24 juni 2021 11:10

Barst

Wat is een scheur?

Een scheur of scheuruitbreiding is een term die op de energiemarkten wordt gebruikt om de verschillen weer te geven tussen ruwe olie en de prijzen van de in de groothandel verkrijgbare aardolieproducten, zoals vliegtuigbrandstof, kerosine, huisbrandolie en benzine.

Crack of crack spread is een handelsstrategie die wordt gebruikt in dekken tegen de risico’s van ruwe olie en die van aardolieproducten.

Door tegelijkertijd futures op ruwe olie te kopen en futures op aardolieproducten te verkopen, probeert een handelaar een kunstmatige positie te verwerven in de raffinage van olie die door een spread wordt gecreëerd.

Belangrijkste leerpunten

  • De term crack is afgeleid van het gefluïdiseerd katalytisch kraken van ruwe olie, die wordt gebruikt om ruwe olie te raffineren tot aardolieproducten.
  • Door crack spreads te verhandelen, kunnen raffinaderijen hun prijsrisico afdekken.
  • Een enkele productbarst weerspiegelt het verschil tussen de prijzen van één vat ruwe olie en één vat van een bepaald product. Raffinaderijen en investeerders implementeren ook crackstrategieën op meerdere producten.
  • De verhoudingen van aardolieproducten die een raffinaderij uit ruwe olie produceert, kunnen ook barstverspreiding beïnvloeden. Enkele van deze producten zijn asfalt, vliegtuigbrandstof, diesel, benzine en kerosine. 

Een scheur begrijpen

De term crack is afgeleid van het gefluïdiseerd katalytisch kraken van ruwe olie, die wordt gebruikt om ruwe olie te raffineren tot aardolieproducten, zoals benzine en stookolie. Scheur is een eenvoudige berekening die vaak wordt gebruikt om raffinagemarges te schatten en is gebaseerd op een of twee aardolieproducten die in een raffinaderij worden geproduceerd. Crack houdt echter geen rekening met de inkomsten en kosten van raffinaderijen, maar alleen met de prijs van de prijs per vat ruwe olie.

De vergelijking tussen de prijzen van ruwe olie en die van geraffineerde producten zou een indicatie kunnen zijn van de aanbodsituatie op de markt. Een crack spread is typisch een hedge die wordt gecreëerd door long te gaan in oliefutures en tegelijkertijd short te gaan op benzine- en stookoliefutures.

Factoren die scheuren beïnvloeden

De verhoudingen van aardolieproducten die een raffinaderij uit ruwe olie produceert, kunnen ook de verspreiding van scheuren beïnvloeden. Enkele van deze producten zijn asfalt, vliegtuigbrandstof, diesel, benzine en kerosine. In sommige gevallen varieert het geproduceerde aandeel op basis van de vraag van de lokale markt. 

De mix van producten is ook afhankelijk van het soort ruwe olie dat wordt verwerkt. Zwaardere ruwe oliën zijn moeilijker te verfijnen tot lichtere producten zoals benzine. Raffinaderijen die eenvoudiger raffinageprocessen gebruiken, kunnen beperkt zijn in hun vermogen om producten uit zware ruwe olie te produceren.

Voorbeelden van een Crack

Enkel product barst

Een enkele productbarst weerspiegelt het verschil tussen de prijzen van één vat ruwe olie en één vat van een bepaald product. Een ruwe-olieraffinaderij gelooft bijvoorbeeld dat de benzineprijzen de komende twee maanden hoog zullen blijven en wil nu de marges beperken. In februari merkt de raffinaderij op dat May West Texas Intermediate (WTI) ruwe olie-futures worden verhandeld tegen $ 45 per vat en juni New York Harbor RBOB-benzinefutures worden verhandeld tegen $ 2,15 per gallon, of $ 90,30 per vat. De raffinaderij is van mening dat dit een gunstige crack-spread voor één product is van $ 45,30 per vat, of $ 90,30 – $ 45.

Aangezien raffinaderijen ruwe olie kopen om de grondstof te raffineren tot een aardolieproduct, besluit de raffinaderij om de May WTI-futures op ruwe olie te kopen en tegelijkertijd de RBOB-benzinefutures van juni te verkopen. Bijgevolg heeft de raffinaderij een scheur van $ 45,30 weten te bemachtigen.

Meerdere producten kraken

Raffinaderijen en investeerders implementeren ook crackstrategieën op meerdere producten. Een raffinaderij wil zich bijvoorbeeld indekken tegen het risico van stijgende WTI-prijzen voor ruwe olie en dalende prijzen van aardolieproducten. De raffinaderij zou het risico kunnen afdekken met de 3-2-1 crack spread.

Door gebruik te maken van dezelfde futures-prijzen en vervaldata voor WTI-ruwe olie en RBOB-benzine, zou de raffinaderij drie futurescontracten voor ruwe olie kunnen kopen en twee RBOB-benzinefuturescontracten kunnen verkopen. Ervan uitgaande dat futures op stookolie in juni worden verhandeld tegen $ 1,40 per gallon, of $ 58,80 per vat, zou de raffinaderij ook één futurescontract op de grondstof verkopen. Als gevolg hiervan behaalt de raffinaderij een gunstige marge van $ 34,80 per vat, of ($ 58,80 + 2 * $ 90,30 – 3 * $ 45) / 3.