Kredietcrisis
Wat is een kredietcrisis?
Een kredietcrisis verwijst naar een afname van de kredietverlening door financiële instellingen als gevolg van een plotseling tekort aan middelen. Vaak is het een verlenging van een recessie, maar een kredietcrisis maakt het voor bedrijven bijna onmogelijk om geld te lenen omdat kredietverstrekkers bang zijn voor faillissementen of wanbetalingen, wat resulteert in hogere tarieven.
Belangrijkste leerpunten
- Een kredietcrisis verwijst naar een afname van de kredietverlening door financiële instellingen als gevolg van een plotseling tekort aan middelen.
- Een kredietcrisis doet zich vaak voor tijdens recessies, waardoor het voor bedrijven bijna onmogelijk wordt om geld te lenen omdat kredietverstrekkers bang zijn voor faillissementen of wanbetalingen.
- Een kredietcrisis volgt vaak op een periode waarin kredietverstrekkers te soepel zijn in het aanbieden van krediet en resulteert in hogere tarieven als een manier om de kredietverstrekker te compenseren voor het nemen van het extra risico.
Een kredietcrisis begrijpen
Een kredietcrisis is een economische toestand waarin investeringskapitaal moeilijk veilig te stellen is. Banken en andere traditionele financiële instellingen worden op hun hoede voor het lenen van geld aan particulieren en bedrijven, omdat ze bang zijn dat de leners in gebreke blijven. Hierdoor stijgt de rente om de kredietverstrekker te compenseren voor het nemen van het extra risico.
Een kredietcrisis, ook wel kredietcrisis of kredietcrisis genoemd, heeft de neiging zich voor te doen onafhankelijk van een plotselinge verandering in rentetarieven. Particulieren en bedrijven die voorheen leningen konden krijgen om grote aankopen te financieren of activiteiten uit te breiden, zijn plotseling niet in staat om dergelijke fondsen te verwerven. Het daaruit voortvloeiende rimpeleffect is in de hele economie voelbaar, aangezien de tarieven voor het eigenwoningbezit dalen en bedrijven gedwongen worden te bezuinigen vanwege een tekort aan kapitaal.
Credit Crunch Oorzaken
Een kredietcrisis volgt vaak op een periode waarin kredietverstrekkers te soepel zijn in het aanbieden van krediet. Leningen worden verstrekt aan leners met een twijfelachtig vermogen om terug te betalen, en als gevolg daarvan beginnen het wanbetalingspercentage en de aanwezigheid van oninbare schulden te stijgen. In extreme gevallen, zoals de financiële crisis van 2008, wordt het percentage dubieuze debiteuren zo hoog dat veel banken insolvent worden en hun deuren moeten sluiten of op een reddingsoperatie van de overheid moeten vertrouwen om door te gaan.
De gevolgen van een dergelijke crisis kunnen ervoor zorgen dat de slinger in de tegenovergestelde richting zwaait. Bang om opnieuw verbrand te worden door wanbetalingen, beperken banken de kredietverlening en zoeken alleen leners met onberispelijk krediet die het laagst mogelijke risico vormen. Dergelijk gedrag van kredietverstrekkers staat bekend als een vlucht naar kwaliteit.
Gevolgen voor kredietcrisis
Het gebruikelijke gevolg van een kredietcrisis is een aanhoudende recessie of een trager herstel als gevolg van de krimpende kredietvoorziening.
Naast het aanscherpen van de kredietnormen, kunnen kredietverstrekkers de rentetarieven tijdens een kredietcrisis verhogen om meer inkomsten te genereren uit het verminderde aantal klanten dat kan lenen. Verhoogde financieringskosten belemmeren het vermogen van een individu om geld in de economie uit te geven, en het vreet aan bedrijfskapitaal dat anders zou kunnen worden gebruikt om activiteiten te laten groeien en werknemers in dienst te nemen.
Voor sommige bedrijven en consumenten zijn de effecten van een kredietcrisis erger dan een stijging van de kapitaalkosten. Bedrijven die helemaal geen geld kunnen lenen, hebben problemen met groeien of uitbreiden, en voor sommigen wordt het een uitdaging om in bedrijf te blijven. Nu bedrijven hun activiteiten terugschroeven en hun personeelsbestand inkrimpen, daalt de productiviteit en stijgt de werkloosheid, twee leidende indicatoren van een verslechterende recessie.