Opruimvereiste
Wat is een schoonmaakvereiste?
Een saneringsvereiste is een voorwaarde die vaak wordt geschreven in de contracten van jaarlijks hernieuwbare kredietlijnen of doorlopende kredietlijnen. Opschonen is meestal niet vereist voor beveiligde creditcards of lijnen.
Een clausule inzake saneringsvereisten kan van de lener verlangen dat hij een eventueel uitstaand saldo op de kredietlijn afbetaalt en vervolgens gedurende een bepaalde periode stopt met het gebruik van de kredietlijn. Opschoningsvereisten worden meestal geïmplementeerd om te voorkomen dat kredietnemers kredietlijnen gebruiken als doorlopende permanente financiering.
Een schoonmaakverplichting wordt ook wel een “jaarlijkse schoonmaakbeurt” genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een saneringsvereiste is een voorwaarde die vaak wordt opgenomen in de contracten van jaarlijks hernieuwbare kredietlijnen.
- Hoewel ze steeds minder vaak voorkomen, werden opruimvereisten ooit vaak in contracten opgenomen voordat een kredietlijn aan een bedrijf werd verleend.
- De belangrijkste bedoeling van een saneringsvereiste is ervoor te zorgen dat bedrijven geen kredietlijnen in plaats van inkomsten gebruiken om bedrijfskosten te betalen.
Hoe een schoonmaakvereiste werkt
De bedoeling van een saneringsvereiste-clausule is doorgaans om ervoor te zorgen dat bedrijven niet te zwaar gaan vertrouwen op een kredietlijn die ze opzetten en dat hun inkomsten uit verkoop de belangrijkste bron van inkomsten zijn. Zonder dergelijke beperkingen is het aannemelijk dat een bedrijf zijn reguliere, terugkerende bedrijfskosten – zoals salarisadministratie, huur of nutsvoorzieningen – via een kredietlijn betaalt in plaats van uit gegenereerde inkomsten. Een dergelijke afhankelijkheid van een kredietlijn kan erop duiden dat het bedrijf niet genoeg inkomsten genereert om zichzelf te onderhouden of zijn schulden af te lossen. Dit zou ertoe kunnen leiden dat een bedrijf steeds meer kredietlijnen afsluit om zijn rekeningen te betalen totdat het alle beschikbare kredietopties heeft benut.
De voorwaarden van een saneringsvereiste kunnen de lener ertoe verplichten het saldo op zijn kredietlijn te zuiveren en het gedurende 90 opeenvolgende dagen (gedurende een periode van 12 maanden) op nul te houden.
Andere bepalingen van opschoningsperioden kunnen zijn dat klanten geen rekening-courantkrediet hebben gedurende 30 of 60 dagen per jaar dat ze een doorlopende kredietlijn gebruiken. Er kan ook een vereiste zijn dat het geldbedrag dat van de kredietlijn uitstaat, binnen bepaalde limieten moet worden gehouden. De klant kan bijvoorbeeld de beperking hebben dat gedurende ten minste 30 dagen van de periode van 12 maanden het hoofdsaldo een bepaald percentage van de volledige kredietlijn niet mag overschrijden. Dit zou de lener dwingen om het gebruik van de kredietlijn te beperken of het saldo af te betalen om het binnen die parameters te houden.
Dergelijke vereisten kunnen financiële instellingen helpen hun blootstelling te verminderen door enige garantie te bieden dat hun klanten geen schulden opbouwen die ze niet kunnen terugbetalen. Opschoningsvereisten worden echter minder gebruikelijk. Veel bankinstellingen zien de noodzaak niet in om hun klanten hun kredietlijnen te laten “opschonen”, zolang de rekeningen van de klanten up-to-date zijn en de aflossingen en rentebetalingen op tijd worden ontvangen.