Alles wat u moet weten over levensverzekeringen in eigendom van bedrijven

Levensverzekeringen bieden financiële bescherming voor miljoenen mensen in Amerika en de rest van de wereld. Niet alle levensverzekeringen worden door particulieren gekocht; Veel bedrijven en andere instellingen gebruiken levensverzekeringen ook voor verschillende doeleinden, zoals het verschaffen van liquiditeit. Maar de regels die betrekking hebben op het eigendom van levensverzekeringen door bedrijven zijn iets complexer dan bij individuele of collectieve polissen. Dit artikel behandelt de geschiedenis, het doel en de belastingheffing van collectieve levensverzekeringen (COLI) in Amerika.

ZIE: Hoeveel levensverzekeringen moet u meenemen?

Aard en doel van COLI

Zoals de naam al aangeeft, verwijst COLI naar levensverzekeringen die door een bedrijf worden gekocht voor eigen gebruik. Het bedrijf is de volledige of gedeeltelijke begunstigde van de polis en een werknemer of een groep werknemers, eigenaar of schuldenaar wordt vermeld als verzekerde (n). In wezen verschilt COLI van collectieve levensverzekeringen die doorgaans aan de meeste of alle werknemers in een bedrijf worden aangeboden, omdat dit type verzekering bedoeld is om de werknemers en hun gezinnen te beschermen en niet het bedrijf zelf. COLI kan op veel verschillende manieren worden gestructureerd om veel verschillende doelstellingen te bereiken. Een van de meest voorkomende is om bepaalde soorten niet-gekwalificeerde plannen te financieren, zoals een premiebedrag, met de het restant gaat naar de werknemer die op de polis verzekerd is. Andere vormen van COLI zijn onder meer een levensverzekering voor een belangrijke persoon die het bedrijf een uitkering bij overlijden uitkeert bij het overlijden van een belangrijke werknemer, en koop-verkoopovereenkomsten die de uitkoop van een overleden partner of eigenaar van een bedrijf financieren.

In veel gevallen wordt de uitkering bij overlijden gebruikt om enkele of alle aandelen van het bedrijf te kopen die eigendom zijn van de overledene (zoals bij een nauw aangehouden bedrijf). COLI wordt ook vaak gebruikt om de kosten van de financiering van verschillende soorten personeelsbeloningen terug te verdienen.

Geschiedenis van COLI

COLI bestaat al meer dan 100 jaar in een of andere vorm; zijn bijnaam als “dode boer” -verzekering vindt zijn oorsprong in het 19e-eeuwse Rusland, waar feodale lijfeigenen werden gekocht en verkocht als eigendom door de rijken. Leden van de heersende klasse konden dode lijfeigenen “kopen” die in eerdere gevallen waren geteld van hun voormalige eigenaars in een morbide poging om onderpand te krijgen om leningen te verkrijgen. Bedrijven gebruikten COLI in Amerika 100 jaar later om een maas in de Internal Revenue Code te exploiteren die een vorm van belastingarbitrage mogelijk maakte, waarbij de eigenaar van een levensverzekering grote leningen kon afsluiten van de contante waarde van de polis en vervolgens aftrekbare rente kon betalen op de betalingen terug in de polis, die op zijn beurt niet als inkomen voor de polishouder werden meegeteld. De Internal Revenue Service (IRS) beperkte deze maas in de wet uiteindelijk tot $ 50.000 contante waarde per polis, maar het gebruik van COLI als tax shelter ging door tot in de jaren tachtig, toen veel bedrijven polissen kochten voor een groot aantal van hun laagste werknemers (vaak zonder hun kennis en / of toestemming) en vervolgens leningen aangaan uit de contante waarde van deze polissen.

De belastingverminderingen die bedrijven ontvingen waren vaak hoger dan de werkelijke kosten van de betaalde premies. Bovendien zou het bedrijf de overlijdensuitkering van de polis innen als de werknemer zou overlijden, waardoor er weinig of niets overblijft voor het gezin of de nalatenschap van de werknemer. In de jaren negentig ging een groot deel van deze activiteit ten onder, toen de IRS deze praktijken hard aanpakte in belastingrechtbanken en overwegend gunstige uitspraken won.

Huidige belastingwetgeving voor COLI

De belastingregels met betrekking tot COLI zijn vrij complex en variëren in sommige gevallen ook enigszins van de ene staat tot de andere. vennootschapsbelasting door het gebruik van COLI te beperken, moeten deze polissen nu aan verschillende criteria voldoen om hun fiscaal voordelige status te behouden:

• COLI-polissen kunnen alleen worden gekocht bij het hoogst gecompenseerde derde van de werknemers.
• Elke werknemer die op een COLI-polis als verzekerde wordt genoemd, moet vóór de aankoop van de polis schriftelijk op de hoogte worden gesteld van het voornemen van het bedrijf om de werknemer te verzekeren en ook van het bedrag van de dekking.
• De werknemer moet ook schriftelijk worden geïnformeerd als het bedrijf een gedeeltelijke of volledige begunstigde van de polis is.