24 juni 2021 12:05

Wat is het verschil tussen pensionering in Canada en Amerika?

Pensioen in Canada versus Amerika: een overzicht

Amerikaanse en Canadese regeringen bieden veel van dezelfde soorten diensten aan degenen die van plan zijn om met pensioen te gaan en degenen die gepensioneerd zijn. Canadese gepensioneerden vinden het leven na het werk echter veel minder stressvol, omdat de angst dat het geld opraakt niet zo wijdverbreid is als in de Verenigde Staten. Dergelijke angsten drijven sommige Amerikaanse gepensioneerden ertoe om manieren te vinden om hun pensioeninkomen aan te vullen.

Belangrijkste leerpunten

  • De Canadese geregistreerde pensioenspaarplannen en de belastingvrije spaarrekening zijn vergelijkbaar met de traditionele Amerikaanse en Roth IRA’s.
  • Canadese pensioenrekeningen hebben genereuzere premielimieten en minder uitkeringslimieten dan Amerikaanse rekeningen.
  • Het Canadese pensioenplan voor senioren, Old Age Security, wordt gefinancierd door algemene belastinginkomsten, terwijl de Amerikaanse sociale zekerheid wordt gefinancierd door loonheffingen.
  • De Canadese ziektekostenverzekering voor één betaler is gedurende hun hele leven beschikbaar voor burgers.
  • America’s Medicare komt alleen in aanmerking voor personen van 65 jaar en ouder en dekt een lager percentage medische kosten.
  • Canadezen betalen echter over het algemeen meer substantiële inkomstenbelastingen dan Amerikanen.

Een groot voordeel voor Canadezen is het door de overheid gefinancierde universele gezondheidszorgsysteem, dat hen voorziet van essentiële medische diensten gedurende hun hele leven, evenals bij pensionering, zonder copays of eigen risico.

Daarentegen, tenzij ze gehandicapt zijn of een extreem laag inkomen hebben, hebben Amerikanen geen verzekering voor één betaler tot ze de leeftijd van 65 jaar bereiken, wanneer ze in aanmerking kunnen komen voor Medicare.  Zelfs dat is verre van volledig. Medicare dekt ongeveer 62% van de zorgkosten.

Een studie uit 2019 door het Employee Benefit Research Institute schat dat sommige 65-jarige stellen, zonder ziektekostenverzekering van de werkgever, ongeveer $ 363.000 nodig zullen hebben om Medicare-premies en eigen medische kosten te betalen bij pensionering.

Belangrijkste verschillen: pensioenregelingen

Als het gaat om sparen voor hun pensioen, bieden Canada en Amerika beide individuen vergelijkbare financiële instrumenten met vergelijkbare belastingvoordelen.

Bijdragende limieten: RRSP vs. traditionele IRA en 401 (k)

In Canada bieden geregistreerde pensioenspaarplannen (RRSP’s) beleggers de mogelijkheid om een ​​belastingaftrek te ontvangen op hun jaarlijkse bijdragen.5 Het  geld dat in het plan wordt geïnvesteerd, krijgt uitstel van belasting, wat de voordelen van samengestelde opbrengsten ten goede komt. Bijdragen kunnen worden gedaan tot de leeftijd van 71 jaar en de overheid stelt maximale limieten vast aan het bedrag dat op een RRSP-account kan worden gestort (18% van het loon van een werknemer, tot $ 27.230 voor 2020).

Volgens de Canada Revenue Agency stijgt dat cijfer tot $ 27.830 in 2021.  Investeerders kunnen meer bijdragen, maar extra bedragen van meer dan $ 2.000 zullen worden bestraft met boetes.

Traditionele IRA’s

In de Verenigde Statenzijn de bijdragen voortraditionele individuele pensioenrekeningen (IRA) beperkter dan die van hun Canadese tegenhanger. De Internal Revenue Service (IRS ) heeft de maximale bijdrage voor traditionele IRA’s vastgesteld op $ 6.000 per jaar voor zowel 2020 als 2021, of het bedrag van uw belastbare compensatie voor het belastingjaar.  Mensen ouder dan 50 jaar kunnen in 2020 en 2021 $ 1.000 extra per jaar wegschrijven als onderdeel van een inhaalbijdrage.

Ook dragen IRA’s een belastingboete van 10% als fondsen worden opgenomen voordat de belastingbetaler de leeftijd van 59½ jaar bereikt.

Defined Contribution-plannen

Toegezegde bijdrageregelingen, waaronderAmerikaanse 401 (k) -plannen, aangeboden via een werkgever, zijn meer vergelijkbaar met RRSP’s. De jaarlijkse contributielimiet voor 2020 en 2021 is $ 19.500, en degenen van 50 jaar en ouder kunnen een extra $ 6.500 per jaar bijdragen voor een totaal van $ 26.000, inclusief de inhaalbijdrage.

