Aftrekbaar
Wat is een eigen risico?
Voor belastingdoeleinden is een aftrekbaar bedrag een uitgave die een individuele belastingbetaler of een bedrijf kan aftrekken van het gecorrigeerde bruto-inkomen tijdens het invullen van een belastingformulier. De aftrekbare uitgave verlaagt de gerapporteerde inkomsten en daarmee het bedrag aan verschuldigde inkomstenbelastingen.
Amerikaanse individuele belastingbetalers kunnen de standaardaftrek gebruiken of een lijst met al hun aftrekbare uitgaven invullen, afhankelijk van wat resulteert in een lager belastbaar inkomen.
Belangrijkste leerpunten
- De meeste loontrekkenden gebruiken de standaardaftrek. Degenen met zeer hoge aftrekbare kosten kunnen er echter voor kiezen om te “specificeren” als dat resulteert in een kleinere belastingaanslag.
- De lijst met aftrekbare uitgaven voor particulieren is aanzienlijk gekrompen door de belastinghervorming in 2018. Tegelijkertijd is de standaardaftrek bijna verdubbeld.
- Bedrijven moeten al hun bedrijfskosten specificeren om tot het juiste belastbare inkomen te komen.
Inzicht in eigen risico
Voor individuele loontrekkenden zijn de meest gebruikte aftrekposten hypotheekrentebetalingen, staats- en lokale belastingbetalingen, rente op studieleningen en aftrekposten voor liefdadigheidsinstellingen. Er is een aftrek voor eigen medische kosten, maar alleen voor kosten die hoger zijn dan 7,5% van het gecorrigeerde bruto-inkomen van de belastingplichtige.
Mensen die vanuit huis werken en een exclusieve ruimte voor hun werk hebben, kunnen mogelijk veel van de gerelateerde uitgaven aftrekken.
Desalniettemin past de overgrote meerderheid van de Amerikanen de standaardaftrek toe sinds 2018, toen dat cijfer verdubbelde.
- Voor het belastingjaar 2020 is de standaardaftrek voor alleenstaande belastingbetalers en gehuwde personen die afzonderlijk indienen $ 12.400. Voor gehuwde mensen die gezamenlijk een aanvraag indienen, is het $ 24.800. De aftrek voor een gezinshoofd is $ 18.650.
- Voor het belastingjaar 2021 is de standaardaftrek voor alleenstaande belastingbetalers en gehuwde paren die afzonderlijk indienen $ 12.550. Voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen, is het $ 25.100. Voor gezinshoofden is het $ 18.800.
Voorbeeld van standaardaftrek
Of een belastingbetaler nu de standaardaftrek gebruikt of aftrekbare kosten specificeert, het bedrag wordt rechtstreeks afgetrokken van het gecorrigeerde bruto-inkomen. Als een enkele belastingbetaler bijvoorbeeld $ 50.000 bruto-inkomen rapporteert, op basis van het cijfer op een W2-formulier, mag hij dan $ 12.400 aftrekken. Het belastbare inkomen van de persoon is nu $ 37.600.
De standaardaftrek is bijna verdubbeld met de Tax Cuts and Jobs Act van 2017. Ongeveer 90% van de belastingbetalers gebruikt deze nu in plaats van aftrekposten op te sommen.
Het specificeren van aftrekbare kosten in plaats van de standaardaftrek te nemen, vereist nog een vel papier. Een schema A formulier, dat wordt gebruikt om de verschillende aftrekposten die worden geclaimd, vast te leggen, moet worden toegevoegd aan het hoofdbelastingformulier, formulier 1040 of formulier 1040-SR.
Het proces vereist veel administratie, inclusief bonnen of ander bewijs van uitgaven.
Indieners die de standaardaftrek volgen, kunnen alleen formulier 1040 indienen. Degenen die 65 jaar of ouder zijn, kunnen formulier 1040-SR gebruiken. Het is bijna identiek aan Form 1040, maar met een grotere afdruk.
Zakelijke eigen risico’s
Zakelijke eigen risico’s zijn aanzienlijk complexer dan individuele eigen risico’s en vereisen veel meer administratie. Een bedrijf of zelfstandige moet alle ontvangen inkomsten en alle uitbetaalde uitgaven opsommen om de werkelijke winst van het bedrijf te rapporteren. Die winst is het bruto belastbaar inkomen van het bedrijf.
Voorbeelden van gewone zakelijke eigen risico’s zijn onder meer loonkosten, nutsvoorzieningen, huur, leaseovereenkomsten en andere operationele kosten. Extra aftrekbare bedragen zijn onder meer kapitaaluitgaven, zoals afschrijving van apparatuur of onroerend goed.
Toegestane eigen risico’s variëren afhankelijk van de structuur van het bedrijf. Maatschappijen met beperkte aansprakelijkheid (LLC’s) en bedrijven verschillen in de soorten en bedragen van aftrekposten die beschikbaar zijn voor hun eigenaren.3