Zakelijke verantwoording
Wat is zakelijke verantwoording?
Maatschappelijke verantwoording verwijst naar de prestaties van een beursgenoteerd bedrijf op niet-financiële gebieden zoals sociale verantwoordelijkheid en duurzaamheid. De verantwoordingsplicht van het bedrijf omhelst dat financiële prestaties niet het enige belangrijke doel van een bedrijf mogen zijn en dat aandeelhouders niet de enige mensen zijn aan wie een bedrijf verantwoordelijk moet zijn; belanghebbenden zoals werknemers en leden van de gemeenschap hebben ook verantwoording nodig.
Inzicht in zakelijke verantwoording
In combinatie met de financiële jaarverslagen die de Securities and Exchange Commission (SEC) van bedrijven verlangt, publiceren veel beursgenoteerde bedrijven hun eigen verantwoordingsrapporten om aan de eisen van hun aandeelhouders en het publiek te voldoen. Particuliere organisaties, die geen deel uitmaken van een overheidsinstantie, stellen normen vast voor sociale en ecologische verantwoordelijkheid waaraan zij verwachten dat openbare bedrijven voldoen en waarvoor zij verantwoording afleggen.
Corporate accountability houdt in dat bedrijven verantwoordelijk moeten worden gehouden voor de impact van hun acties op de samenleving en het milieu. Corporate accountability is ook een belangrijk concept voor investeerders en aandeelhouders die betrokken zijn bij ethisch beleggen.
Belangrijkste leerpunten
- Maatschappelijke verantwoording verwijst naar de prestaties van een beursgenoteerd bedrijf op niet-financiële gebieden zoals sociale verantwoordelijkheid en duurzaamheid.
- Corporate accountability houdt in dat een bedrijf niet alleen winst moet maken voor zijn aandeelhouders, maar ook verantwoording moet afleggen aan zijn werknemers en leden van de gemeenschap.
- De concepten van corporate accountability zijn belangrijk voor degenen die zich bezighouden met ethisch beleggen.
Zakelijke verantwoording in de geschiedenis
Regeringen hebben geen brede bevoegdheid om bedrijven te reguleren, behalve wanneer er specifieke wetgeving is aangenomen. Historisch gezien heeft het aannemen van dergelijke wetgeving een gezamenlijke publieke inspanning vereist om politici ervan te overtuigen bepaalde praktijken te reguleren.
Een van deze eerste pogingen was de campagne om advertenties voor het roken van tabak te verbieden en tabaksproducten als gevaarlijk te bestempelen, wat resulteerde in de goedkeuring van de wet op het roken van sigaretten op de openbare gezondheid in 1969. Dit veroorzaakte zowel publieke verontwaardiging op televisie- als radiospots voor het lokken van nieuwe rokers zonder evenveel gewicht te geven aan de opvattingen dat roken gevaarlijk is, evenals een uitvoerig rapport van het Office of the Surgeon General waarin de specifieke gezondheidsrisico’s van roken worden geschetst.
Andere campagnes voor zakelijke verantwoording
Daaropvolgende campagnes hebben gelobbyd voor andere volksgezondheidsinitiatieven, milieuvriendelijke of duurzame bedrijfspraktijken en sociale rechtvaardigheidskwesties zoals uitbuiting van werknemers en omkoping en corruptie. Soms worden initiatieven uitgelokt door specifieke incidenten, zoals periodieke campagnes om de praktijken in de olie-industrie te reguleren na veel publiciteit over olielozingen. Veel non-profitorganisaties – zoals Corporate Accountability International en Friends of the Earth – hebben richtlijnen om te lobbyen voor meer zakelijke verantwoording voor specifieke campagnes.
Zakelijke verantwoordingsrapporten
De toegenomen prevalentie van dergelijke bewegingen en de toegenomen bezorgdheid over ethisch of verantwoord beleggen heeft ertoe geleid dat veel bedrijven jaarlijkse verslagen over de verantwoordingsplicht van bedrijven opstellen. Er is geen duidelijk formaat voor deze rapporten en ze verschillen sterk van branche tot branche. Talrijke particuliere organisaties bieden echter diensten of richtlijnen om de verantwoordingsplicht van bedrijven te volgen en hun praktijken te beoordelen.
Rapportages over verantwoordingsplicht van bedrijven kunnen als goede publiciteit dienen voor een bedrijf. Gemeenschappelijke rapportagefuncties zijn onder meer secties over de behandeling van werknemers, inspanningen om op een duurzame manier goederen te produceren of diensten te verlenen, bedrijfscultuur en intern beheer, en kwantitatieve schattingen van de externe effecten – zowel goede als slechte – van de zakelijke praktijken van bedrijven.
Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) versus Verantwoord Ondernemen
Is er een verschil tussen maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) en verantwoord ondernemen? De twee termen worden soms verward of als synoniem beschouwd. Maatschappelijk verantwoord ondernemen en verantwoord ondernemen worden echter meestal van elkaar onderscheiden op een manier die subtiel lijkt, maar een belangrijk onderscheid met zich meebrengt.
In grote lijnen zijn zowel maatschappelijk verantwoord ondernemen als maatschappelijk verantwoord ondernemen van mening dat bedrijven verantwoordelijkheden hebben die verder gaan dan het genereren van winst voor hun aandeelhouders. Dergelijke verantwoordelijkheden omvatten de negatieve plicht om geen schade toe te brengen aan het milieu, individuen of gemeenschappen, en de positieve plicht om de samenleving en het milieu te beschermen – bijvoorbeeld door de rechten te beschermen van werknemers en gemeenschappen die worden beïnvloed door zakelijke activiteiten.
Waar maatschappelijk verantwoord ondernemen echter vaak wijst op vrijwillige benaderingen, verwijst bedrijfsaansprakelijkheid meestal naar meer confronterende of afdwingbare strategieën om het gedrag van bedrijven te beïnvloeden – druk die wordt uitgeoefend door sociale en politieke actoren buiten het bedrijf zelf. Dergelijke actoren kunnen een reeks strategieën toepassen, inclusief maar niet beperkt tot het mobiliseren van juridische mechanismen om sociale normen af te dwingen.
Dus de preventieve maatregel van corporate accountability om jaarlijkse verantwoordingsverslagen op te stellen.