Op basis van de wisselkoers van februari 2021 is $ 26.500 gelijk aan iets meer dan CAD $ 33.000.  Ondanks het feit dat RRSP’s grotere bijdragen toestaan, betalen rijke Canadezen over het algemeen meer belasting dan hun zuiderburen.

IRA Contribution Age en de SECURE Act

DeAct Setting Every Community Up for Retirement Enhancement (SECURE) werd in december 2019 ondertekend door president Trump. De wet schrapt de maximumleeftijd voor traditionele IRA-bijdragen, die voorheen op 70½ jaar oud was.

Amerikanen die in 2019 70½ jaar oud werden, moesten echter in 2020 nog steeds hun vereiste minimumuitkeringen (RMD’s) intrekken of ze kregen een flinke boete van 50% van hun RMD opgelegd. Degenen die in 2020 70½ jaar oud zijn geworden, zijn niet verplicht om RMD’s op te nemen tot ze 72 zijn. De eerste opname moet plaatsvinden vóór 1 april daaropvolgend, dus personen die in 2019 70½ jaar oud werden, hadden kunnen wachten met het opnemen van hun RMD tot 1 april. 2020. Vervolgens moesten ze voor 31 december en daarna elk 31 december een nieuwe RMD nemen.

Opnames en belastingen

Opnames aan een RRSP kunnen op elk moment plaatsvinden, maar worden geclassificeerd als belastbaar inkomen, dat onderworpen wordt aan bronbelasting.  In het jaar waarin de belastingbetaler 71 wordt, moet de RRSP worden uitbetaald of worden doorgerold naar een annuïteitenfonds of een Registered Retirement Income Fund (RRIF).

Voor Amerikaanse belastingbetalers zijn traditionele IRA’s en 401 (k) s gestructureerd om dezelfde soorten voordelen te bieden, waarbij bijdragen fiscaal aftrekbaar zijn en vermogenswinsten worden uitgesteld. Opnames of uitkeringen worden echter belast tegen het tarief van de inkomstenbelasting van de persoon.

Canada’s TFSA versus Amerika’s Roth IRA

De belastingvrije spaarrekening (TFSA) van Canada lijkt redelijk op die van Roth IRA’s in de Verenigde Staten. Beide op pensioen gerichte voertuigen worden gefinancierd met geld na belasting, wat betekent dat er geen belastingaftrek is in het jaar van de bijdrage. Beide accounts bieden echter belastingvrije winstgroei en opnames worden niet belast.

Bijdragende limieten voor TFSA’s en Roth IRA’s

Canadese ingezetenen ouder dan 18 kunnen in 2021 tot $ 6.000 bijdragen aan TFSA’s, hetzelfde bedrag als in 2020;degenen die in 2021 voor het eerst een bijdrage leverden, kwamen in aanmerking voor een storting van $ 75.500, op voorwaarde dat ze 18 werden in 2009 (het jaar waarin de rekeningen ontstonden).20

De jaarlijkse bijdrage voor een Roth IRA is $ 6.000 voor 2020 en 2021 of $ 7.000 met de $ 1.000 catch-up bijdrage voor mensen ouder dan de leeftijd van 50 jaar  Ook is er geen limiet aan wanneer men moet stoppen met het maken bijdragen en Begin met het opnemen van geld met een van deze rekeningen.

Voordelen van TFSA’s ten opzichte van Roth IRA’s

TFSA’s bieden twee belangrijke voordelen ten opzichte van Roth IRA’s. Jonge Canadezen die voor hun pensioen sparen, kunnen hun bijdragen meenemen naar toekomstige jaren, terwijl een dergelijke optie niet beschikbaar is bij Roth IRA’s.  Als een belastingbetaler bijvoorbeeld 35 jaar is en niet in staat is om $ 6.000 op zijn rekening bij te dragen vanwege een onvoorziene uitgave, loopt het totaal toegestane bedrag volgend jaar op tot $ 12.000. 

De contributielimieten zijn van jaar tot jaar veranderd sinds de TFSA voor het eerst werd geïntroduceerd in 2009, waarbij de limiet soms tussen $ 5.000 en $ 10.000 werd vastgesteld;de huidige cumulatieve limiet voor 2021 is $ 75.500.20

Ten tweede, hoewel bedragen die gelijk zijn aan bijdragen op elk moment kunnen worden opgenomen, moeten uitkeringen van inkomsten uit Roth IRA’s worden geclassificeerd als “gekwalificeerd” om belastingen te ontwijken. Gekwalificeerde uitkeringen zijn uitkeringen die worden gedaan nadat de rekening vijf jaar heeft geopend en de belastingbetaler ofwel arbeidsongeschikt is of ouder is dan 59½ jaar.  Het plan van Canada biedt meer flexibiliteit wat betreft het verstrekken van uitkeringen aan degenen die van plan zijn met pensioen te gaan.

