Discretionaire rekening
Wat is een discretionaire rekening?
Een discretionaire rekening is een beleggingsrekening waarmee een geautoriseerde makelaar effecten kan kopen en verkopen zonder toestemming van de klant voor elke transactie. De klant moet een discretionaire verklaring ondertekenen met de makelaar als documentatie van de toestemming van de klant.
Een discretionaire rekening wordt ook wel een beheerde rekening genoemd; veel makelaarskantoren eisen een minimum aan klanten (zoals $ 250.000) om voor deze service in aanmerking te komen, en betalen gewoonlijk tussen de 1 en 2 procent per jaar aan activa onder beheer ( AUM ) aan vergoedingen.
Belangrijkste leerpunten
- Een discretionaire rekening is een rekening waarbij klanten de controle over hun handelsrekening overdragen aan makelaars of adviseurs, die voor hen transacties selecteren en uitvoeren.
- Klanten kunnen dergelijke accounts aanpassen door beperkingen of voorkeuren voor beleggingsstijlen of -thema’s op te geven. In de afgelopen tijd zijn robo-adviseurs ook populaire instrumenten geworden voor discretionaire rekeningen.
- Voordelen van discretionaire rekeningen zijn onder meer een snelle uitvoering van transacties en deskundige diensten. Nadelen van discretionaire rekeningen zijn onder meer hogere vergoedingen en de mogelijkheid van een negatief resultaat.
Inzicht in discretionaire rekeningen
Afhankelijk van de specifieke overeenkomst tussen belegger en makelaar, kan de makelaar een variërende speelruimte hebben met een discretionaire rekening. De klant kan parameters instellen met betrekking tot het handelen op de rekening.
Een klant staat bijvoorbeeld alleen investeringen in blue-chipaandelen toe. Een belegger die maatschappelijk verantwoord beleggen voorstaat, kan de makelaar verbieden te beleggen in aandelen van tabaksbedrijven of in bedrijven met een slechte reputatie op het gebied van milieu. Een belegger kan de makelaar instrueren om een specifieke verhouding tussen aandelen en obligaties aan te houden, maar de makelaar de vrijheid geven om binnen deze activaklassen te beleggen, naar eigen goeddunken. Een makelaar die een discretionaire rekening beheert, is gehouden aan de uitdrukkelijke instructies en beperkingen (indien van toepassing) die door de cliënt zijn uiteengezet.
Een nieuw type discretionaire rekening komt van robo-adviseurs : geautomatiseerde beleggingsbeheerdiensten die worden uitgevoerd door algoritmen met minimale menselijke tussenkomst. Robo-adviseurs volgen doorgaans passieve geïndexeerde strategieën die de moderne portefeuilletheorie ( MPT ) volgen, maar kunnen ook worden gebruikt met door de gebruiker opgedragen beperkingen, zoals maatschappelijk verantwoord beleggen of een specifieke beleggingsstrategie van hun keuze volgen. In tegenstelling tot traditionele beheerde accounts, vereisen robo-geadviseerde accounts een zeer laag minimum rekeningsaldo (zoals $ 5 of zelfs $ 1) en brengen ze zeer lage kosten in rekening (0,25 procent per jaar, of zelfs geen kosten).
Voordelen en nadelen van discretionaire rekeningen
Het eerste voordeel van een discretionaire rekening is gemak. Ervan uitgaande dat de klant het advies van de makelaar vertrouwt, bespaart de makelaar de ruimte om naar believen transacties uit te voeren, waardoor de klant de tijd bespaart die nodig is om vóór elke mogelijke transactie met de makelaar te communiceren. Voor een klant die zijn makelaar vertrouwt maar aarzelt om de touwtjes volledig uit handen te geven, is dit waar het stellen van parameters en richtlijnen een rol speelt.
De meeste makelaars handelen transacties af voor een groot aantal klanten. Soms wordt de makelaar zich bewust van een specifieke koop- of verkoopmogelijkheid die gunstig is voor al zijn klanten. Als de makelaar één voor één contact moet opnemen met klanten voordat de transactie wordt uitgevoerd, kan de handelsactiviteit voor de eerste paar klanten van invloed zijn op de prijzen voor de klanten aan het einde van de lijst. Met discretionaire rekeningen kan de makelaar een grote bloktransactie uitvoeren voor alle klanten, zodat al zijn klanten dezelfde prijs krijgen.
Het overdragen van de handel in uw account aan een portefeuillebeheerder heeft zijn eigen risico’s. De eerste heeft betrekking op vergoedingen. Doorgaans zijn discretionaire rekeningen duurder in vergelijking met niet-discretionaire rekeningen omdat ze gebruikmaken van de diensten van een manager om uw transacties af te handelen en risico’s te beheren. Fondsbeheerders en adviseurs zijn gebonden aan fiduciaire regels die het voor hen noodzakelijk maken om in het belang van hun cliënt te handelen. Ze brengen vergoedingen in rekening op kwartaal- of jaarbasis.
Het tweede risico betreft prestaties. Uit een onderzoek van Asset Risk Consultant (Arc) uit 2015 bleek dat ongeveer 50 procent van de activaportefeuilles ondermaats had gepresteerd ten opzichte van de markt en een negatief rendement had gegenereerd. Slechts 20 procent had een positief rendement, bekend als alpha, terwijl de rest neutraal was ten opzichte van de markt.
Discretionaire accountconfiguratie
De eerste stap bij het opzetten van een discretionair account is het vinden van een geregistreerde makelaar die deze service aanbiedt. Afhankelijk van het makelaarskantoor kan een accountminimum vereist zijn om een discretionaire account aan te maken. Fidelity biedt bijvoorbeeld drie niveaus van beheerde accounts: een zonder minimum of een minimuminvestering van $ 25.000;en voor de andere twee is een minimale investering van $ 50.000 of een minimale investering van $ 100.000 tot $ 350.000 vereist. De beheerde accountniveaus met hogere minima bieden bredere menu’s van diensten en lagere beheerkosten.