Conventionele cashflow

Wat is conventionele cashflow?

Conventionele cashflow is een reeks inkomende en uitgaande cashflows in de loop van de tijd, waarbij er slechts één verandering in de cashflowrichting is. Een conventionele cashflow voor een project of investering wordt doorgaans gestructureerd als een initiële uitgave of uitstroom, gevolgd door een aantal instromen gedurende een bepaalde periode. In termen van wiskundige notatie zou dit worden weergegeven als , +, +, +, +, +, wat een initiële uitstroom aanduidt in tijdsperiode 0, en instroom gedurende de volgende vijf perioden.

Een veel voorkomende toepassing van conventionele cashflow is de analyse van de netto contante waarde (NPV). NPV helpt bij het bepalen van de waarde van een reeks toekomstige kasstromen in dollars van vandaag en vergelijkt die waarden met het rendement van een alternatieve investering. Het rendement van de conventionele kasstromen van een project in de loop van de tijd moet bijvoorbeeld hoger zijn dan de drempel van het bedrijf of het minimumrendement dat nodig is om winstgevend te zijn.

Inzicht in conventionele cashflow

Een project of investering met een conventionele cashflow begint met een negatieve cashflow (de investeringsperiode), gevolgd door opeenvolgende periodes van positieve cashflows die na voltooiing door het project worden gegenereerd. Het rendement van de investering of het project wordt het interne rendement (IRR) genoemd.

Kasstromen worden gemodelleerd voor NPV-analyse bij kapitaalbudgettering voor een bedrijf dat een aanzienlijke investering overweegt. Denk bijvoorbeeld aan een nieuwe productiefaciliteit of een uitbreiding van een transportvloot. Een enkele IRR kan worden berekend op basis van dit soort projecten, met de IRR in vergelijking met een bedrijf hurdle rate of minimale rendement voor de economische aantrekkelijkheid van het project te bepalen.

Conventionele versus onconventionele cashflows

Omgekeerd brengen onconventionele kasstromen meer dan één verandering in de richting van de kasstroom met zich mee en resulteren in twee rendementen met verschillende tussenpozen. Met andere woorden, onconventionele cashflows hebben meer dan één uitgave of investering, terwijl conventionele cashflows er maar één hebben.

Als we teruggaan naar ons voorbeeld van de fabrikant, laten we zeggen dat er een eerste uitgave was om een ​​apparaat te kopen, gevolgd door positieve kasstromen. In jaar vijf zal er echter nog een gelduitgave nodig zijn voor upgrades van de apparatuur, gevolgd door een nieuwe reeks positieve kasstromen die worden gegenereerd. Een IRR of rendement moet worden berekend voor de eerste vijf jaar en een andere IRR voor de tweede periode van cashflows na de tweede uitgave van contanten.

Twee rendementspercentages voor een project of investering kunnen beslissingsonzekerheid voor het management veroorzaken als de ene IRR de drempel overschrijdt en de andere niet. Als er onzekerheid bestaat over welke IRR de overhand zou kunnen hebben, zal het management niet het vertrouwen hebben om door te gaan met de investering.

Voorbeeld van conventionele cashflow

Een hypotheek is een voorbeeld van conventionele cashflow. Stel dat een financiële instelling 30 jaar lang $ 300.000 leent aan een huiseigenaar of investeerder in onroerend goed tegen een vaste rente van 5%. De geldschieter ontvangt vervolgens ongeveer $ 1.610 per maand (of $ 19.325 per jaar) van de lener voor de aflossing van de hoofdsom en de rente. Als de jaarlijkse kasstromen worden aangeduid met wiskundige tekens vanuit het oogpunt van de kredietverstrekker, zou dit verschijnen als een initiële , gevolgd door + tekens voor de volgende 30 perioden.