Bel

Wat is een oproep?

Een telefoontje kan twee dingen betekenen. Het kan verwijzen naar een optiecontract dat de eigenaar het recht geeft, maar niet de verplichting, om binnen een bepaalde tijd een bepaald bedrag van een onderliggend effect tegen een bepaalde prijs te kopen. Het kan ook verwijzen naar een oproepveiling, een tijd waarin kopers een maximaal aanvaardbare prijs bepalen om te kopen, en verkopers de minimaal bevredigende prijs instellen om een effect op een beurs te verkopen. Het matchen van kopers en verkopers in dit proces verhoogt de liquiditeit en verlaagt de volatiliteit. De veiling wordt ook wel een belmarkt genoemd.

Basisprincipes van een oproep

Een belveiling  wordt ook wel een belmarkt genoemd. De call-veiling is een soort handelsmethode op een effectenbeurs waarbij prijzen worden bepaald door te handelen gedurende een bepaalde tijd en periode. Een  calloptie is een afgeleid product dat wordt verhandeld op een formele beurs of op de over-the-counter  markt. De term call wordt ook gebruikt door kredietverstrekkers wanneer ze de volledige terugbetaling van een gedekte lening willen eisen.

Hieronder ziet u een voorbeeld van een lang gesprek.

Hieronder ziet u een voorbeeld van een korte oproep.

Bel optie

Voor call-opties kan het onderliggende instrument een aandeel, obligatie, vreemde valuta, grondstof of elk ander verhandeld instrument zijn. De call-eigenaar heeft het recht, maar niet de plicht, om het onderliggende effecteninstrument binnen een bepaalde periode tegen een bepaalde uitoefenprijs te kopen. De verkoper van een optie wordt soms de schrijver genoemd. Een verkoper moet het contract nakomen en de onderliggende waarde leveren als de optie wordt uitgeoefend.

Wanneer de uitoefenprijs van de call lager is dan de marktprijs op de uitoefeningsdatum, kan de houder van de optie zijn calloptie gebruiken om het instrument tegen de lagere uitoefenprijs te kopen. Als de marktprijs lager is dan de uitoefenprijs, vervalt de call ongebruikt en is hij waardeloos. Een calloptie kan ook vóór de vervaldatum worden verkocht als deze een intrinsieke waarde heeft op basis van de bewegingen van de markt.

De putoptie is het tegenovergestelde van een calloptie. De puteigenaar heeft het recht, maar niet de plicht, om een ​​onderliggend instrument tegen de gegeven uitoefenprijs en periode te verkopen. Handelaren in derivaten combineren vaak oproepen en stellen in staat om het risico dat ze nemen te vergroten, te verkleinen of anderszins te beheren.

Veiling bellen

Bij een oproepveiling stelt de beurs een specifiek tijdsbestek in om een ​​aandeel te verhandelen. Veilingen zijn het meest gebruikelijk op kleinere beurzen met het aanbieden van een beperkt aantal aandelen. Alle effecten kunnen gelijktijdig worden verhandeld, of ze kunnen opeenvolgend worden verhandeld. Kopers van een aandeel zullen hun maximaal aanvaardbare prijs bepalen en verkopers zullen hun minimaal aanvaardbare prijs aangeven. Alle geïnteresseerde handelaars moeten tegelijkertijd aanwezig zijn. Bij het einde van de veilingoproepperiode is het  effect illiquide  tot de volgende oproep. Overheden maken soms gebruik van call-veilingen wanneer ze schatkistpapier, wissels en obligaties verkopen.

Het is belangrijk om te onthouden dat bestellingen in een call-veiling geprijsde bestellingen zijn, wat betekent dat deelnemers vooraf de prijs specificeren die ze bereid zijn te betalen. De deelnemers aan een veiling kunnen de omvang van hun verliezen of winsten niet beperken omdat aan hun bestellingen wordt voldaan tegen de prijs die tijdens de veiling is bereikt.

Voorbeeld van een calloptie

Stel dat een handelaar een calloptie koopt met een premie van $ 2 voor de aandelen van Apple tegen een uitoefenprijs van $ 100. De optie vervalt een maand later. De call-optie geeft haar het recht, maar niet de verplichting, om de aandelen van het bedrijf Cupertino, die worden verhandeld tegen $ 120 toen de optie werd geschreven, voor $ 100 een maand later te kopen. De optie vervalt waardeloos als de aandelen van Apple een maand later voor minder dan $ 100 van eigenaar wisselen. Maar een prijs hoger dan $ 100 geeft de koper van de optie de kans om aandelen van het bedrijf te kopen voor een prijs die goedkoper is dan de marktprijs.

Voorbeeld van een oproepveiling

Stel dat de prijs van een aandeel ABC wordt bepaald met behulp van een oproepveiling. Er zijn drie kopers voor de aandelen – X, Y en Z. X heeft een order geplaatst om 10.000 ABC-aandelen te kopen voor $ 10, terwijl Y en Z orders hebben geplaatst voor 5.000 aandelen en 2.500 aandelen voor respectievelijk $ 8 en $ 12. Omdat X het maximale aantal bestellingen heeft, wint ze het bod en wordt de voorraad op de beurs voor $ 10 verkocht. Y en Z betalen ook dezelfde prijs als X. Een soortgelijk proces kan worden gebruikt om de verkoopprijs van een aandeel te bepalen.

Voorbeelden van strategieën die gebruik maken van calls en put zijn onder meer de zeemeeuwoptie.