Vraaggarantie

Wat is een vraaggarantie?

Een vraaggarantie is een soort bescherming die de ene partij bij een transactie de andere partij kan opleggen in het geval dat de tweede partij niet presteert volgens vooraf gedefinieerde specificaties. In het geval dat de tweede partij niet presteert zoals beloofd, ontvangt de eerste partij een vooraf bepaald bedrag aan compensatie van de garantsteller, die de tweede partij zal moeten terugbetalen.

Vraaggaranties begrijpen

Een vraaggarantie wordt meestal afgegeven in plaats van een storting in contanten. Dit kan worden gedaan om de liquiditeit van de betrokken bedrijven te behouden, vooral als er niet genoeg vrije contanten beschikbaar zijn. Hoewel deze situatie kan worden gezien als een solvabiliteitskwestie die leidt tot tegenpartijrisico, kan de vraaggarantie een bedrijf met beperkte kasreserves helpen om te blijven opereren zonder meer kapitaal vast te leggen, terwijl ook het risico voor de partij die de garantie ontvangt, wordt verkleind.

Banken geven doorgaans vraaggaranties af en worden ook gebruikt om de betaling van de garantie te verwerken. Zo kan een importeur van auto’s in de VS een Japanse exporteur om een ​​vraaggarantie vragen. De exporteur gaat naar een bank om een ​​garantie te kopen en stuurt deze naar de Amerikaanse importeur. Als de exporteur zijn einde van de overeenkomst niet nakomt, kan de importeur naar de bank gaan en de vraaggarantie overleggen. De bank geeft de importeur vervolgens het vooraf gedefinieerde bedrag, dat de exporteur aan de bank moet terugbetalen.

Een vraaggarantie lijkt sterk op een kredietbrief, behalve dat de vraaggarantie veel meer bescherming biedt. Zo biedt de kredietbrief alleen bescherming tegen niet-betaling, terwijl een vraaggarantie bescherming kan bieden tegen niet-nakoming, laattijdige uitvoering en zelfs gebrekkige uitvoering.

Hoe een vraaggarantie wordt geïmplementeerd

Een vraaggarantie kan ook een bankgarantie, een uitvoeringsgarantie of een on-demand obligatie worden genoemd, afhankelijk van het gebruik. Een prestatieverbinding kan bijvoorbeeld worden uitgegeven door een verzekeraar of een bank om te garanderen dat een partij zijn contractuele verplichtingen nakomt.  Hoe een vraaggarantie wordt geïmplementeerd en afgedwongen, kan per rechtsgebied verschillen. In sommige landen staat een vraaggarantie los van en staat deze los van het onderliggende contract tussen de partijen in kwestie.

Er is een risico verbonden aan het akkoord gaan met een vraaggarantie. De eerste partij hoeft in de meeste gevallen alleen de vraaggarantie aan de bank te overleggen en om betaling te vragen. Dit kan worden gedaan zonder documentatie te verstrekken waaruit blijkt dat de tweede partij zijn verplichtingen jegens de eerste partij niet is nagekomen. Dit kan de tweede partij blootstellen aan een straf van de eerste partij, zelfs als deze zijn gecontracteerde plichten heeft vervuld.