Commercieel outputbeleid (COP)
Wat is een commercieel outputbeleid (COP)?
Een commercieel outputbeleid (COP) is een verzekering die zowel dekking biedt voor commercieel onroerend goed als voor de binnenvaart. Het is een bijgewerkte versie van het outputbeleid (MOP) van de fabrikant en is ontworpen om ervoor te zorgen dat het product of de “output” van een bedrijf wordt beschermd tegen financieel verlies tot aan het punt waarop het zijn eindbestemming bereikt.
Belangrijkste leerpunten
- Een commercieel outputbeleid (COP) is een verzekering die commercieel eigendom en binnenvaartdekking bundelt.
- Het doel is ervoor te zorgen dat het product van een bedrijf zowel tijdens de productie als tijdens het transport verzekerd is.
- Commercieel outputbeleid (COP) is een bijgewerkte versie van het outputbeleid van de fabrikant (MOP), dat voor het eerst beschikbaar kwam in de jaren vijftig.
- Ze zijn flexibel genoeg om aan de meeste behoeften van het bedrijf te voldoen en worden vaak geprijsd op basis van een beoordelingssysteem voor tekortkomingen.
Inzicht in een commercieel outputbeleid (COP)
Soms is een standaardverzekering voor commercieel onroerend goed, die het onroerend goed en de uitrusting van een bedrijf dekt tegen gevaren als brand, diefstal en natuurrampen, niet voldoende. Bedrijven zijn afhankelijk van het schadevrij houden van hun goederen gedurende het hele productieproces , maar moeten ook rekening houden met de mogelijke schade als de goederen buiten de fabrieksmuren worden vervoerd.
Commerciële outputpolissen (COP) helpen bedrijven hiaten in de verzekeringsdekking te voorkomen wanneer ze de goederen die ze produceren verplaatsen, naar andere faciliteiten of naar de markt. Dit vakje wordt aangevinkt door de binnenvaartcomponent, die dekking biedt voor eigendommen die worden vervoerd via niet-waterroutes.
Bedrijven die actief zijn in meerdere locaties zou kunnen overwegen een commercieel uitgang beleid (COP) ter bescherming tegen risico’s blootstellingen in verband met het transport van de uitgang tussen de verschillende faciliteiten, evenals verzending naar klanten. De soorten bedrijven die een commercieel outputbeleid (COP) kunnen kopen, zijn onder meer fabrikanten, groothandels, distributeurs en andere bedrijven die goederen verwerken en assembleren.
Jaren 50
Het decennium commerciële outputbeleid (COP), of het outputbeleid van de fabrikant (MOP) zoals ze toen bekend waren, kwam voor het eerst beschikbaar.
Soorten commercieel outputbeleid (COP)
Commercieel outputbeleid (COP) is doorgaans flexibel. Het is mogelijk om een verscheidenheid aan verschillende eigendommen te verzekeren en ook extra optionele functies aan te schaffen, die gericht zijn op specifieke mogelijke oorzaken van verlies, zoals misdaad, oneerlijkheid van medewerkers, defecte apparatuur en bederf.
De output van het bedrijf bepaalt het type dekking en de limiet die het nodig heeft. Een fabrikant wil er bijvoorbeeld voor zorgen dat de apparatuur die hij gebruikt om zijn output te verwerken, beschermd is tegen breuk, terwijl een productdistributiebedrijf zich wil verzekeren tegen bederf van fruit en groenten tijdens het transport.
Prijsmethoden voor commercieel outputbeleid (COP)
Vervoerders kunnen een zogenaamd beoordelingsysteem voor tekortkomingen gebruiken om deze polissen te prijzen. Tekortkomingen kunnen variëren van 0 tot 40.000 of meer, op basis van een reeks objectieve criteria, en afhankelijk van het type industrie, de betrokken goederen, transportafstand, type vervoerder, enz.
Een underwriter zou bijvoorbeeld 10.000 deficiëntiepunten kunnen toekennen, en dat wijst op verlieskosten van bijvoorbeeld tussen 0,90 en 1,05. De beoordeling is ontworpen om op het gehele risico te zijn gebaseerd, dus er is veel manoeuvreerruimte in het beoordelingssysteem.
Het idee is om flexibel te zijn. Dat betekent dat als het risico sterk verandert of een underwriter meer of minder van dit soort zaken wil, de rating kan worden aangepast.
Voordelen en nadelen van een commercieel outputbeleid (COP)
Commercieel outputbeleid (COP) biedt doorgaans een bredere dekking dan commerciële pakketpolissen (CPP’s) en premies kan betalen voor bescherming die het niet nodig heeft.