Belangrijkste verschillen: overheidspensioenen

Zowel de Verenigde Staten als Canada bieden werknemers een gegarandeerd inkomen zodra ze de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Deze federale pensioenplannen verschillen echter op verschillende manieren van elkaar.

Canada’s ouderdomszekerheid versus Amerikaanse sociale zekerheid

Canada heeft een driedelig systeem: Old Age Security (OAS), gefinancierd door Canadese belastingdollars, biedt voordelen aan in aanmerking komende Canadezen van 65 jaar en ouder;het Canada Pension Plan (CPP), gefinancierd door inhoudingen op de loonlijst (zoals de sociale zekerheid in de Verenigde Staten), stelt uitkeringen al beschikbaar vanaf de leeftijd van 60 jaar;en het Gegarandeerd Inkomen Supplement (GIS) is beschikbaar voor de allerarmste Canadezen.242526

OAS biedt voordelen aan in aanmerking komende burgers van 65 jaar en ouder. Hoewel er complexe regels zijn om het bedrag van de pensioenbetaling te bepalen, komt een persoon die 40 jaar in Canada heeft gewoond, nadat hij 18 is geworden, doorgaans in aanmerking voor de volledige betaling (vanaf 2021) van $ 615,37 per maand.

Bovendien worden aanvullende inkomenssupplementen ($ 553,28 of $ 919,12, afhankelijk van de burgerlijke staat) en toelagen ($ 1.168,65) verstrekt aan gepensioneerden met een jaarinkomen tot $ 44.688.  De OSA implementeert een terugvorderingsbepaling, bekend als de OAS-herstel of terugbetaling, wat betekent dat mensen met een hoog inkomen ouder dan 65 jaar verplicht zijn om het OAS-pensioen geheel of gedeeltelijk terug te betalen. Deze terugvordering wordt jaarlijks aangepast voor inflatie en zal variëren naargelang het gerapporteerde inkomen.

Net als bij de sociale zekerheid, kunnen OAS-begunstigden die ervoor kiezen om uitkeringen uit te stellen, hogere uitbetalingen krijgen;momenteel kunnen uitkeringen worden uitgesteld tot vijf jaar, tot de leeftijd van 70 jaar.  OAS-uitkeringen worden beschouwd als belastbaar inkomen en bevatten bepaalde terugbetalingsvoorzieningen voor mensen met een hoog inkomen.



Om universele gezondheidszorg en pensioenen te subsidiëren, legt Canada hogere inkomstenbelastingen op aan zijn burgers dan de Verenigde Staten aan zijn inwoners.

De Amerikaanse sociale zekerheid richt zich daarentegen niet uitsluitend op het verstrekken van pensioeninkomen, maar omvat aanvullende gebieden zoals arbeidsongeschiktheidsinkomen, nabestaandenuitkeringen en Medicare (voor zover Medicare-premies worden onttrokken aan socialezekerheidsuitkeringen).  De inkomstenbelastingkwesties van de sociale zekerheid zijn iets complexer en hangen af ​​van factoren zoals de burgerlijke staat van de ontvanger en of er al dan niet inkomsten uit andere bronnen zijn gegenereerd;de informatie in het IRS-formulier SSA-1099 bepaalt het belastingtarief voor het voordeel.

Individuen komen in aanmerking voor een gedeeltelijke uitkering wanneer ze 62 worden en volledige voordelen ($ 3.148 per maand is het maximum vanaf 2021) zodra ze 66 of 67 zijn, afhankelijk van het geboortejaar.33  Of ze in aanmerking komen, wordt bepaald door middel van een kredietsysteem, waarbij gekwalificeerde ontvangers minimaal 40 studiepunten moeten behalen, en ze extra kredieten kunnen verdienen om hun betalingen te verhogen door de initiële uitkeringen uit te stellen tot de leeftijd van 70 jaar.

Het komt neer op

Over het algemeen worden de pensioenprogramma’s van Canada als veiliger beschouwd, omdat ze worden gefinancierd uit algemene belastinginkomsten.  In de Verenigde Staten heerst voortdurende vrees dat het socialezekerheidsstelsel, dat wordt gefinancierd door middel van loonheffingen op het loon van werknemers, failliet zal gaan.