeds de overhand krijgen met een buy-and-hold-strategie. Het initiële handelsspreidingsvoordeel van obligatie-ETF’s wordt in de loop van de tijd uitgehold door de jaarlijkse beheervergoeding. Het tweede nadeel is dat er geen flexibiliteit is om iets unieks voor een portfolio te creëren. Als een belegger bijvoorbeeld op zoek is naar een hoog inkomen of helemaal geen onmiddellijke inkomsten, zijn obligatie-ETF’s mogelijk niet het geschikte product.
Veel Gestelde Vragen
Zijn obligatie-ETF’s hetzelfde als obligaties?
Nee. ETF’s zijn gepoolde beleggingen die in een reeks effecten beleggen. Beleggers kunnen ETF’s kopen en verkopen zoals aandelen op beurzen, en obligatie-ETF’s volgen de prijzen van de obligatieportefeuille die het vertegenwoordigt.
Zijn obligatie-ETF’s een goede investering?
De meeste beleggers zouden wat geld moeten hebben toegewezen aan obligaties. Obligatie-ETF’s zijn over het algemeen meer liquide en kosteneffectiever dan obligatiebeleggingsfondsen, en bieden gediversifieerde obligatieposities voor een reeks obligatiesoorten, van Amerikaanse staatsobligaties tot junkbonds.
Betalen obligatie-ETF’s rente of dividenden aan aandeelhouders?
Obligatie-ETF’s keren maandelijks dividend uit op basis van de rente-inkomsten die zijn verdiend met de obligaties in de portefeuille van het fonds.
Wat is een Obligatie ETF-ladderstrategie?
Een ladderstrategie maakt gebruik van obligaties met verschillende looptijden om het renterisico te verminderen. Dit kan met individuele obligaties, maar ook met obligatie-ETF’s van verschillende duration.